Close-up natuurfotografie zonder hightech apparatuur. Update.: 7 stappen (met afbeeldingen)

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:17

In de jaren 60 en 70, toen ik een kleine jongen was, leidden we tegenwoordig een andere levensstijl dan de meeste kinderen, toen ik vier was, verhuisden we van onze maisonnette boven The Broadway, een drukke hoofdstraat in Loughton Essex, naar Stevenage, een nieuwe stad in Hertfordshire. We waren omringd door dieren in het wild, de weg waarin ik woonde liep naar landbouwgrond, er was een aanzienlijk bosgebied op een paar honderd meter van mijn deur en nog grotere gebieden op korte fietstochten. In die tijd waren we vrij om naar believen door de bossen, het park en het platteland te dwalen, omdat de angst om je kinderen uit het zicht te laten niet in elk facet van het leven van ouders was geslopen, dus mijn vrienden en ik zouden het grootste deel van onze vrije tijd daaraan besteden. Omdat de school die ik bezocht ook aan dezelfde boerderij en hetzelfde bos lag, was het niet ongebruikelijk om vossen en herten op de schoolvelden te zien, eekhoorns en egels maakten hun huizen in onze tuinen, vleermuizen fladderden rond over onze tuinen, 's nachts konden uilen gehoord te worden als ik naar bed ging & ik zou bij het krieken van de dag gewekt worden door vogelgezang & het verre geluid van hanen in de boerderij. Het klinkt idyllisch, ik weet het en kan gemakkelijk worden toegeschreven aan mijn kijk op mijn kindertijd door een roze getinte bril, maar ik ken nog steeds veel van de mensen met wie ik op die weg ben opgegroeid en hun herinneringen zijn dezelfde als die van mij. Mijn favoriete tv-programma's werden gepresenteerd door mensen als David Attenborough, David Bellamy en Jacques Cousteau, de sterren waren de dieren en ik wenste altijd dat ik foto's kon maken zoals de jongens die de wereld over reisden en beelden maakten voor deze natuurshows, mijn vader presenteerde ik met een Kodak Instamatic-camera toen ik 8 of 9 was en ik heb maanden gespaard om een Olympus-reis te kopen toen ik ongeveer 13 was, maar ze waren echt niet in staat om te doen wat ik wilde; zie je, ik wilde heel dichtbij komen ……. Ik wilde de foto's krijgen van wat proportioneel de gevaarlijkste dieren zijn, insectenspinnen en allerlei enge kruipers en beestjes. Zelfs later in mijn leven, toen ik de apparatuur kon betalen, had ik het veel te druk om het land in te gaan en de foto's te maken die ik wilde, dus het bleef een beetje achter. Tot dat zo'n negen jaar geleden is; Ik was in een liefdadigheidswinkel in de buurt van mijn huis en vond een interessant klein stukje uitrusting in een kleine leren tas, de vraagprijs was de prinselijke som van £ 1,50, dus ik moest het gewoon kopen. Het was een Peak-schaalloep en zodra ik hem zag, wist ik dat ik er iets heel interessants mee kon doen. Wat heb je nodig: - Een digitale camera met een intrekbare lens. Een schaalloep, ik heb de mijne in een liefdadigheidswinkel gekocht, maar ze zijn gemakkelijk verkrijgbaar op ebay voor een paar pond. Een plastic buis, ik gebruikte het midden van een rol plakband. Een dop van een 35 mm filmbus of iets dergelijks. Isolatieband. Een lijm geschikt voor gebruik op kunststof. Duct tape. Bovenstaande lijst zal vrijwel zeker anders zijn voor andere camera's, maar het basisconcept blijft hetzelfde, neem de loep aan de voorkant van de cameralens.

Stap 1: De kern van de gadget krijgen

Ik had onlangs een nieuwe digitale camera gekocht, het type met een zoomlens die zich terugtrekt in de camerabody en toevallig paste de lens netjes in het oculair van de loep, het was een beetje onhandig, maar ik kreeg een aantal interessante resultaten en mijn jongste mijn zoon, die toen een jaar of zes of zeven was, was behoorlijk onder de indruk van de enorme spinnen en insecten op het computerscherm, dus ik was tevreden dat mijn geld goed besteed was. We hadden die zomer plezier met het maken van foto's in de tuin van de spinnen en insecten en toen zat de loep in zijn kleine leren tas op mijn bureau. Ik gebruikte het af en toe, maar nooit voor foto's toen de camera werd vervangen door een ander model dat niet zo goed paste. Tot deze zomer is dat…. We hebben vorig jaar onze pub opgegeven en zijn teruggegaan naar het huis van mijn wederhelft Joanie, niet ver van waar ik ben opgegroeid, de tuin is niet groot, maar hij ligt van oost naar west, zodat het van 's morgens vroeg tot ver in de avond zon krijgt. een groot stuk volkstuinen aan het einde van het pand, dus we moedigen de dieren in het wild langzaam aan terug in de tuin. Ik heb een paar maanden geleden ook een tweedehands Kodak CX7530 gekocht en het viel me op dat ik mijn loep nog in het kleine leren etui had. Ik ben in maart aan mijn schouder geopereerd, dus meer dan licht tuinieren was uitgesloten, dus ik heb veel tijd met de camera in de hand doorgebracht om goede foto's te maken van de kleinste dieren in het wild die hun thuis in onze tuin hebben gevonden.

Stap 2: Het leven een beetje gemakkelijker maken met wat huishoudelijke restjes

Zoals ik al zei, heb ik in maart een schouderoperatie ondergaan. Het was de derde procedure die ik heb ondergaan en het was een behoorlijk uitgebreide, met als resultaat dat mijn arm bijna drie maanden in een mitella zat. Dit maakte het gebruik van de lens een beetje onhandig, dus ik besloot dat het tijd was om een manier te vinden om hem tijdelijk aan de camera te bevestigen. Het leek me dat een eenvoudige buis die over de cameralens gleed met de loupe eraan vast het gemakkelijkst zou zijn om te doen, dus mijn eerste poging was precies dat, ik vond een stukje buis dat was overgebleven van een andere doe-het-zelfklus die behoorlijk op de loupe paste goed en met behulp van wat huishoudfolie en siliconenkit een fitting gevormd die het aan de cameralens hield, het werkte redelijk goed, maar omdat het silicium niet al te goed aan de binnenkant van de buis bleef plakken, duurde het maar een paar dagen, na een paar varianten hiervan besloot ik dat het tijd was om een iets andere route te volgen. Een snelle zoektocht door mijn schat aan bits & bobs waar ik me aan vasthoud omdat "Dat kan ooit van pas komen" Ik kwam met een klein hulpstuk voor mijn camera dat gemakkelijk aan en uit glijdt maar de loupe opmerkelijk goed op zijn plaats houdt. De kern ervan is een plastic haspel van een rol plakband, het soort dat je op die kleine tape-dispensers krijgt die altijd lijken te ontbreken, net als je je kerstcadeautjes wilt inpakken. Het buitenlichaam heeft een binnendiameter die bijna maar niet helemaal de exacte grootte is van het oculair van de loep, hierin bevindt zich een tweede buis en halverwege verbindt de twee een middenplaat. Ik heb een tang en een kleine vijl gebruikt om de binnenbuis te verwijderen en alleen de middenplaat en het buitenlichaam over te laten. Ik moest iets vinden om het tegen de cameralens te houden, een beetje meer rommelen produceerde een deksel van een oude 35 mm-filmbehuizing. de kraag die was gemaakt om in de filmbus te passen, paste perfect bij de lens, het was bijna alsof hij voor dit doel was gemaakt en als bonus had hij ook dezelfde maat als de tape-buis …. dit was de bedoeling!! een paar minuten met een hobbymes om het midden van het deksel te verwijderen en ik had mijn camera-fitting, een beetje lijm om de fitting op zijn plaats op de tape-buis te houden en ik was bezig, om het af te maken, sneed ik een strook van ducttape om het hele ding te bedekken, zodat het minder leek op een paar stukjes rood en wit plastic aan elkaar gelijmd.

Stap 3: Een vaste hand en veel oefenen

In het verleden, toen we allemaal gebonden waren aan filmcamera's, zou een gadget als dit echt niet veel zijn geweest. De simpele reden is dat het een beetje een wisselvallige aangelegenheid is om goede foto's te maken, ik schat dat ik van de tien foto's er een zal maken waarvan ik er drie of vier echt leuk vind en de rest is alleen geschikt om te verwijderen, Zulke resultaten als je moest betalen voor film & processing, zouden voor velen van ons niet kosteneffectief zijn, maar in deze dagen van digitale camera's ben je alleen wat tijd kwijt. Het zal variëren van camera tot camera en van loep tot loep, maar de scherptediepte op de mijne schat ik op ongeveer 6 mm. Dit betekent dat om een resultaat te krijgen, je je kit ZEER dicht bij je onderwerp moet krijgen, de meeste spin-shots die ik heb opgenomen in deze 'ible' werden genomen met de spin in de keel van de loep en de buitenste ring was tegen het web, foto's maken vanuit frontale hoeken is een beetje een uitdaging, net als het achtervolgen van de kleine groene schildwants in sommige van deze foto's rond op een cluster van bladeren, maar sommige van de eindresultaten kunnen uitstekend zijn en om de waarheid te zeggen is het ook erg leuk. Het is bijna onmogelijk om de loep in gebruik scherp te stellen, ik heb ontdekt dat de beste manier is om de loep te plaatsen en vervolgens een klein stukje verknoeid papier te gebruiken ter grootte van een erwt. keel van de loep die net boven het papier zweeft, zodra dit is gebeurd, zou de autofocus van de camera de rest van het werk voor u moeten doen.

Stap 4: Je hebt nu het goede gezien voor het slechte en het lelijke

Zoals ik al zei, zullen niet al je foto's goed uitkomen & om mijn punt te illustreren & voor een beetje een lach dacht ik dat ik enkele van mijn kolossale rampen zou opnemen.

Stap 5: Plannen voor verbeteringen

Ik kan kijken of ik een krachtigere loep kan krijgen, de mijne is een vergroting van 7x en produceert een aantal goede resultaten, maar ik zou graag een 10x of zelfs een 15x vergrotingsmodel proberen. Belichting is een probleem, de flitser op de camera is geen grote hulp bij weinig licht, omdat het onderwerp veel te dicht bij de camerabehuizing is, dus ik kan in een soort slave-flitser kijken of mogelijk een led-opstelling rond het lichaam van de loupe. Als ik een geschikte camera kan bemachtigen, kan ik kijken of ik een externe trigger kan instellen. In de lente kan ik de loep proberen op een webcam die is aangesloten op een laptop, ik kan dit jaar zelfs proberen voordat de herfst ons invalt, maar ik moet eerst de verlichting regelen.

Stap 6: De opnamen die het de moeite waard maken

Hoewel ik de eerste zou zijn om toe te geven dat dit niet de plaats zal innemen van fotoapparatuur van goede kwaliteit, is het heel leuk voor slechts een paar pond en wanneer mensen de foto's zien, krijgen ze genoeg ooohhs en aaaahhs om je een beetje te laten stralen tevredenheid.

Zal ik me aanmelden voor de volgende wereldtournee van David Attenborough??? Waarschijnlijk niet, maar ik kan nu tenminste die foto's krijgen die ik als kind wilde en als ik het kan laten werken met een digitale videocamera of een fatsoenlijke webcam, krijg ik misschien zelfs iets interessants om bezoekers mee te vervelen of de bejezzus bang te maken van hen als ik ze de monsters laat zien die in hun tuinen leven:-)

Alle goede en slechte foto's in deze 'ible' zijn geüpload in hun volledige onbewerkte resolutie, als je ze zo groot wilt zien als je kunt, klik dan op het kleine i-symbool in de linkerbovenhoek van de foto en kies vervolgens de " Grote optie van 1024 bij 768".

Stap 7: Sheild-bugupdate

Zoals veel mensen met een keuken die rechtstreeks naar de tuin leidt, hebben we een vliegenpapier aan het plafond hangen, een eenvoudig apparaat maar effectief genoeg en we hebben niet echt de behoefte gevoeld aan een meer hi-tech oplossing.

Een paar avonden geleden zei Nostalgic Girl dat ze er een interessante bug op had gezien, dus ging ik een kijkje nemen. Ik was verrast om te zien dat het nog leefde, omdat ze het een paar uur van tevoren voor het eerst had opgemerkt en nog meer verrast dat het een volwassen meidoornschildwants was.

Natuurlijk weet ik niet echt zeker of het dezelfde bug is die in zijn nimfstadium verscheen op de eerste foto van deze 'ible', maar omdat ze niet bepaald gebruikelijk zijn in onze tuin en onze katten hebben de neiging om de meeste vogels af te schrikken, wat misschien hebben gefeest, ik denk graag dat er een kans is dat het zou kunnen zijn.

Hoe dan ook, aangezien de kever minstens één voet per keer van het plakkerige papier leek te kunnen krijgen, slaagde ik erin hem te helpen met behulp van een botermes en een beetje geduld.

Na een paar dagen in een insectendoos met wat bladeren en een klein scheutje water, besloot ik dat het zou overleven en nam hem mee naar een grote struik ongeveer halverwege de tuin.

De foto's op deze pagina zijn de resultaten van een paar minuten met mijn kleine vriend voordat hij in het gebladerte verdween. Een paar zijn redelijk goed, een paar zijn niet zo goed en een of twee zouden baat hebben bij een beetje bijsnijden (de echt slechte kwamen niet zo ver als deze pagina) omdat ik ze vanaf het begin onbewerkt wilde plaatsen zodat mensen kunnen zien wat ze kunnen verwachten als ze besluiten mijn 'ible' te kopiëren.

Ik hoop dat je ervan geniet mensen; dit zullen de laatste zijn die ik hieraan toevoeg. Ik werk aan een aantal nieuwe bijlagen, een om de verlichtingsproblemen op te lossen die ik in stap 5 heb genoemd, een andere voor een videocamera en als laatste een waarmee ik hopelijk nog meer kan winnen vergroting. Sommigen van hen kwamen voort uit ideeën die ik kreeg van andere inzendingen in de camera- en fotovaardigheden-uitdaging, waarvoor ik de auteurs in het bijzonder dank voor deze. Ervan uitgaande dat ze goed uitkomen, zal ik 'ibles over hen posten als ze zijn voltooid.

Finalist in de Camera & Photo Skills Challenge