Dit High Voltage Click-Clack Toy Rocks! - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:14

Hier zijn twee elektrostatische versies van een retro Click-Clack-speelgoed dat in de jaren '70 populair was op middelbare scholen. Versie 1.0 is het superbudgetmodel. Onderdelen (exclusief de voeding) stellen bijna niets voor. Een beschrijving van de duurdere en verbeterde 2.0-versie die op de Intro-pagina is afgebeeld, verschijnt aan het einde van dit document. Ik gebruikte geleidende bollen om elektrische ladingen tussen de polen van een hoogspanningsbron (HV) te transporteren. Dit shuttle-samenstel is gemaakt van twee met folie bedekte bollen die met elkaar zijn verbonden door een niet-geleidende, plastic buis. Het geheel was ingeklemd tussen twee stationaire, haltervormige elektroden. Toen de bovenste halter werd geaard ten opzichte van de negatief geladen onderste halter, begon de shuttle tussen de HV-polen te stuiteren met een klikkend geluid terwijl ladingen werden overgedragen van de onderste naar de bovenste elektrode. Deze schommelende beweging voltooide het HV-circuit. Ik voedde het project met een elektronische lucht-ionisator die ik op een rommelmarkt had gekocht; maar andere bronnen van HVDC, zoals een Van de Graaff-generator, zouden kunnen worden gebruikt om deze clacker te laten schommelen. Klik hier voor een videoclip over het project. Veiligheid Als u een commerciële luchtionisator als stroombron kiest, gebruik dan een model dat wordt gevoed door een laagspannings-wisselstroomadapter. Een lijnaangedreven ionisator kan een ernstig schokgevaar opleveren!! * * *

Stap 1: Gereedschap & Onderdelen

Je hebt waarschijnlijk veel onderdelen om de super-budget clacker te bouwen tussen de wegwerpartikelen die overblijven van de thuisbezorging van fastfood die in de keukenlades belanden. Exacte afmetingen zijn niet cruciaal; maar de shuttle-assemblage moet zorgvuldig worden uitgebalanceerd voordat deze met een redelijk constante beat zal schommelen. (Met wat kleine aanpassingen kan de 2.0-versie dienen als metronoom voor muzikanten: >D). Je hebt nodig: witte en CA-lijmen, cellofaantape, kleine hamer, schaar, een liniaal, een kleine metaalzaag, een elektrische hobbyboormachine met 1/8" en 1/16" bits, een elektrische continuïteitstester en het volgende artikelen. Onthoud dat er voor dit soort projecten altijd ruimte is om te improviseren. A. Shuttle-assemblage Sferische kernvormen (2) Krantenvellen om ballen met een diameter van ~ 1 " te maken. Al-foliefolie (voor het inpakken van hete helden om te gaan) om kernen te bedekken. Diëlektrische verbindingsbuis (1) Gewoon een geeky naam voor een 5 "x 1 / 8" niet-geleidend, plastic rietje (of gebruik een lege balpenpatroon met een diameter van 1/4" voor betere ondersteuning). As (1) paperclip. B. Stationaire elektroden Sferische kernvormen (4) Krantenvellen om bolletjes met een diameter van 1-1 / 2" te maken. Al-foliefolie voor het bedekken van kernen. Drijfstangen (2) 6" x 1/8" lengtes van een zware kleerhanger. C. Stationaire elektrodebevestigingen Diëlektrische steunkolommen (4) 5-1 / 2" x 1/4" dikke schudrietjes of iets dergelijks. Afstandhouders (4) Kleine plastic of stryo draadspoelen met 1/4" middengat. Bevestigingsmateriaal (8) 1" x 18 gauge spijkers. D. Shuttle-montages (2) 4-1 / 2" x 1/2" dia, x-tra dik, smoothierietjes of iets dergelijks. E. Project Base (1) Wat ook werkt; probeer een afhaallade voor fastfood of 1/8 "cardstock gesneden op de juiste L&W. F. Voeding en accessoires HVDC-bron (1) Kleine, commerciële elektronische lucht-ionisator, zoals de Micronta-luchtreiniger (Radio Shack cat. no. 63-643) zoals weergegeven op de afbeelding of Van de Graaff, enz. Invoerterminals en kabels (2) Kleurgecodeerde, plastic push pins & geïsoleerde draad.

Stap 2: Bereid de 1e kern voor

Begin met het voorbereiden van kernen voor de elektroden en de shuttle-assemblage met behulp van een composiet van witte lijm en krantenpagina's. Deze composiet zal stollen tot ongeveer de hardheid van een golfbal. (Opmerking: de kernen moeten stevig zijn, zodat elke geladen bol van het samenstel contact maakt met de stationaire elektrode met die authentieke KLAP! voordat ze terugkaatst. Aanvankelijk gebruikte ik opgerolde ballen van Al-folie -- veel gemakkelijker te maken, maar dat deden ze niet t reproduceren het juiste geluid.)

Rip een pagina op volledige grootte in 1/4 vellen. Breng lijm aan één kant aan en knijp in een strakke bal. Gebruik net genoeg lijm zodat de krant vochtig is maar niet druipt. (Te veel lijm? Wikkel gewoon nog een droog vel om de bal.) Herhaal deze stap totdat je een kern van 1-1 / 2 dia hebt opgebouwd; er zijn ongeveer vier tot vijf vellen nodig.

Blijf de kern grondig rollen en knijpen totdat de lijm de lagen krantenpapier volledig verzadigt. Spuit lijm onder eventuele losse hoeken op het oppervlak. Na 20 - 25 minuten van het gladstrijken van hobbels, moet de kern echt compact aanvoelen en er min of meer bolvormig uitzien.

Stap 3: Voltooi de resterende kernen

De overige drie elektrodekernen en de twee pendelkernen zijn op dezelfde manier gemaakt. Gebruik echter slechts twee tot drie vellen voor elke shuttle-kern. Laat de kernen minimaal een dag of twee drogen.

Stap 4: Monteer de elektroden en dek af met folie

In eerste instantie heb ik individuele stroken gesneden uit de sandwichverpakking op de kernen gelijmd om de geleidende bollen te maken; vervolgens rimpels gladgestreken door de bollen op een bureaublad te rollen. Na het boren van een 1/8 "gat in elke bol met een diameter van 1-1 / 2", lijmen en vervolgens de drijfstang plaatsen; het bereiken van elektrische continuïteit tussen de drijfstang en beide bollen vereiste meer foliepatches, gevolgd door meer rollen om kreukels te verwijderen … Dus vergeet deze stap, het is gewoon te veel werk.

* * *

Hier is een betere benadering: knip een groot vierkant folie en wikkel het strak om de bol en de staafconstructie; het is niet zo netjes, maar het werkt. Ook houdt de folie het geheel bij elkaar totdat de lijm opdroogt.:)

Stap 5: Controleer elektrisch contact op stationaire elektroden

Het verkrijgen van continuïteit zou geen probleem moeten zijn met de snelle oplossing uit de vorige stap. Beide met folie beklede assemblages moeten een minimale weerstand hebben zoals aangegeven op de tester.

Stap 6: Monteer diëlektrische steunen

Steek het ene uiteinde van elk dik schudrietje in het middelste gat van een draadspoel. Wikkel meerdere lagen tape om het rietje als het gat te groot is voor een goede pasvorm. Herhaal deze stap voor de resterende 3 rietjes. Constructietip: rietjes met verticale lijnen over de lengte maken het gemakkelijker om de bevestigingsspijkers in de volgende stap uit te lijnen.

Stap 7: Bevestig steunen aan stationaire elektroden

Hamer een spijker van 1 "x 18 gauge loodrecht door een rietje ongeveer 1-1 / 2" vanaf de basis in elke bol, zoals weergegeven. De spijker zal het rietje aan de onderste stationaire elektrode bevestigen. Herhaal deze stap voor de overige 3 steunen, BTW, het is het beste om deze montage op een bureau of tafelblad te voltooien.

Herhaal nu deze stappen met de bovenste stationaire elektrode. Pas de hoogte van de rietjes in de spoelen zo nodig aan om de hele structuur waterpas te maken op een vlakke ondergrond.

Stap 8: Stationaire elektrodemontage monteren

Cement spoelen tot een handige basis, ik gebruikte een stuk 1/8 cardstock op maat gesneden.

Stap 9: Shuttle-assemblage opladen

Boor een gat van 1/4" in elke bol met een diameter van 1". Plaats bollen op elk uiteinde van de penpatroon; veilig met lijm. Zoek en markeer het balanspunt van de montage. Steek voorzichtig een punaise door dit punt om het invoergat van de shuttle-as te maken.

Maak een paperclip recht om de as van de laadshuttle te maken. Steek een uiteinde van de clip loodrecht door het gat. Ik heb bases gemaakt voor de shuttle-montages van 1/2 x 1/2 dia houtpluggen gesneden uit een plug en in een uiteinde van elk rietje gestoken.

Belangrijke opmerking: de shuttle-assemblage moet op gelijke afstand van de bovenste en onderste elektroden zijn, zodat elke bol van de shuttle tegelijkertijd contact maakt met een stationaire bol (het is gênant om te zeggen hoe lang het duurde om [bijna] aan deze vereiste te voldoen!:> o). Nadat u de optimale shuttlehoogte hebt bepaald en de stationaire elektroden naar behoefte hebt verplaatst, houdt u de steunen op hun plaats en markeert u de locatie; boor een gat van 1/16 "in elk rietje om de as op te nemen. Lijm de bevestigingen aan de basis. Steek ten slotte de shuttle-asconstructie tussen de bevestigingen en vergrendel deze op zijn plaats door de asuiteinden in een hoek van 90 graden te buigen.

Stap 10: Laatste montage en opstartprocedure

Gebruik push-pins die in de bovenste en onderste stationaire elektroden zijn gestoken om de HV-kabels aan uw stroombron te bevestigen.

Aanvankelijk was de shuttle in de winter zo stijf als een artritische knie toen de stroom werd toegepast. De gaten in de shuttle-bevestigingen bonden de as vast; één ladingscollector bleef tegen een steunkolom stoten en de andere collector maakte nog steeds geen contact met de stationaire elektrode.

Nadat deze problemen waren verholpen, begon de shuttle te oscilleren na een lichte druk, maar zonder dat kenmerkende CLICK-CLACK-geluid; dus op naar versie 2.0…

Stap 11: The Clacker 2.0: geüpgraded, uitgerust met accessoires en draadloos

Zowel stationaire als shuttle-elektroden voor de 2.0-versie zijn gemaakt van berkenhouten ballen die zijn gespoten met geleidende metaalverf. Drijfstangen tussen de stationaire elektroden werden omhuld met krimpkous om coronaverlies te verminderen.

Kwart inch acrylstaven met een geverfde houten bal die aan elk uiteinde was gelijmd, ondersteunden de stationaire elektroden en behielden het halterontwerp van het project. De montagesteunen voor diëlektrische en shuttle-montage waren vergelijkbaar met die in het budgetmodel. Kleurgecodeerde, HV-kabels werden gebruikt om stroom van de ionisator toe te passen in een basis gemaakt van een afgedankte juwelendoos.

Ik heb het project voorzien van vier keramische isolatoren als afstandhouders en een neonlamp van 1/4 W gebruikt als aan-indicator. De gele haarballen werden bij de onderste elektroden geplaatst om de intensiteit van het elektrische veld aan te geven op dezelfde manier als lang menselijk haar naar boven vliegt in de buurt van een VdG-ontladingsterminal. Maar die kerels met hun buzz-cuts waren niet erg nuttig.:>(De Clacker 2.0 kan worden aangedreven door deze zelfgemaakte VdG (output: ~50 kV @ 2 uA) hier afgebeeld; of de commerciële luchtreiniger (output: ~7 kV DC @ 35 uA) getoond in stap 1. De krachtoverbrenging was volledig draadloos met behulp van een VdG. Trouwens, een grondretourverbinding naar het VdG-chasis was niet nodig. De shuttle schommelde van de ionenstroom die door de lucht ging naar de kleine antenne (gemaakt van een koploze afwerkspijker) op de bovenste elektrode.

Als je de 2.0-clacker als metronoom wilt gebruiken, pas je het shuttle-tempo aan door de afstand tussen je VdG en de antenne te veranderen. Kleine veranderingen in horizontale afstand zullen grote tempowisselingen veroorzaken, zodat je de beat van die verschillende Old School-jams van vroeger kunt behouden.

Rots op!! (:>D

Eerste prijs bij ongebruikelijk gebruik: keukenuitdaging