Sir Kitt, robot-tv-presentator - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:20

Volledige bouwdetails op www.ukrobotgroup.com Wel, waar moet ik beginnen? Rond november 2008 kwam een tv-productiebedrijf op zoek naar een liefhebber die een robot kon bouwen om backstage met gasten te communiceren tijdens een grote muziekprijsuitreiking. Ik heb me hiervoor aangemeld omdat ik dacht dat het een goede gelegenheid zou zijn om me te motiveren om voor de verandering iets fatsoenlijks te produceren:) een feed die kan worden opgenomen voor de show. Helaas was de backstage-ruimte enorm met ongelijke tapijten, kabels, enz. Dus een mensachtige op zichzelf zou niet meer dan een meter zijn gegaan voordat hij omviel. Ik was verbaasd dat het muziekevenement de Brit Awards zou zijn, wat een ZEER groot probleem hier in het VK elk jaar !!

Stap 1: Specificaties:

Er was duidelijk behoefte aan een voertuig dat de mensachtige van gast naar gast kon verplaatsen. Gelukkig had ik een onbebouwde Lynxmotion 4WD1 rover-kit en een gedeeltelijk voltooide Manoi die ik nooit had kunnen vinden om het af te maken. Dus na een lange brainstormsessie begon ik te proberen een robotsysteem te bouwen zoals hieronder. Robotachtige fauteuil Volledig instelbare snelheid en richtingLichtgewicht bodySysteem voor het vergrendelen en ontgrendelen van de humanoïde van de stoel om te voorkomen dat hij eraf valt Lichtgewicht LIPO-batterijenVideocamera voor tweede feedDV-camcorder om video op te nemen en audiofeeds Afspeeleenheid voor spraak op afstand Versterker en luidsprekersysteem met gaasroosterRC-ontvanger gezekerd stroomsysteem met stroomrails Gevaarlijke knipperlichtenExterne kill-schakelaarHumanoidMaak de montage van Manoi af en verf de schaal op de juiste manierPrimaire camera in het hoofd van de robot Upgrade batterijen naar prestatie LIPO'sLED-ogen en borstverlichtingHoekkop om naar boven te kijkenVoeg gyroscopen toe, balanceer en creëer specifieke bewegingenMiscBelt gemonteerde AV-ontvanger, LIPO-batterij en 2e DV-camcorder voor Manoi-hoofdcamera en audiofeed-opname. Afstandsbedieningen voor stoel, Manoi, spraakeenheid en camcordersOplaad- en bandwisselsystemenBerg van reserveonderdelen, batterijen, enz. en een systeem om ze te bedienen.https://www.lynxmoti on.comhttps://translate.google.co.uk/translate?u=https://www.kyosho.com/jpn/products/rob%20ot/at01/at01.html&sl=ja&tl=en&hl=en&ie=UTF- 8Oh, en ben ik vergeten te vermelden, ik had slechts één maand vanaf de definitieve goedkeuring van de producent om de robot te laten bouwen en testen, en dat allemaal voor geen geld omdat ik dit zou bouwen voor de 'ervaring':(

Stap 2: De stoel

Het eerste ding was om te kijken naar de dynamiek van het in elkaar passen van de Manoi en de rover, die de vorm van de fauteuil zou bepalen. Het hoofdgedeelte van de stoel was gemaakt van dunne MDF-plaat, vastgemaakt en waar nodig met dunne houten latten aan elkaar gelijmd. Ik nam de tijd en zorgde ervoor dat geen van de bevestigingen te zien was, ik wilde dat de buitenhuid zo vlekvrij mogelijk was. De rover was gemakkelijk in elkaar te zetten en ik heb de motoren aangesloten met een kabel van een oude pc-voeding. Ik heb elke motor in beide richtingen getest, zodat ik twee bijpassende paren kon maken, een paar voor de linkerkant en een paar voor de rechterkant. Als de rover naar één kant trok, kon hij gemakkelijk worden weggesneden. De stoel werd vervolgens aan de rover gekoppeld en er begonnen vele uren van staren in de rug om te proberen voor te stellen waar alles moest gaan. Toen ik eenmaal tevreden was, begon ik met het toevoegen van bevestigingspunten en beugels aan de MDF, waar ik de componenten aan de schaal moest bevestigen. de RC-ontvanger en de stroomverdeling werden gelokaliseerd. Deze bestond uit een oude USB-verlengkabel die in tweeën was gesneden en die werd gebruikt om de RC-signalen los te koppelen en een Tamiya-batterijconnector voor de stroomvoorziening. het hart van de rover en zorgde ervoor dat er geen spijkers, schroeven, enz. waren die het pakket konden bewegen en spijkeren. Tamiya-connectoren werden opnieuw gebruikt om hem aan te sluiten op de hoofdschakelaar / zekering.

Stap 3: Stoelbekleding

Na wat plezier testen en achtervolgen van de katten, ging ik verder met de schaal. Het eerste idee dat ik had was om een vlag van de Unie over het hele ding te draperen en het op maat te maken, maar hoe ik ook probeerde, ik kreeg de hoeken niet correct, dus nam ik mijn toevlucht tot een complex verfschema met massa's tape en krant en blik na spuitbus. Uiteindelijk kwam het veel beter uit dan ik had gedacht. Er was geen manier om de proporties van de vlag er 100% uit te laten zien, maar het was zo goed als ik het kon krijgen.

Stap 4: Stoelelektronica

De volgende was de elektronische spraakmodule. Ik besloot snel dat ik geen geschikt systeem en luidspreker met hoog volume in de Humanoid kon plaatsen, dus alles zou in de rover zitten. Mijn idee zou zijn dat de fauteuil zou fungeren als een tweede cameraman, de Manoi afzettend en een beetje achteruitgaan om de ster en de robot binnen het bereik van zijn tweede camera te krijgen. Omdat het niet ver weg zou zijn, zou het niet uitmaken of de spraak van de robot er ook uit zou komen. Ook kon de lijnuitgang van de spraakeenheid rechtstreeks naar de interne camcorder worden gestuurd voor een betere opnamekwaliteit. Ik heb letterlijk honderden ideeën voor de spraakeenheid doorgenomen, variërend van pda's en AV-links tot het daadwerkelijk veranderen van mijn stem en het verzenden ervan. Na ongeveer een week van stroomschema's en modulespecificaties te hebben doorgenomen, besloot ik een extern toetsenbord te gebruiken om gegevens naar een MP3-afspeelmodule in de rover te sturen. Het enige probleem was dat er eigenlijk niets bestond dat bij de rekening paste, dus ik moest nogal ingenieus mixen en matchen om het allemaal werkend te krijgen. Het hart van het systeem is een Quadravox MP3-afspeelmodule, de QV606 die honderden kleine MP3-bestanden aankan en profiteert van een serieel invoersysteem met een heel eenvoudig protocol waarmee ik het kon aansluiten op een serieel transmissiesysteem 'Easy radio'. Gelukkig werkte alles samen en eindigde ik met een kleine doos met de antenne, Easy Radio-ontvanger, QV606, voorversterker, eindversterker, volumeregeling en alle connectoren. De enige kabels die nodig waren, waren de stroom in en de luidspreker uit !!https://www.quadravox.com/QV606/QV606.htmhttps://www.lprs.co.uk/index.php?cPath=21De versterkers werden gekannibaliseerd van de oude roze cd-boombox van mijn dochters. Ze was er kapot van toen ze ontdekte dat ik de ingewanden openmaakte om bij de eindversterker te komen, maar ik zei dat hoewel de cd-speler dood was, hij zou voortleven… De seriële link 'Easy radio' was heel gemakkelijk te installeren en werkte perfect. Ik heb eerder een paar andere RF-modules geprobeerd en had beperkt succes, voornamelijk vanwege baudrates en pakketcodering. De toevoeging van een korte stompe antenne aan beide uiteinden betekende dat ik een verbazingwekkend bereik van minstens 30 voet had voor zo'n laag vermogen.

Stap 5: Spraakcontroller / zender

De volgende fase was de toetsenbordzender. Ik zocht naar een methode om een toetsenbord of toetsenbordeenheid te hebben die RS232 zou uitvoeren met de juiste baudrate voor de Easy Radio-zendermodule, maar ik dwong uiteindelijk dingen samen die nog niet eerder waren getest. Ik besloot een pc-toetsenbord te gebruiken omdat het meer dan genoeg toetsen had om ervoor te zorgen dat ik zo gemakkelijk mogelijk bij alle robotwoorden en -zinnen kon komen. Na veel duurdere AT - RS232-converters, kwam ik toevallig een radioamateur tegen die een kleine 8-pins IC ontwikkelde die PC PS2-signalen omzet in RS232 met 9600 baud.https://k1el.tripod.com/ATKBD.htmDit had geen externe componenten en creëerde een zeer eenvoudige oplossing die weinig ruimte in beslag zou nemen en ook weinig stroom zou vergen. Als ik naar de grootte van al mijn componenten keek, kon ik zien dat ik ze allemaal in een van de nieuwe micro-pc-toetsenborden zou kunnen krijgen die zijn in de buurt. Ik moest er een vinden die zowel de juiste PS2-ondersteuning als de gebruikelijke USB-ondersteuning had en na een paar verkeerde handelingen eindigde ik met degene op de foto. Toen ik de achterkant eraf haalde, was er net genoeg ruimte om dit erg netjes inderdaad. Ik heb de converterchip, de zendermodule, de 5v-regelaar en grote hoeveelheden hete lijm toegevoegd om uiteindelijk een heel mooi uitziende eenheid te maken. De antenne stak uit de bovenkant en er was een PP3-batterijconnector aan de achterkant voor een 9V-batterij (het apparaat werkte de hele 8 uur op een enkele batterij). Omdat het een heel nette, slimme kleine eenheid was, dacht ik dat het geweldig zou zijn als ik het zou kunnen integreren met de PS2-controller die voor de humanoïde wordt gebruikt, dus ik vond een manier om de lange schroefgaten aan de achterkant van de PS2-controller te gebruiken om wrijving / zwaartekracht te laten passen op een paar armen die het microtoetsenbord zouden ondersteunen bij een comfortabele hoek. De eenheid was nu een op zichzelf staande humanoïde en spraakcontroller. Ik kon de mensachtige ronddraaien en een vinger uitstrekken om hem te laten zeggen wat ik wilde uit een voorgeprogrammeerde lijst van maximaal 255 zinnen (de shift- en CTRL-toetsen fungeerden als modifiers). Dat systeem alleen al was waarschijnlijk mijn beste prestatie ooit in de elektronica en ik ben er enorm trots op. Dit is natuurlijk een samenvatting van wat erbij kwam kijken, alleen het uitzoeken van onze protocollen, schakelschema's, het programmeren van de spraakeenheid en verschillende compatibiliteitsproblemen duurde een eeuwigheid en zou waarschijnlijk een eigen bouwrapport rechtvaardigen als er voldoende interesse is.

Stap 6: Stoelafwerking

Ik gebruikte de Microsoft Sam-spraakengine, aangepast door Alien Speech te gebruiken om de robotachtig klinkende stem te produceren en was bezig met het coderen naar MP3 van alles waarvan ik dacht dat het goed zou zijn voor een gesprek of grappig. De namen van alle sterren waren gecodeerd zodat ik dingen aan elkaar kon rijgen, bijv. Hallo - Bono - ben je nerveus, enz. Dit alles werd vervolgens geüpload naar de QV606-module en toegewezen aan toetsen op de afstandsbediening. een klein lettertype om aan de toetsen op het toetsenbord te plakken om me eraan te herinneren wat waar was. Ik heb ook kartonnen exemplaren van de PS2 Humanoid-controller uitgesneden die net boven de afstandsbedieningen worden gehouden om me door alle beschikbare bewegingen te leiden als ik verdwaald ben. De ontvanger/versterkermodule paste mooi op een plank in de schaal en ik sloot de stroom aan en luidsprekeraansluitingen. De luidspreker zelf is gemonteerd in de bovenkant van de schaal achter een rooster van een oude desktop-pc-luidspreker die ik heb gekannibaliseerd. Alles is overgeschilderd zodat het mooi in het patroon past. Ik zorgde ervoor dat hij uit de buurt was van andere kabels en de DV-camcorder om interferentieproblemen te voorkomen. Ik kocht een nacht/dag-kleurenbordcamera die uit een gat door de voorkant van de stoel stak, deze werd vastgehouden met een buigbare beugel, zodat ik kon de hoek aanpassen. De uitvoer werd, samen met de spraaklijnuitvoer, naar de DV-camcorder gevoerd. Een stroomkabel ging terug naar de hoofdstroomrail van de rovers. Ik zocht naar een klein, goedkoop, krachtig waarschuwingssysteem voor de robot waar om V&G-redenen op werd aangedrongen, maar zoals met al het andere, besloot ik er zelf een te maken. Ik heb 6 ultraheldere amberkleurige LED's gekocht die ik naar voren, achteren en naar buiten moet richten, een set voor elke kant van de robot. Ik ging toen naar mijn plaatselijke doe-het-zelfwinkel en zocht overal naar een klein amberkleurig stukje plastic om ze in te monteren. Ik vond een paar kleine draagbare ventilatoren op batterijen voor 99p elk met een doorzichtige amberkleurige plastic koepel aan het uiteinde waarvan ik dacht dat het zou leuk doen. Ik maakte een snel 555-timercircuit om met het juiste interval te flitsen en zette het allemaal van de hoofdstroombalk. De hoofdschakelaar was van een oude printer en ik combineerde het met een in-line automatische zekering van 10 ampère om te voorkomen dat dingen rokerig worden. De externe kill-switch gemaakt van plastic van een oud kinderspeelgoed dat door de schaal stak en werd vastgezet met een veer en een ring. Het enige wat het deed was door de schaal naar de hoofdschakelaar binnenin te prikken. het stelt hem goed vast. Er zijn ook twee rubberen palen waar hij zijn voeten op kan laten rusten om te voorkomen dat ze over de grond slepen (gemaakt van twee loodgietersringen).

Stap 7: De Humanoïde

De humanoïde was voltooid en ik besloot het kleurenschema. Schilderen was eenvoudig genoeg met speciale RC-polycarbonaatverven, maar ik had wat lekkage rond de randen van de plakband die ik gebruikte en die moest worden bijgewerkt. Er werden twee gyroscopen opgesteld om hem stabiel te houden en een knipperende veelkleurige led werd aan zijn borst toegevoegd om door de schaal te schijnen. Zijn hoofd moest volledig worden aangepast omdat ik een draadloze camera erin moest monteren en een stroomomvormer om het van de juiste spanning te voorzien. Helaas bleek tijdens het testen dat beweging van de servo's interferentie veroorzaakte in het videosignaal. Uiteindelijk heb ik een PP3-batterij in de kop gemonteerd, wat betekende dat een aan / uit-schakelaar en houder nodig waren. Ik moest ook een wigvormige shim maken om het hoofd naar de gasten toe te kantelen. Twee ultra heldere blauwe LED's werden toegevoegd voor zijn ogen. De hoofdschaal is aangepast om ervoor te zorgen dat ik snel toegang had tot de batterij door een paar clips te verwijderen. Dit alles voegde gewicht toe aan het hoofd en betekende dat geen van de standaardbewegingen zou werken. Ik had een nacht om de essentiële bewegingen die ik de volgende dag nodig zou hebben, volledig opnieuw te coderen.

Stap 8: Voorbereiding

Een andere grote uitgave voor dit project waren de batterijen. Ik had de volgende6 LIPO's voor de Manoi4 LIPO's voor de fauteuil + opladers6 LIPO's voor de aan de riem bevestigde AV-ontvanger20 PP3-batterijen voor de toetsenbordafstandsbediening en Humanoid-hoofdcamera20 AA's voor de PS2-afstandsbediening, camcorderafstandsbedieningen en de draadloze microfoon10 DV-camcorderbatterijen. + opladers De banden die ik gebruikte, werden in bulk tweedehands gekocht van Ebay en bleken een uitstekende koop te zijn. Het was best grappig om te zien dat ze van een trouwfotograaf afkomstig moeten zijn, want geen van hen was weggevaagd. Vele uren aan beeldmateriaal van speciale dagen van klanten moesten worden gewist !! Dit alles werd in een maand verwerkt, wat betekende dat elk vrij moment werd besteed aan het werken aan de robot, alle weekenden en elke doordeweekse nacht tot 2 uur 's nachts. Mijn arme vrouw moest de volledige overname van de eetkamer ondergaan, die voor een maand in een werkplaats was veranderd. Uiteindelijk viel alles op zijn plaats en werden alle beestjes gladgestreken op de dag voor de opnames.

Stap 9: Filmen

Op de dag zelf moest ik een systeem bedenken voor het draaien van batterijen, enz. dat werd geregeld door de DV-banden. Ze duurden 60 minuten, wat betekende dat ik na 55 minuten een pitstop moest maken en alle banden en batterijen moest verwisselen en de oplaadcycli weer op gang moest brengen. Het evenement zelf was geweldig. Ik kwam vroeg aan en werd rondgeleid en kreeg een klein gebied om mezelf op te zetten. Ik heb de hele dag door de gangen en kleedkamers gelopen om enkele van de grootste sterren ter wereld te interviewen voor en nadat ze hun sets hadden gemaakt. Ik kreeg al snel een routine, maar moest de meeste besturing meteen onder de knie krijgen. Na 10 uur filmen was het allemaal voorbij. Ik ontmoette een aantal geweldige mensen, zowel voor als achter de camera's en liep weg met geweldige ervaringen en herinneringen. Helaas, tot mijn schrik, verving het tv-bedrijf mijn hele segment van de show door normale interviews, dus geen van de beelden werd ooit uitzending. Om te zeggen dat ik ontdaan was, was een enorm understatement. Ik raapte mezelf bij elkaar en vroeg het mediabedrijf om een kopie van de banden waar ze uiteindelijk mee instemden, maar ik moest vooraf een HEEL eng contract ondertekenen dat de beelden beperkt tot mijn eigen persoonlijke kijkervaring. Al met al had ik nog steeds een geweldige tijd en de video-interviews zijn geweldig. Nu ik alle apparatuur heb gebouwd en klaar voor gebruik, kan ik wat ander werk krijgen voor mijn robot-tv-presentator en blijven genieten van de vruchten van mijn werk. Ga voor meer informatie naar naar https://www.ukrobotgroup.comBekijk de drie video's hieronder, de tweede zal je zeker aan het lachen maken:)Orac