Middengolf AM-uitzendband Resonante lusantenne. - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:19

Middengolf (MW) AM-omroepband-lusantenne. Gebouwd met behulp van goedkope 4-paar (8-draads) telefoon 'lint'-kabel, en (optioneel) ondergebracht in goedkope 13 mm (~ halve inch) irrigatie plastic tuinslang.

De meer rigide, zelfdragende versie is beter geschikt voor serieus gebruik, omdat het lokale ruis of stations en zelfs DF (richting zoeken) beter kan negeren wanneer het naar externe signalen wordt gedraaid. Het zwakke signaal verbetert de prestaties (vooral op klassieke 'dove' AM-radio's) van elk type is ABSOLUUT UITSTEKEND gevonden - signalen springen gewoon van de bank! Omdat ze veel goedkoper (en sneller) kunnen worden gebouwd dan traditionele, moeizaam gewikkelde en gemonteerde lusantennes, past deze aanpak bij krappe budgetten, educatieve resonantiedemonstraties, behoeften aan weersvoorspellingen op afstand en reizigers die niet in staat zijn een buitenantenne met lange draad op te zetten.

Stap 1:

De compacte versie zorgt voor gemakkelijke opslag -geschikte draagbare en reizende behoeften. 3 meter goedkope 8-aderige kabel zal mooi resoneren over het grootste deel van de bovenste 500 kHz -1,7 MHz MW-uitzendband met een gewone 6-160 pF variabele condensator. Gebruik echter langere lengtes voor stations met lagere MW-frequenties, OF voeg een 2e condensator parallel aan de variabele toe.

Stap 2:

Het idee met zo'n lus heeft betrekking op het afstemmen van de eenvoudige spoel (L) condensator (C) parallelle combo zodat het paar "resoneert" op een frequentie in de betreffende band. De variabele condensator van de lus is zo afgestemd dat de frequentie van dit station ook die van de lus is, en zelfs een losse koppeling (door de ontvanger gewoon in de buurt te plaatsen) zal het signaal enorm versterken. De 8-draads versie is het handigst in gebruik, omdat hij plat ligt, compacter kan worden opgeborgen en een bredere draadonderschepping voor het signaal biedt.

De bekende "1920s "Wheeler's Formula" relateert L aan het aantal windingen en spoeldiameter - er zijn minder windingen nodig bij hogere frequenties. EXPERIMENT!

Stap 3:

Er is niets nieuws aan lusantennes, aangezien ze ongeveer 50 jaar lang ontvangers domineerden tot de overname van de transistorradio-ferrietstaaf in de jaren 60 - zelf nog steeds een lus natuurlijk. Hier is een "Spam Can" (SCR-536) Walkie Talkie c/w broadside-lus uit de Tweede Wereldoorlog, die op nuttige wijze wat directioneel zoeken (DF) mogelijk maakte. Deze AM-sets werkten tussen 3,5 en 6 MHz, met een bereik van enkele kilometers, dus de lus gaf ongetwijfeld inzicht in waar je vastgepinde vrienden waren!

Stap 4:

In plaats van moeizaam meerdere draadstrengen rond een frame te wikkelen, is de benadering hier om de kabels eenvoudig met elkaar versprongen draadeinden aan te sluiten, waardoor een 8-draads lus ontstaat! Klassieke 4-aderige grijze computerlintkabel kan ook worden gebruikt, MAAR de gekleurde draden van het telefoontype dat hier wordt gebruikt, zorgen voor een veel eenvoudigere montage en minder verwarring.

Stap 5:

In feite, met dezelfde 60-160pF varicap, gaf 6 m 4-aderige platte telefoonkabel LC-resonantie in de mid-upper MW-band bijna net zo goed als 3 m 8-aderige kabel. (Controleer de 2-formule misschien om dit te rechtvaardigen, maar blijf niet te lang hangen in de wiskunde, want er ontstaat een aanzienlijke capaciteit tussen de draden met zo'n dicht bij elkaar gelegen telefoonkabel). Met slechts 3 m platte 4-aderige kabel zou het alleen BEGINNEN bij ~ 1,6 MHz en vervolgens dekken in lagere kortegolffrequenties (SW) - misschien zelfs zo hoog als de 3,5-4,0 MHz 80 m-hamband.

Ferrietstaaf-pickups in de meeste radio's zijn echter alleen goed voor de MW-band, en telescopische zwepen of externe lange draadantenne zijn meestal nodig voor lagere SW-frequenties. Een eenvoudige ingebouwde ferrietstaaf inductieve koppeling kan daardoor mogelijk worden gedwarsboomd boven 1,6 MHz. Het was zeker voor mij op zulke diverse MW-sets als de gewaardeerde Sangean ATS-803A (ook bekend als Realistische DX-440) waar de AM-ontvangst via de ingebouwde ferrietstaaf stopte bij 1620 kHz. Misschien andere freq. lusprestaties (misschien omlaag in LW-banden?) Met behulp van "cut & trim" van goedkope 4-aderige kabel en snelkoppelingsschroefklemmen. Telefoonkwaliteit 4-aderige kabel is nu meestal zeer overvloedig als schroot, maar aangezien er twee keer zoveel nodig zal zijn in vergelijking met de (voorkeur) 8-aderige versie, is het dus nieuw misschien niet zo kosteneffectief. Maar in plaats van kwaliteitsvolle 8-aderige kabel te verspillen, kunt u de 4-aderige kabel gewoon inkorten of verlengen totdat geschikte resonantieprestaties het resultaat zijn. Dan ongeveer halveren deze lengte voor 8 draad. Hoewel het solderen/verbinden lastiger is, is een platte 8-aderige kabel over het algemeen een netter, kosteneffectiever en compacter eindwerk, waarbij de bredere golfonderschepping "front" meestal een sterker signaal geeft.

Stap 6:

Als u de gewenste platte 8-aderige kabel niet kunt vinden, gebruik dan smeltlijm 2 x 4-aderige "zilversatijn" telefoonkabels naast elkaar! Het matchen van draadkleuren zal nu lastiger zijn, de afstemming zal waarschijnlijk enigszins worden gewijzigd, en de 2-kabelbenadering (eenmaal gelijmd) zal zich niet zo gemakkelijk lenen voor bundeling voor draagbaar gebruik.

4-draads platte kabel van telefoonkwaliteit is vaak extreem goedkoop en overvloedig, aangezien het traditionele gebruik in 15 m (50') snoercassettes nu behoorlijk historisch is - dankzij de overname van draadloze, mobiele telefoons, ADSL-breedband en WiFi.

Stap 7:

Als uw soldeerwerk er niet toe doet, kunnen deze draadeinden zelfs worden verbonden door goedkope schroefklemconnectoren. Uiteraard geeft dit ook ontwerpveelzijdigheid, misschien als u de draadlus snel wilt inkorten zodat deze hogere freqen kan dekken.

Stap 8:

Afgezet met een scapel passen deze terminals ook gewoon (misschien van begin tot eind) in de 13 mm plastic buis.

Stap 9:

Een serieel D9-paar kan ook worden gebruikt, maar deze zijn lastig te solderen en duurder.

Stap 10:

Gewoon standaard huishoudelijk gereedschap is voldoende - de compacte versie kan op een kort stuk trellis-afval worden gemonteerd.

Stap 11:

Knip 3 meter kabel af en verwijder ongeveer 4 vingerbreedtes van de buitenste isolatie.

Stap 12:

Vermijd inkepingen (en dus verzwakking) van de 8 binnendraden - buig voorzichtig de buitenste isolatie terug terwijl u knipt.

Stap 13:

Een scapel zal dit vaak het meest netjes doen - zijsnijders zijn meestal te wild.

Stap 14:

Als u de paren soldeert, "verschuift" dan de verbindingen met ongeveer 10 mm om kortsluiting te voorkomen.

Stap 15:

Gebruik zowel een fijne tang als een zijkniptang om de koperdraad bloot te leggen.

Stap 16:

Een elektronische "derde hand" of "Helpende Hand" zal enorm helpen om de draden stabiel te houden tijdens het solderen.

Stap 17:

Gebruik na het solderen (of het verbinden van connectoren) een DMM op weerstand om te controleren of de draden niet kortgesloten of gebroken zijn. Een weerstand van ongeveer 5 Ohm is normaal (trek ~0,5 Ohm af voor de weerstanden van de meterkabels).

Stap 18:

In plaats van de draden met kracht in de beschermende irrigatieslang te duwen, is het waarschijnlijk gemakkelijker om een korte lengte met een schaar door te snijden. De slangzadels houden hem daarna weer dicht,

Stap 19:

Hotmeltlijm kan worden gebruikt om eventuele draadverbindingen goed uit elkaar te houden - gebruik hier niet te veel isolatielijm, anders kan het later opnieuw solderen moeilijk zijn!

Stap 20:

Verdere smeltlijm kan aan de buisuiteinden worden gebruikt om de kabel vast te zetten.

Stap 21:

Alleen lage waarde (meestal 60-160 pF) "polyvaricons" (plastic geïsoleerde variabele afstemcondensatoren) zijn nu meestal beschikbaar. Montage hiervoor kan netjes met aluminium gesneden uit een blikje.

Stap 22:

Prik een gat door het dunne aluminium, knip het af met een schaar en vouw de vleugels zodat ze bij de houder passen. Gebruik zelfs 2 van dergelijke haakjes als de eerste te dun lijkt.

Stap 23:

Voila, het ziet er behoorlijk professioneel uit. Gooi de 2 zijschroeven weg, alsof ze te ver zijn vastgeschroefd, raken deze meestal de platen in de varicap en stoppen ze met bewegen!

Stap 24:

BELANGRIJK: Voordat u de condensator op de houder bevestigt, stelt u de 2 kleine trimmers in op een minimum (dus NIET overlappend) - dit bepaalt natuurlijk de bovenste frequentie. ALS u echter lagere MW-frequenties wilt, pas ze dan aan om VOLLEDIG te overlappen (en dus meer capaciteit). Deze afstemcondensatoren hebben 2 sets bewegende platen binnenin, en ze kunnen parallel worden geschakeld door de 2 zijaansluitingen samen te voegen. Voor de meeste gebruikers is echter alleen de linkerzijde en de middelste terminal (zoals afgebeeld) voldoende - dit heeft toegang tot de grotere variabele.

Stap 25:

Afgewerkt. Het draagbare ontwerp kan gemakkelijk worden opgevouwen voor opslag of reizen.

Stap 26:

Wasknijpers die aan een gordijn zijn bevestigd, zorgen voor een netjes vasthoudsysteem. De lus hoeft ook niet perfect gevormd te zijn, hoewel de directionele opname natuurlijk niet zo goed als onregelmatig zal zijn.

Stap 27:

Zoek de antenne. Hier bevindt de variabele condensator zich op de boekenplank, terwijl de radio eenvoudig in de buurt van de lus op de onderste tafel wordt geplaatst. Verplaats de radio eenvoudig in de buurt van of over de lusantenne voor de beste opname - dit is meestal wanneer de interne ferrietstaafantenne van de radio in een rechte hoek is geplaatst.

Stap 28:

Aangezien de meeste deuren ongeveer 2 m hoog en 800 mm breed zijn, kunt u zelfs overwegen om de antenne eenvoudig aan de deur zelf te bevestigen (Blu-Tack ? Velcro?)! Zelfs de lange 4-draads versie kan dan gemakkelijk eenvoudige DF & nulling mogelijk maken door gewoon de deur op de juiste manier te zwaaien.

Stap 29:

Stem eenvoudig de variabele condensator af voor het maximale bandsignaal - het kan behoorlijk scherp zijn (dus een hoge "Q" -factor). Signaalversterking op sommige stations is zo sterk dat intermodulatie in de ontvanger kan ontstaan, waardoor stations in de buurt worden aangegeven op frequenties waar ze niet echt zenden.

Stap 30:

Afgezien van het feit dat we nu TALRIJKE AM-zenders op afstand hoorden, sommige 's nachts op duizenden kilometers afstand, vond een test bij zonsondergang met een goedkope semi-digitale radio een zwak NDB-luchtvaartbaken op 1630 kHz. Dit was ~ 300 km ver in de bergen in het binnenland vanaf mijn locatie op de bodem van het noordelijke eiland van NZ, en is normaal gesproken alleen te horen bij zonsondergang met een comms-ontvanger en een lange externe antenne.

Stap 31:

YouTube-demo van een zwak 1630kHz NDB-signaal (Non Directional Beacon) dat wordt ontvangen met een (gordijngebonden!) draagbare lus en een goedkope semi-digitale ontvanger.