Grootformaat adapter voor uw spiegelloze camera: 10 stappen (met afbeeldingen)

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:18

Moderne digitale camera's zijn indrukwekkend klein, maar soms is groot mooi. Grootformaat filmcamera's, meestal ontworpen om 4"x5" losse vellen film te accepteren, hebben een zekere charme. Het is niet alleen omdat de grote film cool is, maar ook vanwege functies als zeer flexibel kantelen en verschuiven. Functies die zouden moeten kunnen werken met je spiegelloze camerabody… Deze instructable gaat over het bouwen van je eigen adapter om je spiegelloze camera in plaats van film te monteren. Dit is niet de eerste digitale sensorbevestiging die ik heb gemaakt voor een grootformaat camera; in https://aggregate.org/DIT/4X5/ beschrijf ik hoe ik de sensor van een goedkope webcam heb verpakt, zodat deze kan worden gebruikt in plaats van een 4x5-filmhouder. Het was ver terug in de late jaren 1970 dat ik een achterkant bouwde om mijn Minolta SRT101 film SLR op dezelfde 4x5 camera te monteren. In feite zijn er op eBay voor tussen $ 150 en $ 200 nu verschillende verkopers die vergelijkbare ruggen aanbieden met de extra functie dat je je DSLR horizontaal kunt schuiven om gestikte panorama's te maken. Ze lijken niet te komen met mounts voor spiegelloze camera's, maar je kunt altijd gewoon een adapter op de DSLR-mount steken om deze om te zetten in je spiegelloze mount. Klinkt best goed, toch? Dus waarom zelf bouwen? Nou, ten eerste, de eenheid die in deze instructable wordt beschreven, kost meer dan $ 10 om te bouwen. Nee, de digitale camera kan niet verschuiven voor panorama's -- maar dat is oké, want de meeste grootformaat camera's laten de lens en/of de hele achterkant toe om dat te doen, wat precies dezelfde functionaliteit geeft! In feite kan de lens zowel in horizontale als verticale richting verschuiven, wat een betere functionaliteit oplevert. De primaire motivatie is echter subtieler en belangrijker: de bevestigingen dwingen een DSLR om behoorlijk ver achter het originele filmvlak te staan (tenzij je je DSLR gedeeltelijk in de open achterkant van de camera kunt duwen, zoals in https:// www.thingiverse.com/thing:18989), waardoor het bij sommige lenzen onmogelijk is om oneindig scherp te stellen. Door de kortere flensafstand op spiegelloze camera's, gecombineerd met het ontbreken van uitsteeksels aan de voorkant, kunnen ze veel beter worden uitgelijnd met het beoogde filmvlak van de grootformaatcamera … dus oneindige focus is veel waarschijnlijker haalbaar en lenskanteling en schakelfuncties worden minder snel gehinderd door mechanische obstakels.

Stap 1: Spullen die je nodig hebt

Er zijn veel opties voor onderdelen, materialen en gereedschappen in dit project. Lees de hele instructable door om er zeker van te zijn dat je alles hebt wat je nodig hebt voordat je begint met maken. Hier is een ruwe lijst met dingen die je nodig hebt:

• Een spiegelloze camera (die hier geen last van mag hebben)
• Een grootformaat camera (die hier geen last van mag hebben)
• Een goedkope set verlengbuizen -- het soort met voor-, achter- en drie tussenliggende segmenten met schroefdraad
• Alle benodigde gereedschappen voor het verwijderen van de grootformaat achterkant (meestal een schroevendraaier)
• Materiaal voor het bord; waarschijnlijk ofwel schaars karton of multiplex
• Een zaag en schuurpapier om de plank op maat te zagen en af te werken
• Een verstelbare gatenzaag of ander apparaat dat een gat in het bord kan maken
• Verf en penseel of andere afwerkingsmaterialen
• Lijm om de verlengbuis in het bordgat te plaatsen
• Elektrische tape of ander lichtdichtend materiaal (bijvoorbeeld zwarte verf)
• Dun metaal/plastic en ambachtelijk schuim om platte veren te maken om de rugleuning op zijn plaats te houden

Er is een goede kans dat je vrijwel al het bovenstaande hebt - behalve de set verlengbuizen. Je kunt dat op eBay krijgen voor minder dan $ 7 verzonden. Ze zijn gemaakt in China, maar je kunt ze vanuit de VS laten verzenden voor ongeveer $ 0,50 meer.

Stap 2: Terug waar het thuishoort

Hoewel grootformaat ruggen deels gestandaardiseerd zijn, verschillen ze toch enigszins. In ieder geval is je spiegelloze camera waarschijnlijk niet dun genoeg om te passen waar een 4x5-filmhouder zou gaan. U zult waarschijnlijk de veerklem en het matglas moeten verwijderen. Ik denk dat mijn 4x5 B&J vrij typisch is. De veerklemmen - en alles - worden vastgehouden door slechts twee schroeven: een boven en een onder. Als u die schroeven verwijdert, wordt het metalen bed zichtbaar waarop een houder voor gesneden film zou worden gehouden. Dat bed bepaalt de grootte en vorm van het bord dat we moeten knippen voor onze nieuwe rug. Meet het bed en knip een rechthoekig stuk materiaal op maat. De gemakkelijkste materialen zijn multiplex of karig karton. Ik heb weinig karton gebruikt omdat ik het er mooi uit vind zien en ik had wat schroot dat al jaren lag. Pas op met het gebruik van "nieuw" schaars bord; multiplex is meer vormstabiel tenzij de karige plaat goed is gedroogd, en het is gemakkelijker om multiplex in verschillende diktes te vinden.

Stap 3: Er is een gat

Nadat je het bord hebt gesneden, schuur je het lichtjes en veeg je het stof eraf… je hoeft dat niet helemaal aan de binnenkant van je camera te doen! Nu is het tijd om het gat te markeren en te snijden voor de verlengbuis die u gaat gebruiken om uw camera te monteren. Pak het bord en houd het op zijn plaats aan de achterkant. Open de voorkant van je camera en verwijder het lensboard. Reik naar binnen en markeer de hoeken van de filmopening op je bord. Haal het bord eruit en draai het om naar de kant met de hoekmarkeringen. We gaan die markeringen gebruiken om het midden van de lens te vinden - wat ook het midden van je tussenbuis is. Gebruik een richtliniaal om lijnen te tekenen die tegenoverliggende hoeken met elkaar verbinden. Waar de lijnen elkaar kruisen, is het midden van de lens. Merk op dat het waarschijnlijk niet het midden van je bord is omdat een kant van het bed open is, en je bord steekt waarschijnlijk verder uit dan het beeldgebied aan die kant. Nu ben je klaar om dat gat te boren… maar lees daarvoor de volgende stap.

Stap 4: Holey Precision, Batman

Ok, dat is een heel domme titel voor deze stap. Sorry. Het probleem is dat het gat heel precies moet zijn om de verlengbuis en je spiegelloze camerabody op zijn plaats te houden. Een gat boren met een zeer precieze diameter is gemakkelijk als je een boor van die grootte hebt, maar geloof me - dat heb je niet. De goede mensen in China die deze verlengbuizen maken, willen geen materiaal verspillen, dus de verlengbuizen zijn precies gemaakt met de diameter die het goedkoopst is om op die specifieke lensvatting te passen, wat meestal een willekeurige diameter in mm is. Als u een draaibank of een CNC-freesmachine heeft, kunt u deze nu gebruiken. Voor de rest van ons is het tijd om die verstelbare gatensnijder te vinden die je hebt gekocht toen je de slotenset op een deur moest vervangen. De goedkope gatenfrezen zijn niet gemakkelijk heel precies in te stellen, dus ik heb een paar iteraties van vallen en opstaan gebruikt om mijntesten aan te passen met een stuk sloophout. Als je een figuurzaag hebt, of zelfs een decoupeerzaag, zou je daar waarschijnlijk het gat mee kunnen zagen. Je wilt dat het stevig past rond het gedeelte van de verlengbuis dat erin gaat, maar een beetje speling is ok. Ik heb een boormachine gebruikt om het gat gecentreerd te boren in de positie die in de vorige stap is gemarkeerd, maar je kunt dit met elke boormachine doen. Wees voorzichtig om recht naar beneden in het hout te boren. Boor ook niet helemaal door vanaf één kant; boor halverwege en draai dan het bord om en boor de rest vanaf de andere kant, met behulp van het middelste gat als richtlijn. Dit voorkomt afbrokkelen aan de rand.

Stap 5: Verf

Als je dit ooit gaat schilderen, is dit het moment. Ik hou van natuurlijke houtafwerkingen, dus ik gaf de buitenkant en randen twee lagen helder, halfglanzend polyurethaan. Daarna heb ik de binnenkant twee lagen plat zwart latexglazuur gegeven. Glanzend licht hout is niet goed in het lichtpad.

Stap 6: Welke kant op?

De goedkope verlengbuizen gebruiken een schroefdraad … wat prima is, behalve het feit dat de rotatiepositie waarbij de draad stopt niet consistent is van de ene buis naar de andere. Voor de meeste lenzen maakt het echt niet uit of de lens een beetje gedraaid op de camera zit. Het maakt het alleen moeilijker om de afstandsschaal op de lens te lezen. Als de draad hier echter niet stopt in de "omhoog" positie voor uw montage, zal de spiegelloze camera worden gekanteld wanneer de grootformaatcamera waarop hij rijdt, waterpas op een statief staat. Dat is niet oké. Leg de buizen die je gaat gebruiken bij elkaar en plak een stukje plakband aan de binnenkant om aan te geven waar de bovenkant moet zijn als de buizen op je spiegelloze camera worden gemonteerd.

Stap 7: Lijm, baby, lijm

Nu de buis is gemarkeerd met welke kant naar boven is, is het alleen nog maar de vraag hoe deze op het bord moet worden aangesloten. De truc hier is dat je een hoge precisie nodig hebt om het loodrecht op het filmvlak te verbinden, niet gekanteld. Hier is hoe ik het deed. Neem een stuk aluminiumfolie en leg het bord erop op een vlakke tafel. Neem de lijm die je gaat gebruiken en lijn de binnenkant van het gat ermee uit. Ik heb een heet lijmpistool gebruikt, dat werkt heel goed, maar vereist dat je heel snel werkt voordat de lijm hard wordt. Gorilla-lijm zou een potentieel betere keuze zijn, maar je zou het bord en de buis stevig moeten vastklemmen voor de volledige droogtijd. Richt de tube zo dat de uitlijnmarkering die u in de vorige stap hebt gemaakt bovenaan staat. Terwijl u het bord met de platte zwarte kant naar beneden drukt, duwt u de verlengbuis in het gat en plat tegen de aluminiumfolie op de tafel. Dit zorgt ervoor dat de montage loodrecht op het filmvlak staat als de lijm hard wordt. Nadat de lijm is opgedroogd, verwijdert u eenvoudig de aluminiumfolie die aan de overtollige lijm kleeft.

Stap 8: Nog een ander ongepast gebruik van elektrische tape

Weet je nog hoe we zeiden dat de precisie van dat gat een probleem was? Zoals de lijm werd gebruikt, zou de verlengbuis stevig in de juiste positie moeten worden bevestigd, maar er zijn waarschijnlijk kleine lichtlekken omheen, tenzij je nauwkeuriger bent dan ik. Kleine stukjes zwarte isolatietape over de naad zorgen voor een goede lichte afdichting, hoe slordig de passing van het gat ook was. Nadat ik elektrische tape had gebruikt, realiseerde ik me dat de precisie van mijn snede hoog genoeg was om de kleine openingen te vullen met een beetje platte zwarte verf. Doe gewoon alles wat werkt; Ik zou zelfs een beetje houtvuller in de gaten kunnen zien als ze erg groot waren … of misschien gewoon wat meer lijm over de naad leggen als je lijm niet doorschijnend is zoals standaard hete lijm.

Stap 9: Veerklemmen?

Welnu, de echte achterkant is bevestigd via twee schroeven en twee platte stalen veren … zoiets hebben we nodig. Omdat ik geen platte veren had, heb ik het vervalst. Ik gebruikte twee stukken plastic (scheiders voor een kleine onderdelenkast). Deze buigen niet zoals metalen veren, maar waren gemakkelijk in te boren. In de gaten aan de achterkant geschroefd, hangen ze net boven het bord dat we zojuist hebben gemaakt. Ik heb hier een klein stukje ambachtelijk schuim op gelijmd om als veer te dienen. Ik weet niet zeker of het goed blijft zitten, maar het lijkt heel goed te werken. Ah, maar kort na het plaatsen van deze Instructable vond ik een beter antwoord dan de doorzichtige plastic onderdelen: gebruik een voorbeeldstuk van aanrechtlaminaat! Gratis monsters zijn verkrijgbaar in vele kleuren en texturen, en dit materiaal is stijver dan het doorzichtige plastic en machinaal heel mooi - op voorwaarde dat je er plakband overheen doet om afbrokkelen tijdens het snijden te voorkomen. Het laminaat wordt nog steeds ondersteund door een klein stukje ambachtelijk schuim om als veer te dienen. De extra foto's die aan deze stap zijn toegevoegd, zouden het duidelijk moeten maken …

Stap 10: Conclusies (en toekomstig werk?)

De NEX-5 heeft niet alleen een zeer korte afstand van flens tot sensor, maar de grip steekt niet te ver naar voren uit. Dit betekent dat het vrij eenvoudig is om close-up of helemaal tot oneindig scherp te stellen, zelfs met een lens met een relatief korte backfocus - zoals de 127 mm Kodak Ektar die ik meestal op mijn B&J 4x5-persweergave heb. Vergeleken met het gebruik van matglas voor compositie, is het kantelbare LCD-scherm met focus peaking van de NEX-5 een absoluut genot om te gebruiken… hoewel dit geen systeem is om snelle snapshots te maken….

Als je je hebt afgevraagd hoe je de sluiters gebruikt die in deze grootformaat camera's en lenzen zijn ingebouwd, is het antwoord dat je dat niet doet. Er is over het algemeen een "T"-belichtingsinstelling die de sluiter openhoudt totdat de sluiter een tweede keer wordt geactiveerd. Zet gewoon de sluiter op "T", vuur hem af en gebruik de sluiter in uw spiegelloze camera voor de daadwerkelijke belichtingen. Het kan over het algemeen geen kwaad om de sluiter gedurende langere tijd in "T" open te laten staan - zo zou u het hebben ingesteld tijdens het samenstellen van afbeeldingen op het matglas.

Nog een operationele opmerking: zonder elektronica in de lens zullen spiegelloze camera's niet eens weten dat er een lens is bevestigd. Velen zullen je niet toestaan de sluiter te gebruiken zonder een lens bevestigd, tenzij je een optie instelt die diep in de menu's op je camera is begraven. Je bent gewaarschuwd. Vanzelfsprekend krijg je geen autofocus of elektronische controle over het diafragma van de lens die op de grootformaat camera is gemonteerd, dus je zult over het algemeen vastzitten in de M- of A-modus (handmatige of automatische belichting met diafragmaprioriteit).

Bekijk hier de beelden. De eerste twee zijn gemaakt met de 127 mm, de derde met een 19 inch en de vierde is een uitsnede van de derde. Ik weet dat Instructables geen zeer hoge beeldkwaliteit toestaat, maar ze zien er goed uit, toch? Het zal je misschien verbazen dat de resolutie per mm van lenzen voor grootformaat camera's vrijwel identiek is aan die van lenzen voor 35mm camera's: meestal zo'n 50 lijnparen per mm. Dat komt deels omdat deze lenzen een relatief smal brandpuntsafstandbereik bestrijken waarin zeer eenvoudige ontwerpen behoorlijk goed presteren. In ieder geval is resolutie waarschijnlijk geen probleem. Contrast is een ander probleem; zelfs gecoate grootformaatoptieken hebben de neiging om nogal een laag contrast te hebben, hoewel dat gemakkelijk kan worden gecorrigeerd in digitale nabewerking.

Het is ook vermeldenswaard dat je het andere uiteinde van de verlengbuisset kunt gebruiken om een lensboard te maken met de spiegelloze bevestiging erop (bijv. E-bevestiging), zodat je elk van die lenzen op de grootformaatcamera kunt gebruiken. Ze zullen niet scherpstellen tot oneindig, maar ze zullen heel dichtbij scherpstellen en toch de kantel- en verschuiffuncties van uw grootformaatcamera kunnen gebruiken - deze lenzen kunnen zelfs 4x5-film of groter dekken in het macro-focusbereik. Je zou een lensboard bouwen voor het monteren van lenzen van kleiner formaat, ongeveer op dezelfde manier waarop we deze achterkant hebben gebouwd! Gebruik gewoon het andere uiteinde van de verlengslangset met de #1 sectie. Het lensbord moet meestal dunner zijn en wordt meestal vastgehouden door iets anders dan veerklemmen, maar het is verder dezelfde constructie. Onduidelijk? Nou, daar heb ik nu ook een Instructable op gedaan:

Genieten van!

Eerste prijs in de Hack It! Wedstrijd