Magnetische laptop-voedingsconnector - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:19

Anders getiteld "gooi het niet weg, ik repareer het!" Ik denk dat mijn vrouw ineenkrimpt als ze dat hoort, maar ze lijkt meestal tevreden met de resultaten.

De stroomconnector van mijn Toshiba R15 begon te rafelen, dus besloot ik hem in plaats van hem op een vuilstort te gooien, maar op te knappen. Aangezien ik het toch moest repareren, zou een magnetische connector dan niet beter zijn? Ik denk dat als ik het opnieuw zou doen, ik de dongle niet zo lang zou maken, maar zoals het is, breekt het weg met een scherpe ruk, net als een macbook. Uiteindelijk heb ik een heel goedkoop gerepareerd netsnoer met veel meer functionaliteit!

Stap 1: Het probleem…

Zoals je op de foto kunt zien, was het netsnoer van mijn laptop net achter de onvoldoende rubberen trekontlasting gespleten. Aanvankelijk plakte ik het af met elektrische tape, maar zoals je zou raden, loste dit het probleem niet op, maar bedekte het het. Ik was op dat moment van huis, dus daar moest ik het mee doen. Eenmaal thuis haalde ik de tape eraf en realiseerde me dat er iets moest gebeuren. Mijn vrouw, met haar nieuwe Macbook, grinnikte en merkte op hoe leuk het was dat haar netsnoer magnetisch was en niet genoeg zou worden getrokken om het rafelen te veroorzaken (natuurlijk, kort daarna stierf haar krachtsteen en moest worden vervangen door appel Karmische gerechtigheid?), en ik dacht dat ik die beveiliging ook wel zou willen, om nog maar te zwijgen van het aantal keren dat ik over het netsnoer ben gestruikeld…

Hieronder de voor en na. Het is niet bijzonder mooi, maar ik ben blij met de resultaten, en als ik het opnieuw zou doen, denk ik dat het beter zou uitpakken.

Stap 2: Beslissingen…

Aanvankelijk was mijn idee om ronde magneten te gebruiken en te proberen de footprint zo klein mogelijk te houden. Ik zou ook een veermechanisme gebruiken, zoals de Thinksafe, maar dat ging later voorbij. Het probleem dat ik had met mijn oorspronkelijke ontwerp, dat een 3/8 inch ronde magneet voor de grond was met een magneet met een kleinere diameter ernaast voor de positieve pool, was dat het op één manier moest worden aangesloten en op één manier. Ik hou van het ontwerp van Breath, ik wilde geen actieve positieve pool met 5 ampère bij 15 volt die wordt blootgesteld aan nalatige vingers of iets anders waarmee het in contact zou kunnen komen. Zoals het was, kon ik de magneten niet op de juiste afstand krijgen met een veerbelaste terminal die de middellijn was in het kleine magneetgat, dus ik verliet het idee voor de bovengenoemde.

Later besloot ik dat een tweehandige connector gemakkelijker en geschikter zou zijn, en om de connector zelfcorrigerend te maken voor oriëntatie, schakelde ik over naar 1/4" vierkante bij 1/2" lange magneten. door er twee te gebruiken, willen de connectoren op de juiste manier aansluiten, wat een hoop gehannes bespaart.

Stap 3: De mallen maken

Ik besloot de hele enchilada in epoxyhars te omhullen om de mogelijkheid van foutieve elektrische verbindingen te minimaliseren. Ik pakte wat giethars van de plaatselijke Hobby Lobby, evenals wat kaarsvet om voor mallen te gebruiken. (Als je naar het wasblok kijkt, kun je mijn eerste asymmetrische verbindingsmallen zien die ik uiteindelijk nooit heb gebruikt. Ze hebben me echter een beetje geleerd hoe ik de epoxy moet gebruiken.)

De tweede foto is niet helemaal nauwkeurig, omdat de koperen anode-aansluitingen werden toegevoegd voordat de epoxy werd gegoten. De mallen zijn gemaakt met behulp van boren om het hoofdontwerp van de connectoren uit te werken, en het gebruik van een XActo-mes om het ontwerp te verfijnen. Het bleek dat ik vergat de connectorvorm aan de uitlaatzijde te "verfijnen", dus het werd uiteindelijk een 1/2 "gat geflankeerd door 3/8" gaten, maar het bleek goed te zijn. De magneten werden gesoldeerd aan een stuk 18 ga draad voordat ze in de mallen werden gepast. Ik liet ongeveer een 1/32" rond de magneten als mogelijk om ze te isoleren. Op dat moment besloot ik ook dat ik koele groene LED's wilde om aan te geven dat de stroom was aangesloten (nog een prik van mijn vrouw!), dus ik maakte een aantal LED's van sommige SMD-componenten die ik had liggen (uiteindelijk, als ik AVR's leer programmeren, zal ik ze gebruiken voor firefly-projecten). Zoals je kunt zien, zijn ze gemakkelijk in te passen, omdat ze zo klein zijn. Aanvankelijk heb ik ze alleen aan de kathode gesoldeerd uiteinden aan de magneten en liet de anodedraad iets boven het niveau van de epoxy uitsteken. Dit werd gedaan zodat ik de koperen klemmen niet hoefde te verstoren die slechts voorlopig op hun plaats werden gehouden door in de was te worden gestoken. Na de epoxy uitgehard, ik soldeerde een kleine jumper van de LED-kabel naar de koperen terminals. Als ik het had uitgedacht, had ik de kabels langer gemaakt en ze op dit punt gewoon naar de koperen terminal gebogen.

Stap 4: Solderen en krimpen

Terwijl de connectoren aan het opzetten waren (uithardingstijd is 24 tot 48 uur, maar het duurt minstens een dag om echt op te zetten), heb ik de plug toegevoegd aan de connector aan de computerzijde. Vergeet niet de krimpkous over de draden te doen VOORDAT je iets gaat solderen, anders krijg je de krimpkous niet klein genoeg over de stekker.

Ik heb een klein beetje boetseerklei gebruikt om het platte uiteinde van de connector in een meer gestroomlijnde vorm te vormen. Dit werd vervolgens bedekt met krimpkous, gelaagd in kleinere diameters totdat het goed op de draden paste. Dezelfde kleitechniek werd opnieuw gebruikt op de connector aan de uitlaatzijde, hoewel niet afgebeeld. De klei werd toegevoegd in een kegel net links van de gesoldeerde draden in de laatste foto, die de reeds door warmte gekrompen gedraaide draden bedekte. (Laatste foto. Deze soldeerstap werd genomen na de tweede epoxyvorm omdat de positieve terminals moesten worden toegevoegd nadat de eerste epoxyvorm was uitgehard) Ik heb verschillende lagen krimpkous gebruikt om extra trekontlasting te bieden en ervoor te zorgen dat de bekrachtigde draden voldoende waren geïsoleerd. Uiteindelijk ontstaat er een mooi afgewerkte koordlook.

Stap 5: Ontvormen en opnieuw vormen

Nadat de epoxy was uitgehard, brak ik eenvoudig de was weg van de geëpoxideerde connectoren. Op dit punt, nadat ik de LED's aan de koperen klemmen had gesoldeerd, knipte ik ze zo dicht mogelijk bij de epoxy af.

Het spijt me dat ik nalatig ben geweest, maar ik schijn te zijn vergeten foto's te maken van de volgende stap… Toen de epoxy was uitgehard en de connectoren waren losgemaakt, soldeerde ik positieve draden aan de koperen aansluitingen en twee twee afwerkspijkers die ik kort heb gesneden genoeg om volledig in de connector aan de uitlaatzijde te passen. Ik boorde toen twee gaten aan weerszijden van de magneet op de uitlaatconnector (die zonder de LED's) bijna helemaal door. Vervolgens boorde ik een gat met een kleine diameter, net groot genoeg om in de spijkers te passen, door de rest van de connector. De spijkers werden in deze gaten gestoken en eindigen ongeveer 5-7 mm van het uiteinde van de connector. Deze diepte voorkomt dat de geactiveerde nagels per ongeluk contact maken met iets anders. Ik vond dit belangrijk gezien de neiging van de magneten om aan alles wat ijzerhoudend te houden. Hoewel het waarschijnlijk kortsluiting zou veroorzaken en een zekering zou doorslaan voordat er brand zou ontstaan, wilde ik dat risico niet nemen. Nu zijn de connectoren zo goed als klaar, maar alle positief gesoldeerde terminals (en de losse spijkers) zijn nog steeds zichtbaar aan de draadzijden van de connectoren. Om deze te bedekken, boorde ik een 1/2" doorgaand gat in het wasblok en vormde de onderkant om te passen op de draadzijde (waar ik zojuist alle positieve verbindingen heb gesoldeerd) van de connectoren. Ik heb ook een beetje extra vorm gegeven aan de gat om de epoxy taps toe te laten lopen tot aan het 1/2 "gat. De onderkant van het wasblok, met de twee connectoren die eruit staken (bijna helemaal), werd vervolgens verzegeld met gesmolten was (dat dacht ik tenminste!), En epoxy werd in het 1/2 "gat aan de bovenkant gegoten. bleek, lekten de gaten voor de twee spijkers als een zeef en alle epoxy liep uit de bodem. Dit vulde ook de gaten die ik had gemaakt voor de spijkerterminals:(Het was een spelbreker. Uiteindelijk heb ik gewoon gewacht tot de epoxy verstevigde en voegde het er weer in. Toen ik de connectoren voor de tweede keer uit de mal haalde, moest ik de gaten voor de positieve terminals opnieuw boren, maar uiteindelijk werkte het prima. Ik zou willen voorstellen om de spijkerkoppen op de een of andere manier af te dichten met zeer dikke epoxy voordat u ze in de tweede mal plaatst. Op de tweede foto ziet u de 1/2 "ronde epoxy (net links van het notitieblok) die de positieve aansluitingen aan de achterkant van de connector bedekt. De computerzijde connector is vergelijkbaar, maar heeft geen kegel van klei om het tot aan de draden te vormen (kegel van klei wordt niet weergegeven voor deze conus nector, maar is bijna identiek aan de vorige). Ik zal echter leven, en het biedt meer blootgestelde epoxy waar de LED's doorheen kunnen schijnen.

Stap 6: De resultaten

En nu heb ik een magnetisch netsnoer.

Nogmaals, de dongle is een beetje lang, maar zoals je zult zien in de korte video van de connector in gebruik, is hij nog steeds effectief. De magneten zijn behoorlijk sterk en oefenen elk ongeveer 5 pond uit, dus je kunt de laptop nog steeds van de tafel slepen als je langzaam trekt, maar dan hoef je je geen zorgen te maken dat de verbinding gewoon uitvalt. En in werkelijkheid gebeuren de meeste ongelukken door plotseling trekken in plaats van aanhoudend trekken. En zoals u kunt zien, hebben plotselinge rukken nauwelijks invloed op de computer. Als bonus werken de LED's erg goed omdat ze superhelder zijn en een effectieve indicator zijn dat de connector stroom levert aan de stekker (ik werd betrapt op mijn eerste tests doordat ik de connector meteen van de computer trok en de stekker was zo losgeraakt dat toen ik de magnetische connector aansloot, er geen stroom naar de computer ging. Maar niet de fout van de connector). In de video's zie je de LED's doven als de connector uit elkaar is. U zult ook zien hoe de connector zichzelf probeert uit te lijnen en hoe, als deze niet is uitgelijnd, er geen stroom naar de blootgestelde terminals vloeit. Veiligheid eerst! Bedankt voor het kijken. Geschatte kosten voor dit project: Epoxy gieten - $ 13 kaarsvet - $ 4 SMD-LED's - $ 0,26 SMD-weerstanden - $ 0,18 Krimpkous - ik heb er een heleboel van, maar radioshack verkoopt ook wat voor ongeveer $ 3, misschien goedkoper om het bij Lowe's te krijgen, hoewel 18 ga draad - ik had het al, maar je kon een spoel krijgen voor $ 3 bij radio shack koperen terminals en spijkers Ik had deze ook al, en de meesten zouden iets geleidends moeten kunnen vinden dat gratis zou werken Totale kosten (voor mij): $ 17,44 en ik heb nog steeds meer dan 75% van zowel de epoxy als de was over! Dit instructable is geïnspireerd door de Thinksafe instructable door "adem". Bedankt voor het idee!