"Retro Future" Bluetooth-afstandsbediening - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:18

Ik ben altijd dol geweest op de look en feel van de 'wereld van morgen' die we in sciencefiction- en conceptproducten uit het midden van de eeuw te zien kregen.

Oké, dat is niet waar. Toen ik jong was, dacht ik dat de Tricoders op Star Trek lelijk en onhandig waren, maar die van The Next Generation waren strak en geweldig. Maar nu ik ouder ben, geef ik de voorkeur aan de combinatie van zwart en zilver, van leer en metaal, boven onopvallend beige of zwart.

Het is pas de laatste tien jaar dat ik een diepere waardering heb gekregen voor de versmelting van esthetiek en functionaliteit in plaats van minimalisme.

Dus toen ik aan een project begon om een controller te maken voor mijn 'atoomstudio', wilde ik een afstandsbediening van een televisie uit die tijd als basis gebruiken. Ik vond een twee-pack van deze Magnavox afstandsbediening met acht knoppen op eBay en werd verliefd. Ik had alleen die ene nodig, maar het was een goede deal. In de loop van dit project werd ik geïnspireerd om de andere te gebruiken om hetzelfde concept in een toekomstig project op een andere manier te benaderen.

Ik wist dat vroege draadloze afstandsbedieningen voor televisie (vaak "clickers" genoemd) geluid gebruikten. [Kanttekening: we hadden goedkopere televisies in mijn huis en ik was de "afstandsbediening"] De enige andere die ik persoonlijk had gezien, had een enkele knop die een slagplaat binnenin raakte om een toon te creëren die de tv kon horen om naar te gaan het volgende kanaal en het volgende enzovoort, totdat u in de uit-stand komt.

Maar het openen van deze afstandsbediening toonde zoveel meer. De printplaat aan de binnenkant had een spoel en zoiets als een luidspreker die naar de bovenkant van de afstandsbediening gericht was. Naast elk van de knoppen bevond zich een condensator met een andere classificatie. Door op een van de acht knoppen te drukken, werd de schakeling door een van de condensatoren geleid die de uitgezonden frequentie moduleerde.

Ik merkte dat ik de elegantie bewonderde van het gebruik van eenvoudige parallelle circuits om zo'n reeks ingangen te bieden. Ik begon er spijt van te krijgen dat ik het uit elkaar had gehaald.

Nou… ik heb er twee. Men kan worden opgeofferd in de naam van WETENSCHAP!

Stap 1: Verzamel componenten en gereedschappen

De onderdelen die je nodig hebt om je eigen retro Bluetooth-afstandsbediening te bouwen, zijn:

• Een vintage afstandsbediening (ik gebruik een Magnavox-afstandsbediening met acht knoppen)
• Een stuk permaboard (als je de vaardigheden, tijd en middelen hebt om een aangepaste PCB te maken, ga ervoor. Mijn grootste uitdagingen in dit project kwamen van bedrading en het solderen van goede verbindingen in deze vormfactor)
• Een microcontroller (ik gebruik de Adafruit Feather 32u4 Bluefruit LE)
• Een Bluetooth-module (ik gebruikte de bovenstaande veer die beide in één heeft, maar ik had ook aparte stukken kunnen gebruiken)
• Knoppen (ik gebruik de "Soft Tactile Buttons" van Adafruit omdat de grotere knoppen die ik oorspronkelijk gebruikte luid genoeg klikten om door de microfoon te worden opgepikt)
• Een soort batterij
• Een aan/uit schakelaar

Andere dingen die je nodig hebt zijn:

• Soldeer
• Draad
• Kopteksten
• Elektrische tape
• Een derde hand of PCB-bankschroef (ik heb beide soms gebruikt)
• Draadknipper
• Draadstripper
• Remklauwen en/of een goede oogbol

Stap 2: Ontleden Vintage Remote

Ik heb hier een vage herinnering aan, maar mijn ouders vertelden me ooit over de tijd dat we naar Red Lobster gingen en ik begon namen te bedenken voor de kreeften in het aquarium. Mijn ouders probeerden me op subtiele wijze af te raden, maar ik hield vol. Toen de maaltijd kwam en er dode schaaldieren (ik kende blijkbaar geen kreeften van krabben) op de borden, begon ik te vragen of ze hiervoor [vul namen uit de kindertijd voor beestjes in] hadden gedood!? Ik was behoorlijk van streek.

De vreselijke les die ik daaruit moest trekken, was om geen dingen te noemen die op het punt stonden te worden gedood.

Dus ik bracht een paar minuten door met mijn schroevendraaier op de achterkant van "Clicky" en dacht na over wat voor monster ik op het punt stond te worden.

Toen herinnerde ik me dat ik er twee had en de andere nog niet had genoemd, dus ik doodde hem in plaats daarvan.

Het verwijderen van de printplaat was eenvoudig. Ik heb de draden naar de batterijhouder afgeknipt voordat ik een tang gebruikte om die ook eruit te trekken.

Stap 3: Bepaal de positie van ingangen en plaats

Gelukkig was de printplaat van de originele afstandsbediening bijna exact dezelfde grootte als een stuk permaboard dat ik had liggen, dus ik hoefde daar niets te knippen.

Voor het plaatsen van de knoppen heb ik een combinatie gebruikt van precisiemeting en minder nauwkeurig "eyeballing" van de eerste rij knoppen en de eerste knop van de tweede rij. Daarna telde ik dezelfde vakjes steeds opnieuw om de andere te plaatsen.

De aan/uit-schakelaar was relatief eenvoudig. Ik wilde niet in de behuizing snijden als dat niet nodig was, dus gebruikte ik de voorkant waar de zender had gezeten. Op de foto hierboven had ik de schakelaar aan de andere kant van de knoppen, maar gelukkig heb ik de plaatsing opnieuw gecontroleerd voordat ik hem insoldeerde omdat hij onbereikbaar was door het gat tenzij ik hem naar de andere kant verplaatste.

Stap 4: Kies plaatsing van microcontroller

Hier begon ik verdrietig te worden.

Ik had oorspronkelijk gedacht om de microcontroller op de bodem van het bord te plaatsen met de knoppen en het te plaatsen waar het zou zitten in het originele batterijcompartiment, maar als ik dat deed, zou het bord niet hoog genoeg zijn om op zijn plaats te worden geschroefd door de standaard -offs die ook op de rug vasthielden.

Vervolgens probeerde ik het over de bovenkant van het bord te plaatsen, maar het paste niet tussen de afstandhouders.

Dus uiteindelijk besloot ik het zo te plaatsen dat de GPIO-pinnen die ik ging gebruiken tussen de knoppen zelf stonden. Ik moest hem wel iets opzij schuiven om de grondpen ook te krijgen waar ik hem nodig had.

Stap 5: Soldeer het allemaal samen

Het eerste wat ik deed, was een enkele draad verbinden met alle "bovenste buitenste" pinnen van de knoppen aan elke kant. Daarna heb ik de draden gebogen rond de onderkant van het bord en een soldeerbrug gemaakt. Daarna heb ik een andere draad van de ene kant van de schakelaar naar de grondbus geleid.

Vervolgens heb ik een strook header-pinnen op de juiste lengte gesneden en halverwege in de gaten geplaatst. Op deze manier kon ik draden van elk van de "onderste binnenste" pinnen van de knoppen naar hun respectieve GPIO-pinnen onder het plastic deel van de kop leiden.

Daarna zat ik op de bank snikkend in mijn handen terwijl ik afwisselend een Rum en Cola dronk om over het trauma te komen dat ik mezelf had aangedaan met al die connecties en wenste dat ik de tijd en vaardigheid had om mijn eigen PCB te maken. Ik heb ook verschillende bovennatuurlijke krachten gezworen dat als dit zou werken, ik het nooit meer zou doen. [Niet afgebeeld]

Vervolgens liep ik een draad van de middelste positie van de schakelaar naar de "enable" pin van de Feather.

Daarna plaatste ik een enkele header-pin waar het moest zijn en soldeerde het op zijn plaats met een korte draad van het naar de bestaande grondbus.

Als laatste plaatste ik de Feather op zijn plaats en soldeerde hem vast. Op de foto hierboven had ik de rechterkant niet afgemaakt, alleen de grondpin.

Stap 6: boor montagegaten

Opnieuw met een combinatie van nauwkeurige metingen en onnauwkeurige blikken markeerde ik de plaatsing van de montageschroeven en gebruikte mijn Dremel en standaard om de gaten te boren.

Stap 7: Codeer

Afgezien van mijn soldeerwerk, is dit op dit moment het lelijkste deel van het project. Het is gewoon een hack van twee verschillende bibliotheken: een van Adafruit (van hun Adafruit BluefruitLE nRF51-bibliotheek) en iets anders dat ik vond na te veel Rum en Cokes en snikken.

Ik sloeg op ze allebei totdat ze werkten.

Grotendeels.

In de versie hier blijft de afstandsbediening de metasleutels verzenden op momenten dat dit niet zou moeten. Het heeft geen invloed op mijn gebruik, dus ik heb nog niet de tijd genomen om het te repareren.

In principe scant het de GPIO-pinnen en wijst ze toe aan een nummer op het toetsenbord. Het verzendt dat nummer terwijl ik een aantal metatoetsen ingedrukt houdt, zodat ik ze gemakkelijk kan toewijzen aan snelkoppelingen binnen de studiosoftware die ik gebruik.

Stap 8: monteren en genieten

Ik heb wat isolatietape over alle draden gelegd ter bescherming. Ik heb de batterij aangesloten en tussen de montagesteunen naar boven geplaatst. Door de accukabels om de ene stand-off heen te buigen bleef het ding mooi op zijn plaats.

Nu heb ik een Bluetooth-afstandsbediening die een sneltoets naar mijn studiocomputer stuurt wanneer ik op een knop druk. Ik kan de software bedienen zonder dat ik een zichtbaar toetsenbord hoef te hebben.

Stap 9: DE TOEKOMST

Ik heb een paar verschillende ideeën over waar ik dit vervolgens mee naartoe moet nemen:

Als ik bij het huidige systeem blijf, zou ik graag mijn eigen bord maken, zodat de verbindingen netter zijn. Ik zou ook de code bijwerken om slanker en schoner te zijn.

Een andere gedachte zou zijn om de andere afstandsbediening (Clicky!) te gebruiken zoals hij is ontworpen en een ontvanger te bouwen die Clicky zou kunnen horen! en, met behulp van een microcontroller met HID-mogelijkheid, fungeren als een toetsenbord voor de studiocomputer.