Hergebruik van lithium-ioncellen van laptopbatterijen - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:18

Oude laptopbatterijen zijn een geweldige bron van Li-ionbatterijen, zolang u maar weet hoe u ze op de juiste manier moet testen om er zeker van te zijn dat ze veilig in gebruik zijn. In een typische laptopbatterij zitten 6 stuks 18650 lithium-ioncellen. Een 18650-cel is slechts een cilindrische cel met een diameter van 18 mm en een hoogte van 65 mm (ongeveer). Als de batterij van de laptop niet meer werkt, is er meestal maar 1 groep cellen die is overleden en de andere 4 zijn nog steeds perfect, maar je moet ze allemaal betrouwbaar testen om er zeker van te zijn dat ze werken.

Al mijn cellen worden getest met mijn 18650-teststation dat hier wordt getoond.

Deze tutorial is ook te zien op mijn website op:

a2delectronics.ca/2018/04/12/how-i-process-and-test-my-18650-cells/

Stap 1: De cellen verwijderen

Om de cellen uit de laptopbatterij te krijgen, hoef je alleen maar de plastic behuizing af te breken. Er zijn verschillende methoden die hier werken. Draag handschoenen en een veiligheidsbril - delen van de plastic behuizing kunnen wegvliegen en zijn behoorlijk scherp. De nikkelen lipjes die de cellen met elkaar verbinden zijn erg scherp en kunnen je heel gemakkelijk snijden, zoals ik al te vaak heb ontdekt. 1 – Als je de plastic behuizing kunt draaien en uit elkaar kunt halen, dan is dat de beste manier om het te doen. Dit werkt niet op alle batterijen en ik kan het meestal alleen doen op Dell-packs met 3 cellen.

2 – Schaf een duurzame draadknipper en/of tang aan en probeer de hoeken af te breken of te splitsen bij de naad.

3 – De roedel tegen de grond slaan is een redelijk goede manier om de cellen eruit te krijgen. U kunt sommige cellen beschadigen, maar dit is een van de snelste methoden om de cellen te verwijderen.

Zodra de cellen uit de plastic behuizing zijn bevrijd, kunt u aan de slag om ze in afzonderlijke cellen te scheiden. Ze zijn meestal aan elkaar gepuntlast in een 3S2P-configuratie (voor een 6-cellig pakket). Knip alle draden die naar de print gaan een voor een door om kortsluiting te voorkomen. De beste manier om de puntgelaste nikkelen lipjes van de cellen te krijgen, is door ze eraf te draaien. Pak het vast met een tang of spoelmes en rol het op. Zorg ervoor dat u geen kortsluiting maakt met het metalen gereedschap - de hele behuizing van de batterij is de negatieve pool, dus als de krimpkous eromheen kapot is, kan het gemakkelijker zijn om kortsluiting te creëren.

Stap 2: Test elke afzonderlijke cel

Initiële spanningscontrole Het eerste wat ik doe als alle cellen zijn vrijgemaakt, is een snelle spanningstest doen. Als de cellen meer dan 2V zijn, kunnen ze direct worden opgeladen in TP4056-opladers of Liitokala Lii-500-testers. Als de cellen minder dan 2V zijn, markeer ik ze met een 'V' en laad ze vervolgens op met TP4056-laders.

Zelfontladingstest

Zodra de cellen volledig zijn opgeladen, laat ik ze 24 uur staan en meet dan opnieuw de spanning. Als er cellen zichzelf ontladen door daar te zitten, worden ze hier uitgeroeid. Sommige mensen raden een week aan, anderen tot een maand voordat ze opnieuw worden getest, maar voor mij is 24 uur een redelijk goede tijd. Als een van de cellen op dit moment onder de 4V staat, worden ze als zelfontlading beschouwd en worden ze weggegooid.

Capaciteitstest

Alle cellen die de eerste twee tests hebben doorstaan, worden nu getest op capaciteit in Liitokala Lii-500-testers. OPUS BTC3100 is een andere veel voorkomende tester, maar is duurder dan de Liitokala Lii-500, met dezelfde functionaliteit. Ze worden opgeladen, vervolgens ontladen tijdens het meten van de capaciteit en ten slotte weer opgeladen. Ik schrijf de capaciteit op de cellen en sorteer ze vervolgens op basis van capaciteit. Onder 1000mAh wordt weggegooid en de rest wordt gescheiden in 1000-1600mAh, 1600-1800mAh, 1800mAh-2000mAh, 2000-2200mAh en 2200mAh+. Ik zou aanraden om alleen cellen van meer dan 1800 mAh te gebruiken in definitieve projecten en afgedankte cellen te gebruiken als oefening voor het solderen.

Soms IR-test

Het laatste dat de gezondheid van een cel bepaalt, is de interne weerstand. De Liitokala Lii-500 test de interne weerstand van een batterij elke keer dat je hem plaatst, maar ik doe soms nog een test met mijn zelfgemaakte Arduino IR-tester. Deze test is niet zo belangrijk als je cellen gebruikt in toepassingen met een laag vermogen (<1A per cel), maar in toepassingen met een hoger vermogen (1A+ trek per cel) is het belangrijker. Hoe hoger de interne weerstand van je cellen, hoe meer ze opwarmen als je ze oplaadt of ontlaadt. De extreme gevallen kunnen worden opgevangen door alleen de temperatuur te bewaken tijdens het laad- en ontlaadproces.

Stap 3: Andere richtlijnen

Tijdens al deze tests (vooral laden en ontladen) houd ik de temperatuur van de cellen in de gaten. Als cellen boven de 40 graden Celsius komen, worden ze gemarkeerd als met een 'H', als verwarming, en worden ze teruggebracht naar de computerrecyclers. Rode Sanyo-cellen hebben een hoge neiging om op te warmen.

Ik heb meer dan 2000 cellen hersteld volgens deze richtlijnen en ben redelijk succesvol geweest in het bepalen welke goed zijn. Een woord van waarschuwing echter: alle cellen die dat niet zijn, komen van een gerenommeerde fabrikant - Samsung, LG, Panasonic, Sanyo - hebben meer kans om te falen, zelfs als ze goed testen. Van alle cellen die ik heb gebruikt, hebben slechts een handvol Chinese merken - SZN, CJ - gefaald.

Deze methode is zeker niet de beste, meest complete en nauwkeurige manier om 18650 Li-ion-cellen te testen, maar het is gewoon mijn kijk erop.

Als je meer bronnen of andere vergelijkbare manieren wilt zien om cellen te testen, bekijk dan deze links:

secondlifestorage.com/t-How-to-recover-186…