DIY heteluchtsoldeerbout met 12-18 volt DC bij 2-3 ampère - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:19

Dit is mijn eerste eva-posting van een doe-het-zelf-artikel op internet. Dus excuseer me voor wat typfouten, protocol enz. De volgende instructies laten zien hoe je een WERKENDE heteluchtsoldeerbout geschikt maakt voor ALLE toepassingen die solderen vereisen. Deze heteluchtsoldeerbout is niet beperkt tot SMT (surface mount technology) apparaten of superdunne soldeerdraad. In minder dan 15 seconden nadat ik deze baby had aangezet, bereikte ik meer dan 300 graden hete lucht. Ik had nog ruimte voor meer…lol. De kosten waren voor mij minder dan $ 10 Australische dollars. plus benzine voor mijn auto om naar de plaatselijke vuilnisbelt te gaan en weer naar huis. Als je geen gereguleerde voeding hebt, ben ik er zeker van dat een ATX-voeding of twee die in serie zijn geschakeld, voldoende gutz zou leveren om je versie van stroom te voorzien. Als je het op deze manier doet, is een potentiometer essentieel voor het aanpassen van de stroomsterkte en de gelijkspanning. Deze gateneenheid is VEILIG tegen elektrische schokken als gevolg van hoogspannings- / stroomrisico's die typisch zijn voor netvoeding, maar als je een slechte ticker hebt … gebruik bescherming:)

Stap 1: Van de vuilnisbelt naar mijn huis

Ik had niet veel vertrouwen dat ik iets nuttigs uit deze heteluchtpistolen zou kunnen halen toen ik ze voor een prikkie op de plaatselijke stortplaats kocht. Nadat ik ze uit elkaar had gehaald, werkten sommige stukjes en andere niet. Het was gewoon een kwestie van de nutteloze stukjes weggooien en het goede bewaren en dan wat meer voor reserve, mocht mijn strijkijzer het de komende jaren niet meer doen. Toen ik eenmaal had verzameld wat volgens mij nuttig zou kunnen zijn om mijn idee werkelijkheid te laten worden, legde ik ze allemaal voor me neer en dacht erover na met een paar koffie en sigaretten. INLEIDING: Gisterochtend heeft mijn 50 watt soldeerbout zichzelf kapot gemaakt. Tragisch ik weet het … lol. De belangrijkste tragedie was dat ik geen $$$ had om een andere te krijgen. Nou, ik had som geld, maar niet genoeg om me nog een te geven. Ik ben een freelance fotograaf, een slechte en werk aan het gebruik van PWM (pulsbreedtemodulatie) om de spanningstoevoer te regelen van kleine loodzuurbatterijen die zijn weggevangen uit oude scooters op batterijen. Het elektronische spul om mijn PWM-spanningsregelaars te maken, krijg ik van het desolderen van oude ATX-voedingen en televisies enz. Lineaire regelaars zijn te inefficiënt om aan mijn draagbare stroombehoeften te voldoen, omdat deze stroom uiteindelijk zal worden gebruikt om mijn off-camera-flitsers en andere spullen. Hoe dan ook, terug naar het vlees van deze presentatie:) Een Google-zoekopdracht van twee uur op het WWW onthulde het totaalbedrag dat mensen hun soldeerbouten in heteluchtsoldeerbouten veranderden. Maar ze werkten allemaal voordat ze ze aanpasten en de mijne was vanaf het begin dood … lol. Ook de andere creaties die ik op het web zag, waren grotendeels beperkt tot het verwijderen van de kleinere elektronische SMT-bits. Ik merkte wel dat in mijn snelle bespreking van de "creaties" van andere mensen dat ze allemaal dezelfde fundamentele fout en hetzelfde probleem hadden: voldoende koude lucht die door hun apparaten stroomt om het element te verwarmen voordat het de soldeerbout verlaat. De meeste mensen kwamen met ideeën om koper- of ijzergaas in de loop bij het element te plaatsen om het oppervlak van het verwarmingselement te vergroten dat wordt blootgesteld aan koudere lucht. Mijn ervaring met deze methode die door anderen werd gebruikt, deed me denken aan mijn eerdere Peltier-koelexperimenten die ik later gebruikte voor mijn zeeaquarium … dat was met problemen met de warmteoverdracht. Oopsy…werd op een zijspoor gezet;) Hoe dan ook, ik heb altijd al bulkcomponenten van printplaten willen verwijderen met die kolenslurpende verfafbijtende heteluchtpistolen. Maar daar heb ik ook de $$$ niet voor! Dus bedacht ik om een soldeerbout te maken die zou kunnen werken als een heteluchtpistool en ook als een delicate soldeerbout. Dus na een paar kopjes koffie en veel sigaretten en nog veel meer Google-zoekopdrachten, had ik in mijn achterhoofd een idee van alle gadgets die ik nodig had om een werkende soldeerbout te krijgen … naar de plaatselijke vuilnisbelt. Ik hou van de vuilnisbelt…zo veel nuttige dingen en nog goedkoop ook!! Net zoals naar een ijzerhandel gaan om te bladeren. $ 10 ozzy dollars later verliet ik de vuilnisbelt met 2 laptops en drie verfafbijtende heteluchtpistolen. De wapens hadden betere dagen gekend en ik had niet veel hoop om er iets uit te krijgen dat zou kunnen werken. De laptops bewaar ik voor hun LCD-schermen die ik zal gebruiken voor mijn doe-het-zelf filmprojector:) Maar dat is een ander project. Thuis trok ik de luchtkanonnen uit elkaar. Ik hou ervan om dingen uit elkaar te halen… iets waar ik als kind nooit uit ben gegroeid. SORRY mama en papa!!!

Stap 2: De ventilator

Een deel van de ventilatoreenheid van de verfafbijtblazers. 17VDC ventilator hier afgebeeld. Ik heb de bruggelijkrichter en condensator verwijderd en dit type ventilator gebruikt, want dat was alles wat ik nodig had om lucht in de soldeerbout te brengen. Dit bleek later een gelukkige situatie te zijn, omdat ik de juiste hoeveelheid lucht had die door en in direct contact met het verwarmingselement ging.

Stap 3: Ventilatoreenheid

Dit is de essentiële ventilatoreenheid die koude lucht door het verwarmingselement voert. Ik gebruikte dit hele samenstel als middel om lucht te pompen. Hoe ik dit ding moest aansluiten, ik had geen idee.

Stap 4: Verwarmingselement

Vergeet het verwarmingselement niet. Wanneer u de lange stukken rechte draad maakt, krimpt u de bochten uit en zorgt u ervoor dat u geen scherpe bochten heeft. De stroom houdt er niet van om scherpe bochten te maken. OVERZICHT: Ik ontdekte dat twee ventilatoren versleten lagers hadden en één was prima. Ik had twee kapotte verwarmingselementen en enkele keramische isolerende schijven en buizen. Er is echt niet veel aan deze baby's … ik vraag me af waarom ze zo duur zijn. Het enige wat ze zijn is een verwarmingselement en een motor. Tussen de netspanning en de ventilatormotor stond een bruggelijkrichter. Dit was bemoedigend omdat ik mijn voeding voor het idee in mijn hoofd wilde laten werken met een lage gelijkspanning. Ik speel niet graag met 240 volt wisselstroom. De motoren hadden een vermogen van 17 volt DC. Dat is dicht genoeg bij mijn gewenste 12 volt DC. Ik voedde mijn gekozen ventilator die geen rammelende lager had en het werkte. Keil. Ik zag ook dat een van de kanonnen holle cilinders van keramiek had die werden gebruikt om de verwarmingselementen vast te houden. Ik heb een van de cilinders in mijn metalen soldeerboutbuis gestoken. Het paste perfect. Dat was ook heel bemoedigend. Ik had nog geen idee hoe het uiteindelijke idee eruit zou zien. Wees adaptief en gebruik wat beschikbaar is, is mijn motto. Ik had eerder ook mijn dode soldeerbout uit elkaar gehaald om te zien hoe het werkte en of ik het kon repareren. Het element zat vol. Ik merkte ook dat het afhankelijk was van geleidende verwarming om de punt te verwarmen. Mijn concept vanaf het begin was om koude lucht door het holle vat te laten gaan, deze bloot te stellen aan een verwarmingselement en warme lucht uit de punt te laten persen. Net als een mini hetelucht verfafbijtmiddel. Dit concept is nooit veranderd, maar de ideeën over hoe ik dit doel bereikte, veranderden voortdurend, omdat ik talloze nieuwe ideeën ontwikkelde met wat ik voor me op mijn werkbank had.

Stap 5: Close-up van het element

Het idee om de rechte lengtes lang te houden, is om wat ruimte te hebben om mee te spelen als je alles in elkaar zet. De uiteindelijk gekozen lengte was iets groter dan deze. Ik heb dit kortgesloten op de 12 volt batterij en hoewel de batterij half leeg was, kon ik er wat warmte van krijgen. Ik dacht dat wat extra lengtes van de spoel kunnen helpen om temperatuurfluxen ongevoelig te maken tijdens kleine spanningsveranderingen.

Stap 6: Keramische buis

Ik dacht dat deze buis het beste zou zijn sinds spek en eieren, ik werd niet teleurgesteld:) Dit is een van de isolatorstaven die worden gebruikt om de verwarmingselementen van elkaar te scheiden in de heteluchtpistolen. Het element liep over de buitenkant van deze staaf. Ik wilde het element in de staaf plaatsen en er koude lucht in laten gaan en super hete lucht eruit. Hoe dit allemaal in elkaar zou komen, had ik nog geen idee…behalve wat wilde beelden van wat het eindproduct zou kunnen doen en eruit zien.

Stap 7: Het element en de keramische buis

Dit is in wezen het operationele einde van alles. OVERZICHT: Ten eerste had ik een verwarmingselement nodig. Ik dacht dat ik de kapotte verwarmingselementen met een nominale spanning van 240 volt AC kon verkleinen om in de keramische buizen te passen en deze goed stil te laten werken op twaalf volt. De stroomsterkte was een probleem om je zorgen over te maken en kon worden opgelost door de lengte van de spoel te variëren om de gewenste warmteafgifte te krijgen. Te veel spoel en ik zal meer volt en / of versterkers moeten gebruiken … te weinig en ik oververhit de spoel en klik de link. Ik experimenteerde met een paar lengtes spoel met stroom van mijn kleine 12 volt loodzuurbatterijen en vond een lengte die voldoende warmte afgaf (145 graden Celsius) als uitgangspunt. Ik heb de spoel in de keramische buis gestoken, ervoor zorgend dat ik geen scherpe bochten had en voldoende lange stukken rechte draad die uit de spoel liepen. De lange lengtes moesten me genoeg ruimte geven om mee te spelen als ik deze baby in de schacht van mijn soldeerbout zou passen. Door de lange lengtes kon ik het verwarmingselement verder van het handvat van het strijkijzer plaatsen. Het lijkt erop dat de hele soldeerbout is gemaakt om te worden reverse-engineered voor gebruik met heteluchtstroom. Ik merk dat andere mensen op internet soortgelijke gedachten hebben gehad.

Stap 8: De Gutz

De basis van dit alles. Niet veel eigenlijk. Maar verdomd effectiever dan ik had verwacht. OVERZICHT: Met het element in de soldeerschacht merkte ik dat ik de draad die langs de buitenkant van de schacht naar de metalen behuizing liep, moest isoleren. Ik had verschillende maten warmte-isolerende buizen die dit zouden oplossen. Vervolgens moest ik de schacht enigszins omvormen tot een ovale vorm om het keramische verwarmingselement te passen met de toegevoegde draadwarmte-isolatieslang. De volgende stap was om te kijken of ik nog steeds lucht door het element kon laten gaan met de toegevoegde isolatie. Ik kon licht zien door de andere kant van de schacht die tegen me zei dat het allemaal goed was. Nu was het makkelijk om de draadeindverbindingsstukken te gebruiken die eerder door het strijkijzer werden gebruikt om de uiteinden van het verwarmingselement te verbinden met de draaduiteinden van de batterijvoeding. Ik gebruikte de 240 volt AC-kabel die eerder voor het strijkijzer werd gebruikt, omdat ik een dikke draad wilde hebben die enkele versterkers aankan.

Stap 9: Het mondstuk

Het mondstuk is eigenlijk wat vroeger in het strijkijzer zat. Het verwarmingselement voor de 240v AC-voeding was hieromheen gewikkeld en de koperen verwarmingsstaaf die werd gebruikt om dingen te solderen zat in de holle buis. OVERZICHT: ik markeerde op het handvat van de plastic kap waar er een holle ruimte zou zijn waar ik een gat en steek er een slang in als het apparaat eenmaal in elkaar was. Door deze buis zou later lucht worden gepompt. Dit was belangrijk om goed te krijgen, dus ik gebruikte remklauwen en een paar markeringen om de juiste lengte te krijgen. Het volgende probleem dat ik tegenkwam, was om een mondstuk voor de punt te krijgen. Ik heb de binnenas die eerder werd gebruikt om het verwarmingselement vast te houden omgedraaid en de flens dremeled en het paste perfect. Ik heb nu een spuit!! De volgende stap was om een mondstuk uit mijn aquarium te gebruiken dat in het handvat zou passen en ook in de plastic buis zou passen waar lucht doorheen stroomt. Ik boorde een gat waar "X" de plek markeerde, en zorgde ervoor dat ik niet te veel druk op de boor uitoefende. Ik zou dit gedaan hebben met de gutz verwijderd, maar ik had het gevoel dat ik weg kon komen zonder de ingewanden te perforeren als ik voorzichtig was. Deze regeling werkte, maar is slechts tijdelijk omdat ik wil zien of het concept werkte. Ik zal hier later wat mechanische retentie toevoegen door een schroefnippel of zoiets te gebruiken. Met de soldeerbout bijna volledig in elkaar, moest ik het probleem aanpakken om lucht in het ding te krijgen. Ik had geen luchtpomp gebruikt voor een aquarium. Ik heb een aquarium, maar gebruik ze niet, ze zijn zo inefficiënt. Wat ik wel heb zijn de slechte luchtblazers van de heteluchtpistolen die ik van de stortplaats heb gekregen. Deze baby's zijn enorm in vergelijking met het kleine buisje dat ik in de soldeerbout moet rennen.

Stap 10: Vierkante pen in een rond gat

Mijn grootste uitdaging was om te beslissen hoe ik mijn kleine slang op een enorme ventilatoruitlaat moest aansluiten met wat ik in huis had liggen. OVERZICHT: Ik reisde naar de achterschuur en verzamelde alle buizen en bitz waarvan ik dacht dat die nuttig zouden zijn en begon een vierkante pen in een rond gat te passen. Ik gebruikte uiteindelijk een stuk buis van een oude wasmachine, een tuinslangaansluiting, een klein stukje slang van 1/4 inch en een koperen gasmondstuk en hopen chirurgische tape. Ik zette de luchtblazer aan en kreeg een lekker briesje van sterke lucht aan het einde van de slang. Het ontwerp zal later worden vastgesteld met betrekking tot de luchtstroomobstructies enz. Die bestaan met dit apparaat. Ik streef ernaar om aan het venturi-effect te werken om de luchtuitvoer bij het mondstuk verder te vergroten zonder de ventilatorsnelheid te verhogen. Ik haakte toen eenvoudig het kleine buisje in de nippel die uit het handvat van de soldeerbout stak.

Stap 11: Al het spul is hier

De blazer en soldeerbout is alles wat er is.

Stap 12: Kaarsenblazer:)

De kracht van de hete lucht is de sleutel tot het verwijderen van al die goede hitte van het verwarmingselement in de soldeerbout. Met vallen en opstaan krijgt u de juiste hoeveelheid luchtstroom door het verwarmingselement die de koude lucht die in de verwarmingskamer en uit het mondstuk wordt geblazen, effectief opwarmt tot een gewenste temperatuur. Een te snelle luchtstroom en de lucht heeft niet genoeg tijd om op te warmen tot het gewenste niveau. Ik denk dat ik geluk heb gehad, want ik hoefde me hier geen zorgen over te maken. Het extra voordeel van het hebben van een spoel die wordt gebruikt voor verwarming met lucht die in de kamer stroomt die het verwarmingselement bevat, is dat de resulterende turbulentie de lucht gelijkmatiger verdeelt, waardoor energieverliezen tijdens het verwarmen van de koude lucht worden verminderd.

Stap 13: gereguleerde voeding

Deze oude trouwe ex R. A. A. F. eenheid zal na mijn jaren leven. Zoveel functies en gemaakt in Australië. Dit zijn de gewenste piekbedrijfsstatistieken die 310 graden Celsius bereikten. Het kostte me minder dan 15 seconden om deze temperatuur te bereiken vanaf een koude start. Veel beter dan enkele minuten wachten tot een standaard soldeerbout is opgewarmd. Ik merk op dat bij 16 volt de piektemperatuur 270 graden Celsius was. Bij 18 volt was de piektemperatuur 310 graden Celsius. Dus ik kan de wiskunde berekenen wat betreft het voorspellen van temperatuurbereiken die het mondstuk verlaten bij verschillende spanningen en stroomsterkte. De lineaire afstand tussen deze bereiken wordt natuurlijk bepaald door de dikte van de draad van het element, de lengte ervan en ook de CFM van de luchtstroom door het mondstuk.

Stap 14: Temp # 1

Temperatuur van de kamer. Klaar voor de grote show… lol

Stap 15: Temp # 2

Ingeschakeld en stijgend. Het was een echte kick om die aantallen te zien stijgen. Ik merkte dat het element in de schacht nog helemaal niet gloeide toen ik naar de tuit keek, wat me liet zien dat ik aanzienlijk hogere temperaturen kon bereiken voordat het element defect raakte, met behulp van de verwarmingselementdraad van de afgeslachte verfheteluchtpistolen. Zodra ik een meer permanent werkstuk heb gemaakt, ga ik experimenteren met verschillende spuitmonddiameters, omdat ik denk dat een kleinere spuitmond uitstekend zou zijn voor het verwijderen van afzonderlijke componenten en een bredere spuitmond voor IC-chips en zo.

Stap 16: Temp # 3

Ik heb 310+ graden Celsius. Had meer kunnen hebben, maar was niet nodig voor waar ik deze baby voor wilde gebruiken. Ik werd ook te paranoïde om die cijfers te zien stijgen…roflOVERZICHT: ik zette de blazer aan en ontdekte verschillende luchtlekken. Ik heb ze verzegeld met vaste stopverf. Het moment van de waarheid is nabij. Nu had ik een stroombron nodig. Ik dacht aan kleine transformatoren, maar wilde een variabele levering van spanning en stroomsterkte, zodat ik piekbedrijfsomstandigheden kon achterhalen. Ik pakte mijn oude AUSTRALIAN GEMAAKTE spanningsregelaar (ex R. A. A. F.-voorraad) en haakte haar aan op mijn strijkijzer. Alle spullen die we vandaag de dag maken, zijn gemaakt in China en zijn onbetrouwbaar als de hel. Deze baby is gemaakt om lang mee te gaan en te werken. Ik had de ventilator aangesloten op mijn batterijpakket apart van het soldeer verwarmingselement. De redenen waren duidelijk:) Ik stak een sigaret op en bereidde me voor op het ergste… Ik begon met een lage gelijkspanning… de versterkers worden automatisch gekalibreerd door de regelaar. Ik had mijn multimeter opzij gezet om de temperatuur van hete lucht te meten. Om een lang verhaal kort te maken (lol), bij 16 volt DC en iets meer dan 2 ampère… bereikte temperatuur 275 graden Celsius…KEWLIES!!! Ik heb mijn streeftemperatuur bereikt. Ik sneed door 1 mm soldeerdraad zoals Zwitserse kaas. Ik was in staat om LED's van een printplaat te verwijderen zonder ze zelfs maar te braden of mijn vingers die de LED's aan de andere kant van het bord vasthielden. De metalen as op de soldeerbout was veel KOELER dan bij 240 volt. Ik kon de metalen schacht aanraken zonder mijn vingers te branden. Het was nogal warm waar het element is, maar nog steeds aanzienlijk koeler. Wat maakt de mijne anders dan de andere creaties die ik op het WWW zag? Ik heb een opgerold verwarmingselement met een enorm oppervlak van goede warmte (lol) waar koude lucht direct doorheen gaat. De andere eenheden die ik zag, gebruiken het verwarmingselement van de originele soldeerbout, een koperen geleiderstaaf die warmte van het element absorbeert en de warmte naar de punt stuurt, wat gaas in de luchtholte om de oppervlakteblootstelling aan koude lucht die aan hitte wordt blootgesteld te vergroten. Ik heb al die geleidende barrières verwijderd en de efficiëntie enorm verhoogd.

Stap 17: Soldeerdraad smelten

Smolt deze gebundelde bol soldeerdraad als een ijsje in de zomerzon

Stap 18: Eerste baan ooit

Ik heb deze in een mum van tijd van een oude PCB verwijderd. OVERZICHT: Zodra ik wat langere plastic buizen heb en dit prototype herwerk tot een meer permanente opstelling, heb ik genoeg reserveonderdelen om de komende jaren voor deze baby te zorgen. Verbeteringen die ik zal maken, zijn om temperatuurinstellingen op te zetten via trimpotten en mijn andere bitz en stukjes te gebruiken om een LCD-paneel op te zetten met instellingen zoals temperatuur, spanning en stroomsterkte en natuurlijk een paar zekeringen en misschien een condensator over de motor. Ik ken de gemiddelde bedrijfstoestand al en kan dienovereenkomstig aanpassen. Een punt om te onthouden is dat wanneer u het apparaat uitschakelt, u eerst het element uitschakelt en de lucht er een minuut doorheen laat om het apparaat af te koelen. Ik zal hier later een timer voor implementeren. Natuurlijk kan ik dit niet zonder een werkende soldeerbout, maar nu heb ik er een…