Barncaster elektrische gitaar - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:18

Er is een populaire industrie voor het maken van elektrische gitaren die afgewerkt zijn om eruit te zien alsof ze versleten en verouderd zijn (versleten verf- en lakwerk; verroeste en verkleurde metalen onderdelen). De meeste van deze gitaren zijn op maat gemaakt en hebben afwerkingen en ontwerpelementen die passen bij de smaak van de koper.

Een bepaalde klasse van deze op maat gemaakte gitaren worden "barncasters" genoemd - ze zijn meestal gemaakt van teruggewonnen hout, wat betekent dat ze vaak zijn gemaakt van niet-traditionele houtsoorten voor een elektrische gitaar met een solide body: ruw grenen, knoestig grenen en beschadigd hout komen allemaal veel voor en maken prachtige barncasters.

Een andere trend bij barncasters zijn unieke slagplaten, vaak gesneden uit oude LP-vinylplaten, andere stukken teruggewonnen hout, oude tinnen borden en kentekenplaten.

Ik wilde heel graag mijn eigen barncaster hebben en wilde al een tijdje proberen een gitaar te bouwen. Daarnaast speel ik links. Je kunt linkshandige gitaren kopen, maar de selectie is veel minder dan de selectie van rechtshandige gitaren, dus het leren bouwen van mijn eigen gitaar(en) lijkt een ideale manier om in de ruimte te komen om elke afwerking en elk ontwerp te kunnen hebben Ik wil!:-)

Stap 1: Onderdelen & Hout

Dit is mijn eerste gitaarproject, dus ik besloot dat ik alleen het hoofdgedeelte van de gitaar en de slagplaat zelf zou doen. Voor de rest (de elektronica en de hals) heb ik de onderdelen online aangeschaft.

• Teruggewonnen hout voor oppervlak
• Hout voor de achterkant van het lichaam
• Kentekenplaat voor slagplaat

Ik ben een grote fan van het ontwerp en het geluid van de telecaster, dus kocht ik onderdelen die geschikt waren voor die gitaar, waaronder:

• MDF-sjablonen voor het frezen van de carrosserie
• Nek (ik was niet van plan om mijn eerste keer een nek te maken!)
• Fender klassieke pickups
• Bedieningsplaat (knoppen en schakelaar)
• Jack insert (plugt in versterker)
• Nekplaat
• Riemknoppen
• Snaren
• Koperfolie tape

Woordenschat leren door osmose is soms moeilijk (althans voor mij), dus ik heb hier in deze stap een gelabeld diagram opgenomen voor alle onderdelen waar we het in deze Instructable over zullen hebben.

Stap 2: Houtkeuze

Er is een groeiende industrie rond teruggewonnen hout, gericht op het verzamelen van hout dat mensen anders zouden weggooien (oude hekken, vervallen gebouwen, enz.), Het recupereren en doorverkopen aan houtbewerkers die het voor alles gebruiken, van meubels tot kunst tot woonaccessoires, naar gitaren. Een snelle zoekopdracht op Instructables naar "teruggewonnen hout" zal veel interessante en mooie projecten opleveren die zijn gemaakt van teruggewonnen hout.

Ik heb het geluk dat ik in de buurt woon van een bedrijf dat handelt in teruggewonnen hout -- "All American Reclaim." Ze hebben een enorm pakhuis waar je gemakkelijk uren in kunt verdwalen, uitkijkend over al het uitstekende hout. Voor de voorkant van mijn gitaar vond ik een oud stuk gevelbeplating dat ik leuk vond -- grijs en verweerd, met veel oppervlaktetextuur. Ik wist niet wat het was toen ik het plukte, maar het bleek rode eik te zijn onder het verweerde gezicht.

Het stuk teruggewonnen hout was niet dik genoeg om de volledige body van de gitaar te zijn, dus ik moest ander hout vinden om de achterkant van de body te vullen. Hiervoor gebruikte ik hout uit mijn afvalbak -- ik had een stuk elzenhout en een groter stuk hickory waarvan ik besloot dat het zou lukken.

Stap 3: Voorbereiding van het houten lichaam: gezicht

Geen enkel stuk hout dat ik had was breed genoeg om een telecaster-lichaam te maken, dus ik moest lijmpanelen aan elkaar lijmen. Ik begon met een kartonnen sjabloon van de lichaamsvorm en gebruikte die om de stukken hout te selecteren waarin ik het meest geïnteresseerd was.

Voor de voorkant van de gitaarbody was ik het meest geïnteresseerd in een coole textuur die de verweerde look van het hout echt tot uiting bracht. Voor het bord dat ik kocht, was er een duidelijke en interessante krans aan het ene uiteinde van het bord dat ik leuk vond - het is de opname van waaruit een tak uit de oorspronkelijke boom was voortgekomen. Om deze functie op de gitaar te laten verschijnen:

• het moest op het brede deel van het lichaam zijn (weg van de nek) om te voorkomen dat het onder de slagplaat zou komen
• het moest aan de buitenrand zijn (om te voorkomen dat je onder de brug komt die de snaren verankert)

Dit definieerde hoe ik een stuk rond de krans moest snijden en hoe groot het stuk moest zijn, wat ik bepaald door mijn kartonnen sjabloon tegen het stuk te houden.

De krans bevond zich aan de buitenrand, dus de tegenoverliggende rand moest worden gelijmd. Als de nerf van het hout op de een of andere manier een hoek had gehad, zou ik goed op de matching hebben gelet, zodat er een aangenaam patroon was bij de lijmverbinding (dit is vergelijkbaar met "book-matching", waarbij een symmetrisch patroon wordt gecreëerd over een lijmverbinding). De nerf was relatief recht, dus ik vond een ander stuk van het bord dat ook een rechte nerf had en gemakkelijk zou passen met weinig of geen indicatie van een verbinding.

Het bord bij de krans was slecht gespleten, dus ik heb het recht gemaakt met mijn tafelzaag en ook het einde recht gemaakt. Bovendien heb ik de randen die gelijmd zouden worden afgezaagd, om een mooie interface te maken voor de lijm om op te binden. Ik heb een dikke kraal houtlijm aangebracht en het paneel een nacht aan elkaar geklemd. Bij het vastklemmen keek ik zorgvuldig uit of er lijm uit de naad op de voorkant van het hout knijpte en verwijderde ik onmiddellijk alle lijm die verscheen; als het was opgedroogd, zou ik het verweerde oppervlak van het hout hebben beschadigd in een poging het eraf te krijgen.

Stap 4: Voorbereiding van het houten lichaam: terug

Ondanks dat je de achterkant van de gitaar niet vaak ziet, wilde ik toch dat hij er cool uitzag. Het stuk els dat ik had was donkerder (en korter) dan de hickory, dus maakte ik een driedubbel paneel met de els in het midden op hickory aan de buitenranden.

Voor mij is "cool kijken" ongebruikelijke patronen in de houtnerf. Omdat ik met korte stukken werkte, had ik beperkte keuzes, maar ik draaide en draaide de stukken om zoveel mogelijk karakter (korrel, wervelingen, knopen) te krijgen als ik kon om op de achterkant te laten zien.

Deze restjes waren afkomstig van dimensionaal hout, dus de fabrieksranden waren glad genoeg om te lijmen. Een dikke kraal houtlijm en 's nachts klemmen maakte mijn paneel.

Stap 5: Router schaven slee

Ik heb geen schaafmachine, maar werken met verweerd hout betekent werken met kromgetrokken en oneffen hout! Voor dit project heb ik een slee gebouwd waarmee ik mijn router als een ruwe en tuimelschaafmachine kon gebruiken - het is niet perfect, maar het was voldoende geschikt voor deze klus en werkte goed genoeg dat het in de toekomst veel zal worden gebruikt voor andere projecten.

Het is eenvoudig genoeg - een sledebed met rails dat het stuk vasthoudt waaraan ik werk, en een schuifrail die de router op een vaste hoogte houdt en het heen en weer over het stuk laat bewegen.

Ik heb het uit mijn prullenbak gebouwd. Voor de freesrail waren de houtresten die ik gebruikte:

• (2) Rails: 1x4, 1/2" berkenmultiplex, 1,75" x 4,25"
• (1) Routerbrug: 1/2" berkenmultiplex, 18" x 4,25"

Voor de routerbrug heb ik twee gaten met een diameter van 1 "geboord, gecentreerd op de brug, aan elk uiteinde van het stuk. Daarna knipte ik ertussen uit om een kanaal van 1" breed te maken. Dit is het kanaal waar de frees doorheen steekt, waarbij het oppervlak van de brug het freeslichaam ondersteunt. Ik heb de bevestigingsrails in het uiteinde van de brug geschroefd; dit houdt het hele stuk op de slee tijdens het werken aan een stuk.

Het sledebed houdt het stuk vast terwijl ik de router erover laat lopen. De houtresten die ik hiervoor gebruikte waren:

• (2) Rails: 1x4, gescheurd tot 2" breedte, 25" lang elk
• (1) Bed: 1/2" berkenmultiplex, 25" x 15"

De rails worden op de lange zijde van het sledebed geschroefd, aan de buitenrand. De bovenfreesbrug zit bovenop deze rails en kan heen en weer schuiven langs het stuk waaraan u werkt.

Stap 6: Het hout schaven

Ik moest twee dingen doen aan de houten panelen die ik had gemaakt. Eerst moest ik het grensvlak van het barnwood afvlakken - het was oud, verweerd hout en had een aanzienlijke welving over het stuk. Ik vond het niet erg als de voorkant van de barncaster een beetje vorm had - dat is een deel van de charme van barncasters! Ik moest echter het gezicht en de lichaamsdelen aan elkaar lijmen, dus ze moesten een vlakke uniforme interface hebben.

Bovendien moest de totale dikte van de gitaarbody worden verminderd. Het barnwood-gezicht en het backbody-hout waren samen 1-7/8" dik, ongeveer 1/4" dikker dan de standaard telecaster-dikte.

Ik heb een beetje van beide stukken geschaafd met behulp van mijn routerslee. Op deze manier schaven was geen perfect proces, waardoor er kleine ribbels tussen de passen overbleven. Het achtergebleven patroon was gemakkelijk uit te schuren met mijn handpalmschuurmachine. De uiteindelijke dikte van de twee stukken samen was 1-5/8.

Dit deel van het project verliep niet zonder ongelukken. Op het voorpaneel bewoog ik de klem tijdens het schaven en had de schering in het hout pas volledig gewaardeerd toen ik een volledige pas over het bord had gemaakt. Zoals je in de afbeelding kunt zien, creëerde het een enkel, dieper kanaal in het paneel dan de rest van het geschaafde oppervlak. Ik maakte me er niet al te veel zorgen over omdat het in het midden van de gitaar zou worden geklemd en niet zichtbaar zou zijn, dus vulde ik het met rood-eikenhoutplamuur en schuurde het vlak nadat ik klaar was met het schaven van het paneel.

Stap 7: Het lichaam lijmen

Het barnwood-gezicht en het bodypaneel zijn aan elkaar gelijmd om een enkele monolithische body blank te maken waaruit de gitaar zal worden gesneden.

Hiervoor had ik veel lijm nodig, dus ik deed gewoon de dop eraf en ging los! Ik spreidde het gelijkmatig uit met een gipsplaatspreider en klemde het hele stuk vervolgens een nacht vast.

Stap 8: Lichaamscontouren vormgeven

Om het lichaam vorm te geven, heb ik een MDF-sjabloon gebruikt die ik online heb besteld. De sjabloon heeft de lichaamsvorm, de locatie en vorm van alle lichaamsholten en de locaties van schroefgaten die nodig zijn om de gitaar in elkaar te zetten. Omdat ik linkshandig ben, heb ik de sjabloon ondersteboven gebruikt vanaf de manier waarop deze is gemaakt, en ik moest enkele referentiemarkeringen (vooral de middellijn van de sjabloon) overbrengen op de kant die ik zou zien.

De sjabloon is om uw router te begeleiden bij het maken van de omtrek van de gitaar. Ik wilde niet dat mijn router een hoop werk zou moeten doen, dus begon ik met het overtrekken van de sjabloon op mijn lichaam, waarna ik van tevoren zoveel mogelijk van het afvalhout eraf decoupeerde en zo dicht mogelijk bij de routerlijn kwam als ik kon. Ik was comfortabel. Dit was een geweldig moment, want ik kon eindelijk zien hoe de textuur op de voorkant van de gitaar eruit zou zien -- inderdaad, zoals gepland, zou die prachtige krans van hout prominent zichtbaar worden!

Ik bevestigde de sjabloon aan de body blank aan de barnwood-kant. Ik wilde geen vreemde gaten, dus plaatste ik brads door de locatie van verschillende schroefgaten en gebruikte een stuk sloophout als klem, vastgeschroefd op de locatie waar de lichaamsholten zouden zijn. Ik had deze middenklem omdat het oppervlak van het barnwood niet overal vlak tegen de sjabloon lag en ik niet wilde dat het zou gaan dwalen.

Om de vorm uit te frezen, heb ik twee verzonken trimbits gebruikt. De eerste heeft het lager hoog op de schacht (in de buurt van de spantang van de bovenfrees). Het lager stoot tegen de MDF-sjabloon en de frees kauwt weg op het hout, waardoor het overeenkomt met de sjabloon. Je kunt op de foto's zien dat het bit niet de volledige diepte van de body had, en er was een "plank" onder het uiteinde van het bit.

In dit stadium draai ik het stuk om en gebruik ik een vlak trimbit met de peiling op de onderkant van het bit. Nu laat ik de bovenfrees weer rond het lichaam lopen, en het lager volgt het reeds getrimde stuk hout. Het resultaat is een lichaamsdeel dat over de volledige dikte overeenkomt met de sjabloon.

Stap 9: lichaamsholten en zakken routeren

De lichaamsholten zijn holtes in de gitaar waar alle elektronica zit. Ze zijn geplaatst en gevormd om de standaard elektronica vast te houden en zijn verborgen onder verschillende delen van de gitaar (zoals de brug en de slagplaat).

Om ze de juiste vorm te geven, gebruik ik opnieuw de verzonken trimbits, dit keer voor interieurroutes met behulp van de sjabloon, die ik niet heb verwijderd na het vormgeven van het lichaam. Ik wilde opnieuw niet dat de router al het werk deed, dus maakte ik eerst alle middelpunten van de holtes vrij met een Forstner-bit tot de benodigde diepte, waarbij geschulpte randen achterbleven die de router kon opruimen.

In dit stadium zijn er ook drie gaten geboord door het interieur van de gitaar die de verschillende lichaamsholten verbinden, zodat er draden tussen kunnen gaan. Ik gebruikte een lange (12") 1/4" boor om dit te doen (sorry -- ik heb verzuimd om daar foto's van te maken!).

Stap 10: Kentekenplaat slagplaat

Ik ben opgegroeid in Oregon, dus ik heb een oud Oregon-kenteken voor de slagplaat. Er zijn veel verschillende posities en richtingen waar mensen kentekenplaten op zetten. De enige noodzaak voor mij was dat het de holte voor de nek-pickup bedekte. Ik hou van een diagonale baan die zit waar een normale slagplaat zit, maar veel van het gezicht van de gitaar zichtbaar laat.

Ik speelde met de kentekenplaat totdat ik een oriëntatie had die ik leuk vond, en trok vervolgens de contouren over op een posterboard-sjabloon. Vervolgens heb ik de sjabloon onder de MDF-sjabloon gelegd en de vorm van de opening voor de nekopname overgebracht.

Ik had een paar blikken knipsels en een Dremel kunnen gebruiken om de kentekenplaat eruit te snijden, maar ik heb een nieuwe xCarve die ik leer te gebruiken, dus ik besloot om de slagplaat eruit te laten snijden. Ik scande mijn sjabloon in de computer en converteerde de omtrek naar een SVG-bestand dat de sneden definieerde die de xCarve moest maken.

De snede liet op verschillende plaatsen kleine lipjes achter, die ik met mijn Dremel doorsneed, waardoor mijn laatste slagplaat ontstond. Rond de rand heb ik kleine gaatjes geboord voor de schroeven die de slagplaat aan de gitaarbody bevestigen.

Stap 11: Randvormgeving

Ik wilde de vierkante randen van het lichaam ronden die waren achtergelaten door de vorm van de router. Aan de achterkant geeft dit de gitaar een prettig gevoel als je de body vasthoudt, maar aan de voorkant vond ik het nodig om de rotte randen van het barnwood te beschermen tegen vastzitten en beschadigen.

Ik nam een 1/2 round-over bit en liep het rond het lichaam, voor en achter, met behulp van mijn router.

Toen dat eenmaal gedaan was, boorde ik een gat in de onderrand van het lichaam door naar de controleholte; hier loopt de draad waarmee je de gitaar op je versterker kunt aansluiten. De mal die ik had verzonnen om de gitaar vast te houden, was niet helemaal gecentreerd, dus het gat is iets dichter bij de achterkant van de gitaar, maar het wordt uiteindelijk niet lastig.

Stap 12: Afwerken en lakken

Ik was dol op de lichtgrijze uitstraling die het hout had toen ik het kocht, maar omdat het verweerd en verouderd was, wist ik dat het gestabiliseerd moest worden om te overleven. Wat ik ook deed, de gitaar zou er donkerder uitzien, maar ik zou nog steeds de mooie geribbelde look van een oud stuk krijgen.

Ik heb de voorkant van de gitaar eerst behandeld met Minwax Wood Hardener, waardoor deze aanzienlijk donkerder werd.

Om vernis op de gitaar aan te brengen, hing ik hem in mijn winkel aan een kleerhanger die door een van de gaten voor de hals was geboord. Ik gebruikte spray-on Helmsman spar urethaan in veel dunne lagen. Het barnwood-front was al verduisterd, dit bood alleen bescherming. Omdat het hout al ruw was en op het gezicht tuimelde, heb ik het niet tussen de lagen geschuurd.

Het urethaan gaf de achterkant van de gitaar een prachtige rijke kleur, en benadrukte echt de drievoudige paneellay-out die ik had gemaakt. Ik denk dat ik nog een gitaar moet maken met dat op de voorkant!:-)

Stap 13: nekbevestiging

Telecaster elektrische gitaren hebben een vastgeschroefde nek. Er is een zak gerouteerd in de body van de gitaar. Vier houtschroeven gaan door een metalen plaat vanaf de achterkant van de gitaar en in de nek, waardoor deze op zijn plaats wordt vastgezet. De metalen plaat biedt een sterk punt waarop de schroeven kunnen steunen zonder door het hout van het lichaam te trekken.

Ik ben een grote Woody Guthrie-fan. Voor mijn metalen nekplaat bestelde ik een gegraveerde plaat van Decoboom met de beroemde quote die Woody op de voorkant van zijn gitaar had aangebracht.

Om de hals vast te schroeven, klemde ik de hals in de halszak en boorde toen vanaf de lichaamszijde in de hals, waarbij ik de gaten in het lichaam als richtlijn gebruikte.

Stap 14: Headstock-sticker

Ik wilde mijn eigen sticker op de kop van de gitaar hebben.

Er zijn op maat gemaakte stickerdiensten, maar ik kwam erachter dat je waterglijbaan decalpapier kunt krijgen voor je laserprinter of inkjet. Ik heb de laserprinterversie besteld bij Amazon. Als u dit doet, moet u er rekening mee houden dat er zowel doorzichtig papier voor waterglijbanen als overdrukpapier voor waterglijbanen met witte rug is. Hiervoor wilde ik duidelijkheid.

Ik heb een stickerontwerp gemaakt met behulp van een tekenprogramma op mijn computer, het met een laser op het decalpapier afgedrukt en op de kop overgebracht. Ik liet het twee dagen drogen en bracht toen 4 lichte lagen spray op urethaan aan om het te beschermen.

Stap 15: Stemsleutels

Ik heb stemsleutels voor een lefty-stijl gitaar; het verschil tussen hen en standaard rechtshandige stemsleutels is hoe ze eruit zien op de achterkant van de kop -- ze hebben een duidelijke oriëntatie als ze allemaal op een rij staan.

De stemsleutel bestaat uit drie delen: de hoofdstemmachine, een sluitring en een holle bout met schroefdraad waarmee de stemsleutel aan de kop wordt bevestigd. Op de achterkant van de kop houdt een kleine schroef in elk de oriëntatie vast.

Stap 16: Folieafscherming in lichaamsholten

Elektrische gitaren kunnen veel interferentie hebben en een constant gezoem of gezoem hebben wanneer ze zijn aangesloten. Telecasters zijn hier berucht om vanwege de manier waarop de klassieke pickups zijn ontworpen.

Een manier om het geluid te verminderen is om alle holtes te bekleden met geleidende koperfolie (voor degenen onder jullie die zich je natuurkundeles herinneren, dit is als het maken van een "kooi van Faraday").

De koperfolie die ik heb gekregen heeft een zelfklevende achterkant, dus ik sneed het in werkbare lengtes en vormen, en legde het in elke lichaamsholte, overlappende stukken om geen gebieden bloot te laten.

Stap 17: Elektronica

Toen ik het project inging, was dit het engste voor mij, maar uiteindelijk kwam het goed. Er is wel wat soldeerwerk, maar het zijn maar een paar aansluitpunten, en dat ging heel goed.

Er zijn drie basisonderdelen voor de elektronica:

• Pickup bij de nek
• Ophalen onder de brug
• Bedieningsplaat met een volumeknop, een toonknop, een schakelaar en de aansluiting voor de versterker

Elk van de drie stukken werd geleverd met leiderdraden die door de gitaar moesten worden geregen en op de bedieningsplaat moesten worden gesoldeerd.

Omdat ik de holtes met folie heb bekleed (niet alle gitaren doen dat), moeten er een paar extra verbindingen op de folie worden gemaakt, zodat deze zijn afschermende werk kan doen. Tussen elk van de holtes heb ik een kort stuk draad laten lopen (de rode draden op de foto's) die ik op elke locatie aan de koperfolie heb gesoldeerd. Dit maakt de gehele koperen afscherming een enkele elektrische entiteit, die ik vervolgens kan aarden om elektronische ruis te verminderen.

Er is een extra rode draad gesoldeerd in de koperen voering van de brugholte; het heeft een vrij uiteinde dat boven de holte uitkomt en de brug raakt, om de snaren en de brug te aarden.

Stap 18: Laatste lichaamsdelen

Er waren nog een paar dingen te doen, want het project naderde zijn einde. Deze omvatten:

• Bevestigen van de externe jackplaat aan de kabel van de bedieningsplaat; dit is waar de gitaar wordt aangesloten!
• Riemknopen om een riem aan te bevestigen! Ik heb eerst geleidegaten geboord en ze erin geschroefd
• Bevestig de gitaarbrug, bedek de brugholte en zet de brugpickup vast
• De snaren op de meeste telecasters gaan door het lichaam van de gitaar. Aan de achterkant bevinden zich metalen ferules die de uiteinden van de snaar op hun plaats houden
• Zet de kentekenplaat vast, bedek de resterende lichaamsholten en laat de nek-pickup bloot.

In dit stadium lijkt het bijna een echte gitaar! Er zijn nog geen verplichtingen, maar het einde van het project zie je zeker in zicht!

Stap 19: Brugveren

Ik had een probleem met mijn brug. Op de brug zitten "zadels" die de hoogte en afstand van de snaren bepalen en ervoor zorgen dat ze terugkeren naar waar ze horen als je speelt, zelfs als je veel aan de snaren trekt en buigt.

De zadels zijn geladen met veren om ze op hun plaats en onder spanning te houden. Mijn zadel kwam met drie grote veren en drie korte veren, en de korte veren deden absoluut niet hun werk!

Dus haalde ik een paar balpennen uit elkaar en stal de veren uit hun klikmechanisme. Door deze veren doormidden te snijden, kreeg ik veren van perfecte lengte om op mijn zadels te gebruiken.

Stap 20: Neck Shim

Omdat ik met een gitaarlichaam werk dat niet uniform is over het hele gezicht, verwachtte ik wat problemen om alles af te stellen als ik de snaren aanzette.

En ja hoor, de hoogte van de brug en de nek kwamen enigszins niet overeen. Zelfs met de brugzadels zo hoog als ze konden, lagen de snaren nog steeds plat op de frets.

Om dit te genezen, heb ik een nekvulstuk geplaatst. Dit is een klein wigvormig stuk hout dat ik heb gemaakt van een stuk dun triplex, geschuurd om aan het ene uiteinde dun en aan het andere uiteinde dik te zijn. Het is dik aan de halszijde van de gitaar en dun aan de lichaamszijde van de gitaar. Dit heeft als effect dat de kop hoger wordt gekanteld ten opzichte van het lichaam van de gitaar en dat de snaren van de frets komen.

Stap 21: Kleine fouten en beproevingen

Bij elk project zijn er altijd fouten, onvolkomenheden en ternauwernood afgewende rampen die dingen in het eindproduct achterlaten waarvan u als bouwer zich pijnlijk bewust bent, maar die vaak aan de aandacht ontsnappen van iemand anders die naar uw handwerk kijkt. Dit was de eerste gitaar die ik ooit heb gebouwd, dus er zijn een hele reeks van deze kleine dingen.

Ik ben een grote fan van het noteren van deze beproevingen, omdat het me eraan herinnert ze niet nog een keer te doen! Als ik ze hier in de Instructable plaats, helpt het je misschien om je bewust te zijn van dingen die kunnen gebeuren.

Herstellen van dit soort zwakheden is een creatief proces en een noodzakelijke vaardigheid. Uiteindelijk maakt elke kleine eigenaardigheid deel uit van de hele reeks dingen die deze gitaar uniek maken voor mij.:-)

Hier zijn een paar van de dingen die zijn gebeurd:

(A) Ik ben er erg aan gewend geraakt om mijn freestafel te gebruiken om kantenwerk te doen, waardoor ik veel controle over het stuk heb terwijl ik randen vorm. Voor de gitaar had ik besloten dat ik de body niet altijd kon krijgen waar ik hem nodig had terwijl ik rond de sjabloon liep, dus gebruikte ik mijn draagbare router. Op een gegeven moment tilde ik de router weg van de rand van de gitaarbody en het sjabloon, maar hij greep de rand en groef een diepe guts in zowel het sjabloon als de voorkant van de gitaar. De sjabloon is geruïneerd en er was een mooie kuil op de bodem van het lichaam. Ik vulde het met rood eikenhout stopverf en vormde het vervolgens. Ik denk niet dat het erg opvalt, maar ik zie het wel.:-P

(B) De klassieke telecastervorm is vrij rechthoekig aan de randen, maar ik wilde gladdere contouren rond het lichaam hebben, om zowel het verouderde hout als het geconserveerde originele hout eronder te benadrukken, dus nam ik een 1/2 roundover bit op mijn router en liep ermee rond de voor- en achterkant van de gitaar. Ik vind het er GEWELDIG uitzien, maar er was een onbedoeld gevolg. De hals van een telecaster zit in een zak in de body en is vastgezet met schroeven die uit de achterkant van het lichaam en in de nek. De bevestigingsschroeven rusten op een stalen plaat om de verbinding veel sterkte te geven. Met zo'n sterke round-over hangen de randen van de nekplaat iets naar buiten in de open ruimte, in plaats van stevig te zitten op het hout van de body. Het heeft helemaal geen invloed op de gitaarprestaties, maar je kunt de kleine kater zien als je goed kijkt. De oplossing is om een kleinere roundover te gebruiken, tenminste in dit deel van de gitaar.

(C) Zoals hierboven vermeld, heb ik mijn pickgaurd uit een kentekenplaat gesneden met behulp van mijn xCarve. Dit was een van mijn eerste ervaringen met de xCarve, dus ik ben nog aan het leren. In dit geval had ik het niet op prijs gesteld dat ik de router zo kon instellen dat deze in het midden van mijn sjabloonlijn, of aan de binnen- of buitenkant, uitsneed. Ik heb de exacte vorm en locatie voor de nek-pickup gemodelleerd, die door de slagplaat steekt, maar ik heb met het freesbit op de middellijn gesneden, wat betekent dat het opneemgat iets breder is dan verwacht. In principe maakt dit niet uit, maar als je goed kijkt, kun je in de ingewanden van de gitaar kijken. Ik had geen extra kentekenplaat, dus in plaats van een nieuwe slagplaat te maken, sneed ik een klein inzetstuk uit een stuk zwart schuim dat de pick-up omhelst, maar onder de slagplaat zit, zodat het er zwart uitziet in de opening.

(D) Ten slotte heb ik een fout gemaakt die ik eigenlijk niet had mogen maken. Ik boorde geleidegaten voor alle schroeven in de gitaar, maar voor de geleidegaten op de brug was de eerste set die ik boorde te klein, en ik draaide een schroefkop eraf terwijl ik hem erin deed! Arghhh! De schroefdiameters zijn klein genoeg. Ik zie niet in hoe ik een schroefextractor kan gebruiken om de schroef eruit te krijgen zonder de gitaar te beschadigen, dus heb ik ervoor gekozen om hem afgebroken te laten. Er is geen mogelijkheid om er nog een schroef in te draaien omdat de brug van hard staal is. Er zijn 4 schroeven over de brug, en als ik er een in het midden had afgebroken, zou deze onder de snaren zijn verborgen. Deze zit aan de buitenrand, dus als je kijkt zie je dat het lijkt alsof mijn gitaar een schroef mist!

Stap 22: Laatste gedachten

Dit was een geweldig project om aan te werken, en de laatste gitaar speelt geweldig. Het volbracht precies wat ik wilde -- het is een unieke barncaster met een uniek en verweerd houten gezicht. Ik verwacht nog vele jaren plezier te beleven aan het spelen van deze gitaar!

Ik hoop dat je dit nuttig vond -- het was een uitdagend maar leuk project, en moedig je aan om er ook zelf een te proberen!

Tweede plaats in de Epilog Challenge 9

Hoofdprijs in de prullenbak naar schat