One-Touch-toetsenbordstamper - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:20

Verspilt u kostbare seconden aan het typen van een code elke keer dat u de deur moet openen? Dit kleine 'apparaat' stroomlijnt het proces door op de juiste toetsen voor u te drukken, en kan worden verborgen in uw handpalm, zodat u eenvoudig uw hand tegen het toetsenbord drukt en - schijnbaar wonderbaarlijk voor iedereen die kijkt - de deur in één keer ontgrendelt. Tijd om te maken: Minder dan 10 minuten Tijdsbesparing: ongeveer 30 seconden per dag in mijn geval; uw kilometerstand kan variëren. Terugverdientijd: 20 dagen, in dit geval Achtergrond: De onderzoeksgroep waarin ik werk, is verhuisd naar een nieuw kantoor. In het oude huis was ik gewend geraakt aan een RFID-kaart in mijn zak waarmee ik de deur kon openen door gewoon tegen de sensor te leunen, maar het nieuwe kantoor had een toetsenbord op de deur. Het zou elke keer dat ik op kantoor moest komen 5-6 seconden extra gebruiken! Er moest een betere manier zijn …

Stap 1: Combinaties in plaats van permutaties

Laten we zeggen dat de code die ons voor het toetsenbord is gegeven "C13259" was (het was trouwens niet, voor het geval je in West-Londen bent en zin hebt om het te proberen). Ten eerste realiseerden we ons dat het niet nodig was om de "C" (wissen) aan het begin, tenzij de vorige persoon om te proberen de code verkeerd had ingevoerd. Dat verkortte misschien een halve seconde van de tijd die nodig was om de code in te voeren. Maar toen merkten we iets: de code had een reeks cijfers ("132") die niet in numerieke volgorde stonden - maar toen ze in numerieke volgorde werden getypt ("123"), ging de deur nog steeds open. Dat wil zeggen, dit toetsenbordmodel is een combinatieslot in plaats van een permutatieslot. Het maakte niet uit in welke volgorde je de code invoerde, als je maar alle cijfers invoerde waaruit de code bestond. U kunt "1-3-2-5-9" of "3-2-1-9-5" of "9-2-3-5-1" of een andere regeling typen. Het andere cruciale punt was dat deze toetsen niet afzonderlijk hoefden te worden ingedrukt - d.w.z. niet alleen was er geen vereiste dat de cijfers in de 'juiste' volgorde stonden, er was helemaal geen vereiste dat er een volgorde was. Als we nadenken over hoe een eenvoudig mechanisch slot als dit werkt, zou dat duidelijk moeten zijn. Dus als we meerdere toetsen tegelijk zouden kunnen indrukken, zouden we veel tijd kunnen besparen. Als je je hand precies goed hield, was het bijna mogelijk om alle benodigde toetsen tegelijk in te drukken, maar het was behoorlijk onhandig. We moesten echt een soort apparaat maken dat dat deed. Maar we konden niet zomaar op alle toetsen drukken, of op de verkeerde: welk apparaat we ook maakten, het hoefde alleen maar op de juiste toetsen te drukken. Het eenvoudigste leek te zijn om iets te maken dat, als je het op het toetsenbord hield, op de juiste knoppen drukte.

Stap 2: De lay-out uitwerken

Ik begon met het tekenen van een raster over het toetsenbord en vulde tegelijkertijd de cellen in die ik wilde indrukken (eerste afbeelding). Toen ik keek hoe deze waren gerangschikt, leek het het gemakkelijkst om gaten tussen aangrenzende toetsen op te vullen die moeten worden ingedrukt (tweede afbeelding). En om ervoor te zorgen dat het apparaat correct met het toetsenbord wordt uitgelijnd, dat wil zeggen dat er geen verkeerde toetsen worden ingedrukt, leek het verstandig om een soort kader langs twee randen te plaatsen (derde afbeelding).

Stap 3: De 'toetsenbordstamper' maken

Omdat de voorbeeldcode die ik in dit artikel heb gebruikt niet de echte code is, is de lay-out van het apparaat dat ik heb gemaakt enigszins anders dan hier getoond. Maar het zou goed genoeg moeten zijn om een manier te demonstreren om het te doen. Ik nam een stukje "Cay Foam", een plastic schuimplaat die vroeger verkrijgbaar was bij C & A Building Plastics (hoewel het meer) en snijd het met een scalpel in een rugvel, en individuele stroken en stukjes die vervolgens konden worden samengevoegd om de juiste lay-out te maken. Je zou dik karton, MDF, acryl, alles kunnen gebruiken - zelfs een vel van iets met spelden of spijkers erin op de juiste punten. Als je de beschikking hebt over een lintzaag, bovenfrees of freesmachine, zou je iets heel moois kunnen maken. De Cay Foam is lelijk, maar het was heel snel met de hand te snijden, aan mijn bureau! Spiegel de lay-out van de vorige stap, kopieer deze op het steunvel en plak de stroken / bits op de juiste plaatsen. Ik gebruikte dubbelzijdige foamtape; je zou superlijm of iets anders kunnen gebruiken; je wilt misschien dat de stukken op een bepaald moment opnieuw kunnen worden geplaatst (bijvoorbeeld als je een fout maakt of als de code is gewijzigd).

Stap 4: Probeer het uit

Dat is het, zo'n beetje - probeer de toetsenbordstamper uit: controleer of het werkt, dat het alleen op de juiste toetsen drukt en niet op andere. Met de 'frame'-stukken langs de twee randen, vond ik het gemakkelijk om het goed uit te lijnen op het toetsenbord. De eerste paar keer vind je het misschien het gemakkelijkst om het tussen vinger en duim vast te houden (eerste twee afbeeldingen) om ervoor te zorgen dat je kunt lijn het correct uit en om een idee te krijgen van hoeveel kracht u moet gebruiken. Maar vrij snel zul je in staat zijn om de stamper te palmen en te verbergen (derde afbeelding). Als je vaardig genoeg wordt om het in een vloeiende beweging te doen, kan het er echt uitzien (voor iemand anders die voorbijloopt) alsof je gewoon je handpalm tegen het toetsenbord slaat en op de een of andere manier de deur ontgrendelt … Als je zo van plan bent, is het zou gemakkelijk zijn om de pasvorm van de stamper in uw hand te verbeteren, het meer comfortabele randen te geven of het te maken van iets transparants of vleeskleurigs, zodat het nog gemakkelijker te verbergen is. Of maak een set toetsenbordstampers, waarbij het lijkt alsof je letterlijk met je vuist op het toetsenbord slaat om toegang te krijgen. Of een elleboogstootkussen! Als alternatief kunt u de toetsaanslagbits op de achterkant van een kaart plakken die er toch uitziet als een soort officiële toegangskaart, zodat u een soort contactloze pas lijkt te hebben die gewoon moet worden tegen het toetsenbord gedrukt. Enkele risico's: Label uw stamper niet met de code of het kamernummer. Je maakt in feite een apparaat dat de beveiliging van het toetsenbord verandert van een "wat je weet"-methode (een code) in een "wat je hebt"-methode (een sleutel). Als je hem verliest en er staat het kamernummer op, dan staat dat gelijk aan het verliezen van een sleutel met het kamernummer erop geschreven. Wees voorzichtig, maar veel plezier!