Eenvoudige ATX-voeding voor op de bank. Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:19

Er zijn onlangs een paar goede beschrijvingen en Instructables over dit onderwerp geweest. Deze foto die ik op dutchforce.com vond, inspireerde me uiteindelijk om er zelf een te maken. https://www.dutchforce.com/~eforum/index.php?showtopic=20741 Omdat ik niet bekend was met de interne werking van een ATX-voeding, paste ik een van mijn favoriete hackmethoden toe… kleurgecodeerde rij, waar ik op mijn gemak met ze kan rommelen. Hierdoor kon ik ook veel hard werk omzeilen, wat resulteerde in een zeer compact ontwerp dat gemakkelijk verder aan te passen en aan te passen is.

Stap 1: WAAROM ZIJN ER ZO VEEL DARN DRADEN???

Oké, ontspan. Er is een hoop redundantie in de bedrading hier. Voor mijn leven zal ik er nooit achter komen waarom ze zoveel draden nodig hebben in deze stomme voeding, vooral als er zoveel naar dezelfde plek gaan.

1. Er is een groene draad die naar de 20/24-pins ATX-connector gaat. Wanneer het naar de grond wordt getrokken, zet het de voeding aan. Tenzij het laag wordt gehouden, is de enige gelijkstroom die uit het ding komt een laagstroom 5V stand-byvermogen van de paarse lijn. 2. Er is een grijze "Power Good"-lijn. Ik kan hier niet veel informatie over vinden, maar verschillende mensen raden aan om er een kleine belasting op te zetten, zoals een LED en weerstand. De mijne lijkt prima te werken zonder dat te doen, en de gemeten spanning op deze lijn is 4,7 V of zo. 3. Er kan al dan niet een bruine lijn zijn, de 3,3V-feedbacklijn, die moet worden aangesloten op een van de oranje 3,3V-lijnen. Op mijn voeding was deze draad al in continuïteit met 3.3V-uitgang op de print zelf. Dus ik vraag me af waarom ze zelfs de moeite nemen om deze draad te gebruiken, want hij gaat in de ATX-connector en deelt een pin met een 3,3V-lijn, hoe dan ook … meer redundantie. 4. Er kan al dan niet een kleine dunne rode en/of gele draad zijn, dit zijn de +5V/+12V-feedbacklijnen, die moeten worden aangesloten op de respectievelijk gekleurde +5V/+12V-voedingslijn. De mijne had alleen een kleine rode draad. Er zijn verschillende rode, gele en oranje uitgangsdraden met een grote diameter. Je kunt ze allemaal op één na van elke kleur verwijderen, tenzij je lange stukken van deze bedrading wilt behouden en je je geen minuscule spanningsval kunt veroorloven van dit toch al relatief slecht gereguleerde type hoge uitgangsvoeding, dan heeft het echt geen zin om aan te sluiten grote trossen van hen samen, zoals veel andere mensen hebben gedaan in hun eigen versie. Hoe dan ook.. dat zijn de basis. Het enige andere dat moet worden toegevoegd, is dat sommige voedingen een minimale belasting op de 5V-lijn nodig hebben voordat de uitgangsspanning (van de 12V-lijn) stabiel wordt. Ik heb geëxperimenteerd met de 12V-uitgang op mijn voeding, met behulp van een stuk weerstandsdraad van 1 ohm. Dit gebeurde met en zonder een 80 ohm belastingsweerstand tussen 5V en massa. Zonder belasting: de 12V-uitgang bij open circuit was 13,06V. De output met de weerstandsdraad bevestigd en gloeiend heet was 11.53V. De specificatie op de voeding vermeldt 15A output. Dit lijkt mij dus volkomen acceptabel. Met belastingsweerstanden tussen 5V rail en aarde: de 12V bij open circuit was 13,06V. Met weerstandsdraad eraan bevestigd was 11.55V. Het verschil was statistisch niet significant, met mijn multimeter van lage kwaliteit. Na dieper onderzoek kwam ik erachter waarom de belastingsweerstand geen verschil maakt op mijn voeding: er is al een ohmse belasting ingebouwd. Ook zonder de belastingsweerstand is er een weerstand van 8 ohm tussen 5V rail en aarde! Dus nee, mijn stroomvoorziening is niet magisch efficiënt… maar dat is in ieder geval een zorg minder. Ik ontdekte ook dat de 3.3V-lijn was geladen met een weerstand van 10 ohm. Ik opende het om een kijkje te nemen en ik zag beide vermogensweerstanden in de voeding. Ik heb ook wat foto's gemaakt terwijl ik daar was, maar ik had een irritant probleem met de flashkaartlezer en ik ben te geïrriteerd om het opnieuw te doen.

Stap 2: Doorloop:

Haal eerst de stekker uit het stopcontact. Hak vervolgens alle draden af en laat een paar centimeter uit de voeding hangen. Als het de afgelopen twee dagen is aangesloten, moet u ervoor zorgen dat de condensatoren worden ontlucht. Er zijn veel lastige manieren om dit te doen … maar je kunt dit gemakkelijk doen zonder zelfs maar de voorraad te openen. Knip de groene draad door. Zet de aan/uit-schakelaar aan, als die er is. Raak vervolgens de groene draad aan op het chassis en wacht tot de ventilator stopt met bewegen.

Open het onderstel. Als u enkele van de vreemde draden wilt verwijderen, kunt u ze afknippen of desolderen. Ik heb de mijne gedesoldeerd. Als je ervoor kiest om ze te desolderen, moet je de printplaat verwijderen. Verwijder de schroeven en til de print voorzichtig op. Raak vervolgens een geleider aan tussen de contacten van de grote hoogspanningskappen, om er zeker van te zijn dat ze volledig ontlucht zijn. Zorg ervoor dat u hierbij slechts één hand gebruikt, zodat u geen circuit vormt dat dicht bij uw hart komt. Ik liet slechts een enkele draad over voor elke uitgang en twee voor aarde. U kunt dan de spanningsdetectielijnen en / of de groene lijn op dit moment solderen, zoals beschreven in de vorige stap. Of als je nog niet precies weet hoe je deze moet aansluiten, maak je er dan geen zorgen over. Je kunt gewoon alle lijnen naar de buitenkant van de voeding overzetten en het later uitzoeken.

Stap 3: Uitgangsconnectoren

Een populair type connector om te gebruiken voor het uitgangsvermogen is een verbindingspost. Deze handige connectoren schroeven omhoog/omlaag over een paal met een gat erin. Als je een breadboard koopt, worden ze vaak geleverd met een set van deze binders die op het bord zijn geïntegreerd. Ik heb ze nooit leuk gevonden en ik heb ze van al mijn breadboards verwijderd en weggegooid.

Een ander populair type connector is de banaanstekker/jack. Deze heb ik ook niet. Men zou ook RCA-aansluitingen kunnen gebruiken. Als men die had. Ik gebruikte de universele connector: soldeer. Ik nam wat koperen pcb-materiaal van een halve ounce en zaagde het op maat met een decoupeerzaag zodat het over de zijkant van het chassis past, naast het gat waar de draden naar buiten komen. Ik heb vier schroefgaten geboord, zodat het stevig aan het chassis vastzit. Toen pakte ik een meetlint en markeerde een plek voor elke draad. Markeer je lijnen met een marker Verwijder koper met een hand-etsgereedschap met hardmetalen punt Test "pcb" met een continuïteitstester Soldeerdraden. Bedek de verbindingen met epoxy, laat een blootliggende pad over voor soldeerverbindingen. Dit dient om te voorkomen dat de draden eraf vallen wanneer u andere grote draden op de soldeerpads soldeert. Ik heb een dunner koperen bord over deze pcb toegevoegd als een "krabblok". Ik kan dit "kladblok" verwijderen en vervangen door de schroeven los te draaien en eventuele gesoldeerde jumpers door te knippen. Dit was een goede plek voor mijn eerste tests, en ik zal het gebruiken om ideeën op te doen die ik heb voor extra besturingscircuits. Uiteindelijk zal ik misschien een afdekpaneel maken met enkele standaard uitgangsaansluitingen.

Stap 4: Het einde

Nou, ik weet dat ik niet veel nieuwe informatie heb toegevoegd of bijna zoveel foto's als ik wilde, vanwege de eerder genoemde storing in de kaartlezer. Maar ik heb in ieder geval wat daadwerkelijke tests gedaan en een reden ontdekt waarom sommige voedingen mogelijk niet de 5V-uitgang hoeven te laden … Onderzoek dus de weerstand tussen 5V-rail en aarde op uw voeding. Het kan goed zijn om direct uit de doos te gaan, zoals de mijne was. En als je echt wilt weten wat er aan de hand is, pak dan de multimeter en doe wat testen. Er is geen vervanging voor het zelf controleren en weten.