Toetsenborddop Micro Aquarel Bots - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:15

Deze kleine robots komen voort uit een favoriete persoonlijke ontwerpuitdaging: het verkennen van de minimale hoeveelheid materialen en gereedschappen die nodig zijn om iets te maken. In dit geval iets dat 'kunst' is en/of maakt.

Nauw verbonden met dit doel is mijn wens om dingen zoals oude toetsenborden waar mogelijk te gebruiken en te recyclen, en om alle materialen keer op keer eenvoudig opnieuw te bouwen, aan te passen, aan te passen en opnieuw te gebruiken. Dit is ontzettend belangrijk voor mij, zowel om duurzaamheids- als educatieve redenen. Als docent streef ik ernaar om de soorten materialen en vragen te bieden die ontwerpen motiveren die uit elkaar kunnen worden gehaald voor eenvoudig hergebruik van elk onderdeel. Deze robot heeft geen hete lijm nodig, idealiter geen tape en geen ander gereedschap dan een eventueel schaar. (Elke leraar zal je, als je het niet weet, het enorme verschil in tijd, ruimte en kosten tussen één ding en meer dan 30 dingen vertellen.).

Ik hoop dat deze robot je op ideeën brengt. Ik moet zeggen dat ik de begunstigde ben geweest van een bijna oneindige creatieve geniale bron: die van studenten van alle leeftijden, voor een zeer lange tijd. Ik hoop dat ik hier wat van die inspiratie kan delen. Dus deze kleine bot is slechts één ontwerp. Een start. Zelfs als het precies zo is gemaakt als ik hier beschrijf, betekende het om uit elkaar te gaan, opnieuw gemaakt, aangepast, toegevoegd te worden en uiteindelijk te dienen als inspiratie en mogelijk startpunt voor je eigen persoonlijke creaties. Genieten van!

Stap 1: Benodigdheden verzamelen + veiligheidsopmerkingen

"laden = "lui"

… of krabbels, of krabbels, of willekeurige/herhalende patronen, hoe je het ook wilt noemen. Ik heb eens een lid van het Maker Corps laten argumenteren dat Artbots geen "Artbots" zouden moeten heten omdat de tekeningen die ze maakten niet in zijn gedachten "kunst" waren. OK maat. Ik ben blij dat de overgrote meerderheid van de kunstenaars die ik ken (inclusief elk kind dat ik ooit heb ontmoet, onderwezen en van geleerd) niet zo'n bekrompen en strikte kijk op kunst heeft. Kunst is expressie. Het is persoonlijk. Het is maar net wat je besluit dat je wilt, wat jou en anderen vreugde geeft, of wat je gedachten of gevoelens oproept. Ik denk dat de merken die gemaakt zijn door een creatie van je eigen ontwerp in deze categorie vallen, dus voor mij vind ik Arbot wel leuk. Ik hou ook van een krabbelmachine, of een doodle-robot, of een tekenbot, of een andere naam die iemand iets wil geven dat beweegt, maakt en/of kunst is. Het is hoe je het ook wilt noemen.

Maak een einde aan het per ongeluk razen van zeepkisten over kunst!

Deze kleine bot beweegt op onvoorspelbare manieren, wat een vorm van kunst is, zoals dans bijvoorbeeld. Om je Bot een andere manier te geven om zijn innerlijke kunstenaar tot uitdrukking te brengen, geef je hem het geschenk van pigmentatie. Ik gebruik graag vloeibare waterverf, maar palletwaterverf werkt, evenals kleurstof voor levensmiddelen. Doop het wattenstaafje "voeten" in aquarelverf en laat het los!

Je ziet in de video van de eerste stap twee enigszins verschillende versies van dit project. Ten eerste heb ik een kleine wasknijper aan het contragewicht van de vibratiemotor geklemd. Dit soort verandering maakt een verschil in het soort markeringen en patronen die de Bots maken. Veel dingen doen! Ik moedig je aan om het aan te passen en te veranderen. Experimenteer met het buigen van elk been op een andere manier. Kleine veranderingen in het zwaartepunt kunnen grote verschillen maken in het gedrag van bijvoorbeeld dit soort op trillingen gebaseerde eenvoudige robots. Ik vertrouw erop dat je nog veel meer manieren zult vinden om het gedrag van je robots te veranderen, en van de soorten kunst/krabbels/krabbels/meesterwerken die ze maken.

Alternatieve versies voor verschillende keycaps

Ik ben dol op de uitdaging die elk type keycap biedt bij het maken van dit soort bots. Ik hoop dat je net zoveel plezier zult beleven aan het aanpassen van je eigen Keycaps als ik

Ik heb hier foto's van een ander keycap-botontwerp van mij bijgevoegd, ter inspiratie. U zult merken dat de dop aanzienlijk onhandiger is dan de ondiepere zwarte. om poten toe te voegen, heb ik pijpreinigers gebruikt die door de sleuven aan de onderkant voeren en ze in de uiteinden van afgesneden plastic wattenstaafjes steken (slechter dan papieren, dus ik besteed veel zorg in mijn opleiding om ze te gebruiken om hergebruik de plastic exemplaren zo vaak mogelijk, vooral).

Stap 10: Eindeloze mogelijkheden! Aanvullende en alternatieve materialen, bronnen

Ik heb deze zelfde 6 mm kleine vibratiemotoren samen met andere kleine motoren van alle soorten en maten gebruikt die door prek-12-studenten uit oud speelgoed en computers zijn geborgen gedurende vele jaren, in combinatie met allerlei soorten materialen. Ik geef hier enkele voorbeelden van met name kleuters. Ze hebben het altijd omarmd om hun eigen ontwerpen te nemen en daar motoren aan toe te voegen, zonder dat ik voorbeelden nodig heb. Inspiratie en hulp komen van de materialen die ik aanbied en de vragen en opstelling die ik gebruik om verkenning te bevorderen en originele reacties uit te lokken. De krachtigste inspiraties komen van hun leeftijdsgenoten en van dingen als "Ik zie dat je een manier hebt gevonden om die batterij en motor te bevestigen, en manieren om hem aan en uit te zetten. Vind je het goed om iemand anders daarbij te helpen?" zou kunnen gebruiken?" Het is super krachtig om studenten te herkennen die moeite hebben gehad en dingen hebben uitgevonden, en om hen onmiddellijk te helpen hun verdiende kennis en expertise te gebruiken door leeftijdsgenoten te helpen.

Op deze manier kunnen knutselen en materiële verkenning helpen om autoriteit en expertise te voeden die kindgericht en gedreven is. Door na te denken "Wie heb je geholpen? Wie heeft je geholpen? En wie of wat heeft je geïnspireerd? Wie heb je geïnspireerd?" we hechten verder aan elkaar als aanwinsten voor een grotere creatieve gemeenschap, bouwen een eigen identiteit op als mensen die hulp kunnen bieden wanneer daarom wordt gevraagd, en die erkenning en attributie geven voor de soorten hulp en inspiratie die ze ontvangen. Klinkt als de Instructables-gemeenschap! Jullie zijn zo ongelooflijk genereus en inspirerend voor mij.:)

VERDER GAAN MET MICRO ROBOT-VERKENNINGEN

Ik maak dit soort robots al meer dan 45 jaar persoonlijk (ja, ik ben heel jong begonnen en ik ben een beetje oud!). Ik maak ze ook al meer dan 40 jaar met jonge kinderen, jonge volwassenen en volwassenen, in allerlei formele en informele educatieve omgevingen. Voor de overgrote meerderheid van de knutselworkshops en lessen die ik geef, gebruik ik exact dezelfde materialen met kleuters als volwassenen. Jonge kinderen zijn ongelooflijk capabel, en alle volwassenen verdienen het om te knutselen en te spelen, zoals kinderen dat van nature doen als ze de kans krijgen.

Ik heb een aantal van mijn lessen uit het geven van dergelijke workshops verzameld in een gids die ik schreef toen ik Chief Maker Educator was bij Maker Ed, het opzetten en faciliteren van knutselworkshops met opvoeders.

(Met dank aan mijn dierbare oud-collega's voor de hulp bij het bewerken/opmaken, en aan al mijn studenten en deelnemers aan de workshops!).

Stap 11: Mijn belangrijkste hoop: maak dit je eigen

Ik ben niet iemand die gewoonlijk stapsgewijze instructies plaatst voor een van mijn robotcreaties. Ik besteed enorm veel tijd aan het creëren van de maximale hoeveelheid mogelijkheden voor student-gedreven en student-ontwikkelde originele ontwerpen. Op enkele uitzonderingen na, weerhoud ik mij ervan mijn eigen voorbeelden te laten zien. Of ik nu met kleuters, lagere-schoolleerlingen of een groep volwassenen werk, ik ben in de afgelopen decennia van knutselworkshops, lessen en kampsessies altijd beloond en geïnspireerd door creaties die ik me anders niet had kunnen voorstellen. Voor alle tijd die ik heb besteed aan het bedenken en maken van dit soort dingen, maakt het me het meest gelukkig om met zekerheid te weten dat je me dingen zult laten zien die ik nog moet zien of voorstellen. Dat is de kracht van een ondersteunende, empowerende en inspirerende creatieve gemeenschap.

Dit voorbeeld is dus bedoeld om je eigen minimalistische ontwerpen te inspireren. Ik durf te wedden dat je het nog beter kunt doen door het aantal onderdelen en de complexiteit te verlagen, functionaliteit toe te voegen en het concept volledig in je eigen richting te sturen. Ik kan niet wachten om ze te zien!

BEDANKT

Stap 12: ACADEMISCHE NORMEN EN WOORDENNOTEN

Contexten voor normen en leren

Het mooie van artbots, tekenmachines, krabbelmachines en bewegende elektromechanische creaties is dat ze opwindend en 'levend' lijken. Hun gedrag is meeslepend en leuk. Hun creatie is een uitdaging en maakt gebruik van enkele essentiële basisconcepten op het gebied van engineering, elektronica, circuits en ontwerp. Hun waarde gaat echter veel verder dan de STEAM-normen, op het gebied van holistisch leren en de integratie van alle academische vakken.

Het is niet mijn bedoeling hier een stapsgewijze lijst te geven van normen die specifiek kunnen worden aangepakt of die van nature ontstaan. Het is bedoeld om een brede context aan te tonen voor onderzoek, problemen uit de echte wereld, verbeeldingskracht en verhalen vertellen, en verbanden met zaken als geletterdheid, verhalen vertellen en artistieke expressie.

STEM-woordenschat en -concepten

De bovenstaande wordcloud is slechts een momentopname van het soort STEM-concepten, woordenschat waarvoor artbots een sterke context bieden. In dit geval ligt de nadruk op wiskunde, natuurkunde en elektronica. Ze vertegenwoordigen slechts een klein deel van het vocabulaire dat je als docent in context kunt gebruiken, vooral bij het werken met elektromechanische creaties. Maar je kunt artbots ook gebruiken voor andere wetenschapsgebieden, die je normaal niet zou verwachten voor robotica, zoals life sciences.

LEVENDE ARTBOTS Levende wezens, van de kleinste eencellige organismen tot de grootste dieren, vertonen allemaal gedragingen en drang om te eten, te overleven en zich voort te planten. Zelfs sommige cellen in ons lichaam, zoals witte bloedcellen, bewegen zich op een manier die in hun aard dierlijk lijkt.

Vragen die je zou kunnen stellen en die aanleiding geven tot speculatie en onderzoek naar onder meer: Welke bewegingen en gedragingen in de levende wereld lijken willekeurig, of zijn eigenlijk willekeurig? Welke manieren van bewegen door cellen of levende wezens lijken misschien willekeurig, maar worden aangedreven door het voelen van de omgeving?

Hoe kunnen door trillingen aangedreven artbots hun omgeving 'voelen'? Bewegen ze anders op natte dan op droge stukken papier? Onderdelen die gladder of ruwer zijn? Wanneer meerdere artbots elkaar tegenkomen?

Wij, en het hele leven, zijn fundamenteel gemaakt van fysieke componenten. Wij zijn delen die bewegen en interageren. We hebben enorm veel gemeen met robots. Hoe dieper je in biomechanica en biochemie kijkt, we zijn echt gemaakt van robots in robots in robots… (kijk naar motoreiwitten! ATPasen! We zijn gemaakt van eiwitmotoren!).

VERHALEN VERTELLEN en LITERACY Wat vaak opvalt aan dit soort op trillingen gebaseerde robots, is dat hun bewegingen vaak erg organisch en levensecht zijn. In mijn ervaring zien studenten ze vaak als huisdieren, beestjes of kleine wezentjes waarmee ze zich verbonden voelen alsof ze nog leven.

Als leraar is dit mooi om te gebruiken als een uitnodiging om verhalen rond dit soort creaties te vertellen, te schrijven, te illustreren en te delen. Betekenisvolle verhalen komen natuurlijk voort uit alle creaties en inspanningen van jongeren. Ze kunnen serieus, grillig, persoonlijk of gewoon dom zijn. Ze hebben allemaal waarde.

Dus vraag je af, wie zijn deze robotwezens? Wat motiveert hen? Wat doen ze graag? Geef vooral de tijd om te spelen. De best mogelijke verhalen komen voort uit free-play. Stel je voor dat je leerlingen uitnodigt om hun verhalen te ontwikkelen en te delen, en ze in de loop van de tijd opnieuw te bekijken, in combinatie met andere personages en materialen. (OK - tijd voor een plug voor het Story Workshop-werk van mijn geweldige voormalige collega's op Opal School die ik met veel plezier heb mogen ondersteunen).

Stel je ook voor dat je studenten van elke leeftijd uitnodigt om instructies voor hun creaties op Instructables te plaatsen. Heilige koe, het is een leuke uitdaging. Het kost tijd en zorg. Het is een fantastische reden om informatie op duidelijke en (hopelijk) leuke manieren over te brengen. Dit is mijn eerste post, en het duurt erg lang, maar het is een ontzettend leuke uitdaging, en het was een geweldige manier om mijn schrijfvrees af te stoffen.

ONTWERPEN, KNIPPEREN en SPELEN

Door studenten te vragen te knutselen (spelen, verkennen, reviseren) en hun eigen ontwerpen te ontwikkelen, bouwen we autonome ontwerpers en makers, evenals het soort burgers dat niet alleen het soort wanhopige problemen waarmee we worden geconfronteerd, kan maar ook willen oplossen. Dit soort mentaliteit kan beginnen met het soort materialen dat ik hier heb opgesomd, en zelfs eenvoudiger. Ik zou eeuwig en altijd kunnen doorgaan over het belang van spelen en knutselen. Gelukkig heb ik er veel over geschreven, dus je kunt het overslaan of hier meer opzoeken:

Een korte column die ik schreef voor een gedrukte editie van Make Magazine.

Het Jeugd Makerspace Playbook. (Ik was de Content Lead en primaire auteur van dit boek, ontwikkeld met collega's en Maker Ed Partners)

En tot slot zit ik in het bestuur van Portland Free Play. Je ziet een video op onze website die ik heb gemaakt van openbare K-8-studenten die tijdens de pauze en de lunch buiten spelen, en losse onderdelen uitvinden en knutselen. Ik kan nooit genoeg zeggen over het pleiten voor het recht voor kinderen (en volwassenen!) van alle leeftijden om te spelen. Maar laten we teruggaan naar artbots, hè?

TERUG NAAR en UITBREIDEN OP ELEKTRONICA

Welke andere maten en soorten motoren en batterijen zou je kunnen gebruiken? Wat voor schakelaars en sensoren kunnen hieraan worden toegevoegd? Een op 555 gebaseerde timer om de motorsnelheid te regelen? Een paar elektronische onderdelen zoals transistors en CdS-sensoren om lichtgevoelig gedrag te creëren? Er is een hele wereld van BEAM-robotica en elektronica die ik je aanmoedig om op te zoeken als je er niet bekend mee bent. Wat ik zo leuk vind aan de BEAM-benadering is de essentiële aard van esthetiek in ontwerp en technische elegantie. Ik maakte ooit deel uit van een inspanning van vrienden in de Portland Area Robotics Society om supereenvoudige brushbots robotzwermen te ontwikkelen, bestuurd en communicerend via eenvoudige microcontrollers. We ontdekten dat door de snelheid van slechts een enkele vibrerende motor te variëren, we deze eenvoudige brushbots daadwerkelijk konden besturen. Bij lage snelheden zorgde de vooringenomenheid van de borstelharen ervoor dat de bots een kant op gingen. Bij hogere snelheden overwon de koppelvector van de motor en het contragewicht deze voorspanning en keerde deze om, waardoor de brushbot in de tegenovergestelde richting zwenkte.

VERSCHEIDENHEID

Heb je geen oud toetsenbord of geborgen toetsenborddoppen in de buurt? Welk ander willekeurig stuk hout, metaal of plastic zou je kunnen gebruiken als basis voor een kleine robot?

Neem dit ontwerp als inspiratie voor je eigen totaal verschillende creaties, ik hoop dat het kan! In alle talloze lessen, kampsessies en workshops die ik de afgelopen decennia heb gefaciliteerd, is het de verscheidenheid aan ontwerpen die voortkomen uit eenvoudige uitnodigingen, zoals "Maak met deze onderdelen iets dat kunst maakt en/of is…" die heeft geleid tot een verbazingwekkende diversiteit aan ontwerpen onder mijn studenten, vrienden en workshop/MakerFaire/jeugd knutselende collega's en medewerkers. Vooral de laatste drie jaar heb ik dezelfde kleine motoren en batterijen gegeven aan kleuters op drie verschillende scholen. Ik heb nooit de behoefte gehad om een voorbeeld te geven. Ze hebben altijd dingen bedacht waar ik nooit aan had gedacht of die ik me had voorgesteld. We beginnen met allerlei materialen, gerecyclede kleine plastic stukjes, stukjes polyethyleenschuim, LEGO en K'NEX, veren, bladeren, takjes en andere natuurlijke materialen, noem maar op.

Behalve dat het mogelijk alle normen, inhoudsgebieden en leergebieden bedient, is knutselen gewoon leuk. Het biedt vreugdevolle leerervaringen die diepgaande academische en sociaal-emotionele voordelen hebben. Ja, normen zijn belangrijk. Inhoud en vaardigheden zijn belangrijk. Woordenschat is belangrijk. Een ware liefde voor leren en de vrijheid om nieuwsgierigheid, verwondering, ideeën, vriendelijkheid en creativiteit te uiten en te onderzoeken is onbetaalbaar.