Replica Liver Building Clock "The George" van Liverpool - Ajarnpa

2025 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2025-01-13 06:57

Omdat ik uit Liverpool kom, ben ik extreem trots op waar ik vandaan kom en zo lang als ik me kan herinneren ben ik gefascineerd door 1 gebouw in de stad, het Royal Liver Building, en in het bijzonder zijn verbazingwekkende klok.

Deze klok staat bekend als de grootste in het VK, mensen nemen altijd aan dat de Great Westminster Clock of "Big Ben" de grootste is, maar ze vergissen zich.

Dus op jacht naar een project werd ik geïnspireerd door een oude salontafel met ronde bovenkant die was ingesteld voor de fooi, in de gedachte dat dit op de een of andere manier kon worden gebruikt, dacht ik "waarom geen klok bouwen?" Ik waagde de weg om mijn meesterwerk te maken en dacht meteen aan de geweldige klok die ik altijd heb gekend en waar ik van hield en er begon een liefdeswerk met de visie om mijn eigen replica van mijn favoriete klok te maken.

De salontafel heeft het niet gehaald, hij was veel te zwaar, maar het idee zat vast en ik moest vooruit.

Benodigdheden

* 3 mm MDF-plaat voor de binnenste detaillering van de klok

* 6 mm MDF-plaat voor de buitenste detaillering van de wijzerplaat

* 3mm Spectrum LED Perspex

* 8 mm balsaplanken voor de handen

* Stalen pinnen (doos xontains ongeveer 1000) om klinknagels op wijzers na te bootsen.

* MDF-sealer

* Fijn schuurpapier (korrel 240 nat en droog deed het voor mij)

* MDF Primer Paint (ik gebruikte wit)

* Matt Black Spray Paint (ik gebruikte autolak vanwege de duurzaamheid in zonlicht)

* L-vormige kunststof hoek voor klokomlijsting

* 240 gsm-kaart voor klokwanden

* Houten blokken (grootte bepaald door afstand tussen wijzerplaat en achterkant van de klok)

* 12 mm Dowling voor montage van aangezicht tot rug.

* 10M LED Strip (de mijne was gelabeld als geel maar de kleur is meer Amber/Oranje)

* 2-aderige draad voor het samenvoegen van LED-strips

* Drukschakelaar (ik nam mijn schakelaar van een oude zaklamp)

* Soldeerbout

* Heet lijmpistool en lijmstiften.

* Scherp mes voor het snijden met voldoende reservemesjes (stanleymes, hobbymes of iets dergelijks)

* Multi Tool (ik gebruikte mijn vertrouwde Dremmel) met schuurhulpstukken voor het snijden van de handen van Balsa.

* LED-stuurprogramma (ik gebruikte een 50W-stuurprogramma, de omstandigheden zijn verschillend, afhankelijk van het vermogen van uw LED)

* Netstekker & 3-aderige kabel voor het voeden van de LED-driver.

* Aansluitdozen / Eindblokken

* Contactlijm

* Op netstroom gevoed, zwaar uurwerk voor grote wijzerplaten (https://www.agtshop.co.uk/product/5131-high-torque-mains-clock-movement.html)

* Kartonnen dozen en vuilniszakken om een tijdelijke spuitcabine te bouwen - sommige mensen hebben de luxe van een ruimte om in te spuiten, ik niet en moest dit doen in de fris ingerichte eetkamer!

* Optioneel - Lokale kunstenaar om een muurschildering op je muur te schilderen, ik had het geluk dat er een beroemde Liverpoolse kunstenaar is die dit wil doen -

* Laser Cutter - Nogmaals, ik heb het geluk dat een lokale gemeenschap een gedeelde workshop heeft met een fantastische laser -

Stap 1: Plannen

Bij het plannen ging het er voor mij om de details goed te krijgen. Ik wist precies hoe de klok eruit zag, maar ik wilde ervoor zorgen dat elk detail zo nauwkeurig mogelijk was.

Dit hield in dat ik online naar afbeeldingen moest kijken (we houden allemaal van google-afbeeldingen!), Maar geen van de beschikbare afbeeldingen kwam zo dichtbij dat ik precies kon zien hoeveel details er bij betrokken waren. Vanaf de grond ziet het hele gezicht er bijvoorbeeld uit alsof het allemaal hetzelfde niveau heeft, maar bij nadere inspectie ontdekte ik dat het binnenste detail van de wijzerplaat eigenlijk een dunner materiaal was dan de buitenste ring van het gezicht.

De wijzers zijn gemaakt van plaatstaal dat aan elkaar is geklonken, dus als je echt dicht bij de wijzers komt en ze ziet, kun je alle klinknagels zien.

Het enige dat ik nooit nauwkeurig zou krijgen, was het glas dat de wijzerplaat van de klok vormt. De echte klok bestaat eigenlijk uit honderden afzonderlijke glasplaten, die in de loop van de tijd moesten worden vervangen door schade, het effect dat dit geeft tijdens normale daglichturen zijn verschillende tinten wit glas op het gezicht tussen alle details. Op de schaal van mijn klok (het is 35 diameter) zou dit bijna onmogelijk zijn geweest om te bereiken.

Je kunt vanaf de grond niets van dit detail zien en in die tijd mocht je de torens niet op om het van dichterbij te bekijken (het gebouw doet nu rondleidingen zodat je de wijzerplaten en de achterkant van dichtbij kunt bekijken zij ook -

Ik sloeg mijn arm en ging naar een ander beroemd Liverpool-gebouw aan de overkant, de Tower Buildings, ze waren zo vriendelijk om me op hun dak te laten en van daaruit kon ik close-up foto's maken van de eigenlijke klok (sorry dat ik deze niet kan plaatsen) en zie alle kleine details die voor de grond verborgen waren.

Stap 2: Ontwerp

Ik gebruikte Adobe Illustrator om mijn ontwerp te maken, waarbij ik mijn foto's als richtlijn gebruikte om alle afmetingen en hoeken correct te krijgen.

Ik was toen in staat om CAD-bestanden te maken voor gebruik op de laser, waardoor ik de meest nauwkeurige snede kon maken die beschikbaar was voor het detail dat ik wilde.

Stap 3: Lasertijd

Het importeren van de bestanden deed de laser geweldig, gescheiden in 2 bestanden (binnen en buiten) vanwege het verschil in dikte had ik 2 tot stevige stukken nodig.

De buitenste ring van de eigenlijke klok bestaat uit 12 afzonderlijke stukken, ik kon dit niet bereiken met de laser omdat ik niet de hersenkracht had om uit te rekenen hoeveel ik nodig zou hebben om mijn ontwerp te verkleinen om de kerf mogelijk te maken van de laser (dikte van de snede en materiaalverlies dat dit veroorzaakt) Hoe ik ook probeerde met individuele stukken, het zou nooit een volledige cirkel vormen zonder gaten, dus koos ik ervoor om de laser lijnen in het gezicht te laten graveren om de illusie te wekken dat ze zijn gescheiden stukken.

Ik heb de laser ook gebruikt om de cirkel van LED-perspex te snijden, maar omdat ik een witte cirkel was, zag ik het nut er niet van in om er een foto van te maken!

Ik ben GEobsedeerd door lasersnijden, het verbaast me, vandaar de hoeveelheid afbeeldingen bij deze stap: o)

Stap 4: Droge pasvorm

Voordat je verder gaat, wil je zeker weten dat de stukken in elkaar passen, met behulp van digitale tekeningen. Ik had er alle vertrouwen in dat alles in orde zou zijn en ik hoefde niet na te denken over de regel twee keer knippen een keer, maar het is altijd beter om ervoor te zorgen voordat je begint schilderen & lijmen.

Nu begint het project echt vorm te krijgen!

Stap 5: De handen

Helaas heb ik geen foto's van dit proces, omdat het een extreem stoffig proces was. Ik wilde niet dat de elektronica verstopt zou raken (ik had net een nieuwe telefoon gekregen, dus ik voelde me er kostbaar door)

Om de handen te maken, heb ik een 2D-afbeelding van de handen uitgeprint en op het balsahout geplakt. Vervolgens heb ik het hout met de hand gesneden met mijn mes en hier en daar stukjes afgeslagen om de algemene basisvorm te creëren. Ik kreeg de uiteindelijke vorm zo nauwkeurig als ik kon met de oude Dremmel en de schuurkoppen.

Afgewerkt met 247 naaisterspeldenkoppen die de look van Rivets creëren.

Heb de breedte van de centrale bevestiging op het uurwerk gemeten met enkele digitale schuifmaten en de gaten in de wijzers geboord (boor een gat van een mm of 2 kleiner omdat het hout erg zacht is en de boor over het algemeen een beetje beweegt).

Lijm de bevestigingen voor de handen in de gaten met een sterke contactlijm, bedekt met wat houtsealer en laat een dag drogen.

Nu voor het belangrijkste deel, het balanceren van de handen. je kunt niet zomaar je eigen wijzers maken en deze aan een uurwerk bevestigen. Elke klokkenmaker zal je vertellen dat een uurwerk alleen zo goed is als zijn handen en dat je handen perfect in balans moeten zijn om je beweging efficiënt te laten werken en de tand des tijds te doorstaan (geen woordspeling bedoeld)

Om dit te doen heb ik de rug van de handen uitgehold om me ergens te geven waar het nodig was om gewicht toe te voegen en er niet meer massa aan toe te voegen. Ik vond het evenwichtspunt (dit is vrij moeilijk) en voegde toen gewoon stukjes soldeer toe aan de zijkant die extra gewicht nodig had totdat het perfect in balans was. Nadat het evenwicht was bevestigd door het ongeveer 10 minuten zonder het viel aan beide kanten, ik smolt het soldeer en goot het in de holte aan de achterkant van de handen en liet het uitharden. Toen het eenmaal was uitgehard en afgekoeld, haalde ik het soldeer eruit (het plakt niet van nature aan hout) en plakte het op zijn plaats met wat contactlijm voor een permanente fix.

Gegrond en geschilderd de handen op dezelfde manier als al het andere met veel schuren tussendoor.

De wijzers zijn waarschijnlijk zowel mijn favoriete als minst favoriete onderdelen omdat ze de meeste details hebben, maar zelfs na heel veel schuren en schilderen kun je nog steeds een vaag element van de houtnerf zien. Balsa was misschien niet het materiaal waar ik voor had moeten gaan, maar ik bleef erbij, het is niet het einde van de wereld en je kunt het pas ECHT zien als je er echt dichtbij bent.

Stap 6: Verf, schuur, verf, herhaal

Een van de meer saaie taken, maar als je een geweldige afwerking wilt, moet je het werk erin stoppen.

MDF-sealer gebruikt, zodat het bord niet alleen alle verf opzuigt die je erop gooit, ik heb een paar lagen gebruikt om er zeker van te zijn, ook al zei het blik dat 1 laag genoeg zou zijn. Ik heb ook tussen de lagen geschuurd om een goede gladde afwerking te behouden.

Na de Sealer komt het op de grondlaag, hetzelfde aantal lagen en tussendoor schuren om een goede afwerking te garanderen. Ik heb om de een of andere reden voor witte primer gekozen, maar achteraf had ik waarschijnlijk grijs moeten gebruiken, want bij het aanbrengen van de laatste laag wit was het stom moeilijk om te onthouden waar ik had geverfd en waar niet.

Het is ook moeilijk om hier volledige dekking met de verf te krijgen, omdat de blootgestelde randen ook moeten worden geverfd, maar zonder vlekken, ik kon geen penseel gebruiken omdat ik geen penseelstrepen wilde. Ik moest een klein penseel gebruiken om retoucheer gebieden die de spray gewoon niet efficiënt kan bereiken (scherpe hoeken zijn hier de moordenaar)

Toen de primer klaar was, bespoot ik het geheel met de witte afwerklaag, maskeerde de gebieden om wit te blijven en bracht de zwarte verf aan. Tussendoor nogmaals schuren en een paar lagen aanbrengen.

dit alles gebeurde in een geprefabriceerde spuitcabine bestaande uit kartonnen dozen en vuilniszakken.

Stap 7: Nog een droge pasvorm

Nu zijn we allemaal geverfd, controleer gewoon of alles nog past, want je weet dat de verf dikker wordt - ik moest de binnenkant hier een beetje schuren om ervoor te zorgen dat het goed vast zat, want het was een mm of zo boven wat het oorspronkelijk was en dat deed echt Maak een verschil.

Stap 8: No Lighty No Likey

Ik bleef een voorstander van detail, ik wilde dat mijn versie zo dicht mogelijk bij het origineel zou zijn, dit betekende dat het 's nachts moest oplichten. Voor mij leek dit eenvoudig, ik maakte het vervolgens complexer en vereenvoudigde het uiteindelijk weer!

LED's waren om voor de hand liggende redenen de beste optie; hoog licht, laag vermogen en geen bulk, tick tick tick.

Ik kocht 2 x 5M strips van Amber LED's, ze zijn zelfklevend, dus ik kon ze vrijwel overal plaatsen waar ik wilde, het moeilijkste was om de afstand tussen de LED's te bepalen en ook het patroon waarin ik zou leg ze (rechte lijnen zijn de enige echte optie omdat strips niet buigen als ze plat liggen). Sommige mensen noemden randverlichting van buiten naar binnen, maar omdat de klok zo groot was, zou ik hem nooit helder genoeg krijgen om een egale kleur over het hele gezicht te geven. Om de gelijkmatige verlichting te krijgen, moet je de afstand van het perspex en de afstand van de lichtbron precies goed hebben. Na VEEL testen hierop vond ik de beste optie voor de afstand tussen het licht en het gezicht minus 25%, dus als de ruimte tussen de lichtbron en het gezicht bijvoorbeeld 10 cm is, moet de afstand tussen de strips van LED's 7,5 cm zijn. Je kunt in de afbeeldingen zien hoe ik besloot mijn strips op te leggen en deze regel gold vrijwel over het hele gezicht (er zijn een paar gebieden waar strips iets dichterbij zijn, maar dit werd bepaald door het feit dat LED-strips alleen kunnen op bepaalde plaatsen worden doorgesneden en ik heb liever dat de stroken iets te dichtbij zijn dan te ver weg.

Nadat ik de strips had geplakt, had ik de vervelende taak om ze allemaal aan elkaar te solderen. Dit was tijdrovend voor mij omdat ik besloot om de strips na elk soldeersel te testen, ik ben niet zelfverzekerd genoeg om ze allemaal samen te voegen en daarna te testen, het was beter voor mij om de lange weg te nemen.

Toen ze allemaal waren aangesloten en werkten, bracht ik hete lijm aan op de bovenkant van elke soldeerverbinding om me gerust te stellen dat ze niet los zouden komen als de klok aan de muur werd geplaatst.

Nu ik wist dat ze allemaal werkten, moest ik beslissen wat ze aan of uit zou zetten, mijn hoofd regeerde hier mijn hart. Mijn hart vertelde me dat de lichten automatisch moeten aangaan als het donker wordt, net als de echte, mijn hoofd zei: gebruik gewoon een schakelaar, want dan heb je er controle over.

Ik volgde mijn hart en kocht een lichtsensorschakelaar, maakte alles aangesloten en op zijn plaats gezet om te ontdekken dat het gebied waar ik hing mijn klok de hele dag behoorlijk in de schaduw lag en dus bleven de LED's permanent aan en dus keerde ik terug naar mijn hoofd, nadat ik een lichtsensor had uitgegeven, wilde ik niet meer uitgeven, dus nam ik een drukschakelaar van een oude LED-zaklamp (van een kerstkraker niet minder) en bekabelde die. Ik heb besloten om het achter de klokmuren te verbergen in plaats van er een uitsnede voor te maken, het zit direct onder de 6 uur-punt en omdat de muur flexibel is (karton), kun je erop drukken zonder gedoe en er is geen schakelaar die uitsteekt het. De video toont de schakelaar in actie, niet slecht voor een fakkel die in een kerstcracker zat!

Stap 9: Droge pasvorm met verlichting

Lichten werkend en schminken Ik moest de dekking van het licht controleren met de tijdelijk geconstrueerde klok. Alles was goed en ik was kapot. Ik hoefde geen stap achteruit te doen om eventuele problemen op te lossen, alles verliep volgens plan.

Stap 10: Het gezicht met de rug op een rij zetten

Het is duidelijk dat het samenvoegen van 2 platte cirkels en het perfect op één lijn krijgen ervan vrij moeilijk is, vooral omdat ze afzonderlijk moeten worden gemonteerd - de achterkant moet aan de muur worden geschroefd en de voorkant moet dan om voor de hand liggende redenen aan de bovenkant worden bevestigd en de wijzerplaat kan zit maar op één manier want de schakelaar staat op 6 uur en moet onderaan staan.

Ik was in staat om de 2 stukken uit te lijnen met behulp van houten blokken en pluggen. de blokken zitten op elk deel 5 aan elke kant en ik heb gaten geboord voor de deuvels, zodat je de blokken op 12, 2, 4, 8 & 10 uur kunt zien als je de deuvels met de voorkant naar boven plaatst voor de uitlijning posities aangezien ik deze zag als de perfecte gewichtdragende posities voor een cirkel en een gelijkmatige balans bieden om niet te veel druk uit te oefenen op een bepaald gebied wanneer ze aan de muur hangen.

Goede oude contactlijm plakte alles aan elkaar.

Ik waagde de sprong en schroefde de achterplaat aan de muur, stopte hem in om er zeker van te zijn dat de lichten nog functioneel waren en plaatste toen de voorkant erop om ervoor te zorgen dat hij in lijn lag en nog steeds stevig vastzat. Het deed.

Stap 11: De draden verbergen

Omdat ik op het lichtnet zat en omdat ik een nogal verbluffende muurschildering aan de muur had, wilde ik niet dat er draden rond bungelden, dus ik kon een gat boren direct achter waar de wijzerplaat zou zitten en dit achter naar de plug voeren stopcontact aan de linkerkant van de muur, omdat het een nieuwbouwhuis was, was het vrij eenvoudig om door de achterkant van de droge muur te navigeren met behulp van een lange bamboestok met de kabel eraan om het over te voeren.

Stap 12: De muurschildering

Aan het begin van dit project was ik net een klok aan de muur aan het zetten, ik had niet gedacht aan de mogelijkheid van een muurschildering om het er nog beter uit te laten zien.

Ik bladerde door mijn Twitter-feed en stuitte op wat werk van Paul Curtis - ik wist al van het werk van Paul in de stad Liverpool en veel van zijn werk is nu behoorlijk beroemd geworden. Het stuk dat ik op zijn Twitter-account zag, was geweldig en dus liet ik hem een berichtje achter en vroeg hem om een prijs om mijn muur te doen.

Paul is echt een geweldige kerel, hij kwam naar beneden en meette, deed wat digitale mock-ups voor me en we rolden vanaf daar. Hij vertelde het me destijds niet, maar hij had geen idee waarom iemand een muurschildering van het Liver Building zou willen zonder de Liver Birds erbij, pas aan het einde van het project liet hij me weten dat hij nooit helemaal zeker wist wat ik probeerde te bereiken en gelukkig was hij onder de indruk van het resultaat.

Ik ben zo blij dat ik besloot om dit te doen, alleen de klok hebben zou geweldig zijn geweest, maar met de muurschildering maakt het echt af.

Stap 13: Het einde

Het kostte wat tijd om daar te komen, maar de resultaten voor mij zijn precies wat ik wilde. Ik hoop dat je mijn Instructable leuk vond, misschien voel je je geïnspireerd om zelf iets te doen.

Bedankt voor het lezen:o)

Tweede plaats in de klokkenwedstrijd