Een uniek kappershulpmiddel maken: 30 stappen (met afbeeldingen)

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:16

Ik vond het geweldig dat Instructables een wedstrijd hield over het maken van tools. En dit zorgde er eerlijk gezegd voor dat ik het uitstel uitstelde om dit op te schrijven, omdat ik denk dat dit een leuke draai heeft aan voor wie we tools maken voor …

Hoewel ik veel gereedschappen heb gemaakt (sommige technisch 'uniek' - bijv. Rabbet Tool (LINK) - die mij en een team van makers hebben geholpen om een supermanpop in de ruimte te zetten voor minder dan $ 500), was een van de meest memorabele het maken van een tool voor iemand met een zeer unieke behoefte…

Kyle werd geboren met beperkt gebruik van zijn linkerhand, na een complicatie in de baarmoeder. Zolang hij zich kan herinneren, heeft hij altijd kapper willen worden, en hoewel hij dappere pogingen heeft gedaan om zijn eigen hulpmiddelen te maken om haar vast te houden (in spanning om te worden geknipt), zijn ze allemaal niet geslaagd voor het ideaal.

Als onderdeel van BBC Two's Big Life Fix, kreeg ik de taak Kyle te helpen zijn droomcarrière te realiseren. Deze Instructables gaat net zo veel over het benaderen van een uitdaging als deze, als de laatste tool zelf. Ik hoop dat het een nuttige gids en inspiratiebron is om de vastberadenheid en moed van mensen zoals Kyle niet te onderschatten, en de kracht van gemeenschappen die geïnteresseerd zijn in het ontwerpen van dingen die een verschil maken in het leven van mensen.

Als je iets soortgelijks wilt doen, ga dan naar universiteiten of meld je aan op Remap.org.uk

Stap 1: Ontwerp, bouw, test. // Herhalen…

Hoewel dit beeld de evolutie van het ontwerp laat zien, is ingekort - het proces blijft duidelijk - ging het vooral om itereren na de eerste doorbraak (zie 'Eureka!').

Er werd echter een zeer breed scala aan ideeën overwogen, zowel wat betreft het mechanisme (moet het gemotoriseerd zijn?), en wat de input zou moeten zijn (ik heb geëxperimenteerd met MYO-banden (elektromyografie) om te zien of ik elektrische signalen van spieren elders in de arm om te fungeren als het 'controlesignaal om de kam te bedienen - maar dit leek (achteraf gezien) te ingewikkeld, en ik realiseerde me later dat het niet praktisch was voor sterilisatie, en bovendien - vatbaarder voor onderhoudsproblemen).

Het geleerde was dat je soms een aantal onwaarschijnlijke/domme/te complexe scenario's moet tegenkomen om de geschiktheid hiervan volledig te begrijpen en te evalueren.

Een interessant en zeer persoonlijk aspect van deze reis was dat deze tool niet alleen moest functioneren, maar ook moest passen bij Kyle's vak - zowel voor zijn omgeving als om overtuigend te zijn voor de klanten. Het was dus niet genoeg om alleen een apparaat te maken dat zou kunnen werken, maar er niet overtuigend uit zou zien in een salon.

Het is veilig om te zeggen dat deze Instructable niet alle talloze beslissingen beschrijft die zowel Kyle als ik moesten nemen, wat hopelijk nuttig zal zijn om van te leren als je iets soortgelijks / voor iemand anders doet. Inderdaad, alles van 'tool vs hand' tot 'robotic vs vlees' waren voor ons beiden complexe en onbekende discussies, en hebben tijd nodig om elkaar de ruimte te geven om samen de juiste beslissing te nemen.

Stap 2: Eerdere pogingen: Kyle's kappersprothese

Kyle had eerder een sportpolsbandje gebruikt om een kam op zijn plaats te houden. Hij zou deze band verwijderen en vervolgens de 'clip' bevestigen, die een aangepaste polsband heeft met een veerbelaste clip eraan.

Het probleem was dat Kyle veel kracht moest uitoefenen om de clip te activeren, die ook niet 'subtiel' (precies genoeg) genoeg was om al het haar vast te pakken. [Men kan echt waarderen hoe gespecialiseerd de menselijke hand en een ambacht als het kappersvak is in tijden als deze!].

Een laatste probleem was niet zo duidelijk als eerst, maar was achteraf volkomen logisch: de clip was aan zijn pols bevestigd, niet aan zijn hand/vingers. Dit betekende dat hij zijn hele arm moest bewegen, terwijl zijn hand eigenlijk alles was wat nodig was om te bewegen, om zich te oriënteren voor de taak die voor hem lag.

Stap 3: Perspectief krijgen op Kyle en het doel

Zoals met zoveel design - je moet erin duiken en deel uitmaken van het proces! Ik heb een spoedcursus kappers gehad van Yvonne, Kyle's geweldige docent aan de Marvel Hairdressing Academy, Swindon.

Zoals je kunt zien aan mijn verwoede gekrabbelde aantekeningen, waren er enkele 'kernvaardigheden' nodig om een basiskapsel gedaan te krijgen: het haar moet worden gescheiden en vervolgens op een bepaalde manier gelaagd om ervoor te zorgen dat de snit gelijkmatig en stijlvol is.

Wat ook duidelijk werd, was dat Kyle niet zomaar een vaste kam en elektrische tondeuse kon gebruiken. Hoewel de 'straight-cut' voor de meeste chaps prima is, wordt het haar van de meeste vrouwen bepaald door een kwaliteit 'feather-cut', die allemaal wordt toegeschreven aan de vaardigheid van het gebruik van de schaar.

Dit betekende dat Kyle alleen zijn rechterhand hoefde te gebruiken om met een schaar te knippen, maar zijn linkerhand moest kammen en op zijn plaats houden om te worden geknipt. Zoals op de foto te zien is, waren Kyle's vingers niet lang genoeg om grote hoeveelheden haar te behandelen, of flexibel/handig genoeg om het onder controle te houden.

Zelfs zijn huidige kammodificatie werkte alleen als het haar 'naar beneden' was - en hij kon het niet levend maken, dus was niet in staat om een aanzienlijk deel van de styling te doen die nodig was voor een goed kapsel.

Een hulpmiddel was essentieel…

Stap 4: Leren van de geschiedenis

Het was een behoorlijk vernederende en soms ontroerende ervaring om deze artefacten te zien op de Strathclyde University's Biomedical Engineering Dept., waaronder prothetische en orthopedische specialiteiten. Men kan het werk van liefde en zorg zien dat in deze apparaten moet zijn gestoken om mensen te helpen die weinig opties in het leven hadden.

Je kunt je alleen de emotionele reis voorstellen die je zou moeten doormaken om meteen bevrijd te worden door een apparaat, wat ongetwijfeld een verbetering was, maar ook teleurstellende beperkingen kan hebben.

De 'pondlandhand' was opgenomen als advies van de specialisten - die benadrukten dat, hoewel dit primitief was en lachwekkend leek in een 'medische geschiedeniskabinet'… als een kosten-naar-functionaliteitsverhouding, het zeer goed presteerde - en studenten (waaronder ik zeker!) werden vaak aangemoedigd om 'het simpel te houden' waar mogelijk.

Terugkijkend was het redelijk om te veronderstellen dat dit een sleutelmoment was in mijn reis om met Kyle samen te werken, omdat het het belang onderstreepte dat, hoewel fancy tech verleidelijk is, het risico op defecten en onderhoud verhoogt, en op een van de meest effectieve protheses was de 'haak' - bediend door een trekkoord - omdat dit volledig intuïtief was en in overeenstemming met de natuurlijke benadering van het lichaam om met objecten om te gaan.

Ik realiseerde me dat het niet mijn taak was om de buitengewone nuances en kracht van de menselijke hand te repliceren - maar om een hulpmiddel te creëren dat in harmonie zou werken met Kyle's capaciteiten. Ik ben Arjan Buis & Sarah Day veel dank verschuldigd voor hun raad en openheid voor het hele 'design for tv'-proces.

Stap 5: Eureka

Het moment van inspiratie sloeg toe bij het gebruik van mijn elektrische tondeuse!

Ik realiseerde me dat de heen en weer gaande beweging van de dubbele mesjes, wanneer de batterij bijna leeg was, mijn haar bleef haken, wat ongemakkelijk was omdat het aan mijn haar trok - maar niet sneed!

Deze pijnlijke herinnering deed me beseffen dat als deze dubbele mesjes bot waren en bewogen terwijl het haar erdoorheen ging, ze zouden 'grijpen' in plaats van haar af te knippen. Evenzo zou het haar, wanneer het opnieuw werd bewogen, er weer doorheen stromen - als een kam.

Dit kleine inzicht* stelde me in staat me voor te stellen hoe het eruit zou kunnen zien - wanneer opgeschaald met twee normale haarkammen! Ik ging meteen naar een pondwinkel en probeerde twee kammen zo aan elkaar te bevestigen dat ze 'op slot' en 'ontgrendeld' konden worden terwijl het haar door hun tanden ging…

*(Hoewel hier een kleine 'tv'-recreatie wordt getoond, was dit inzicht de echte inspiratie!)

Stap 6: Dingen veilig verbinden

Ik kan gerust zeggen dat ik geen prothese-expert ben - dus sprak ik opnieuw met Arjan en Sarah om het ontwerp te 'senseren'. Gelukkig waren ze van mening dat het ontwerp niet alleen functioneel goed was, maar ook enkele van hun punten behandelde dat het niet al te complex was (risico op defecten) en ook dat de eenvoud ervan zou kunnen betekenen dat het waarschijnlijker is dat het acceptabel is voor Kyle.

Ongetwijfeld een langere discussie dan hier op Instructbales wordt geboden, maar we bespraken ook de emotionele en ethische impact van dit apparaat op Kyle als persoon. Soms worden deze genuanceerde overwegingen over het hoofd gezien in de vroege stadia van het ontwerp, wanneer het enthousiasme hoog (of laag!) is en daarom was het een goed moment om rustig na te denken en constructieve kritiek te hebben. Het hielp me het ontwerp aanzienlijk vooruit te helpen, en met meer overtuiging dat het niet om 'fancy tech' ging, maar om efficiënt ontwerp… Scharen zelf zijn immers moeilijk te verslaan vanwege hun eenvoud!

Zoals te zien is, tekent Arjan op zijn hand de beste plaatsing van de voorgestelde 'socket'. Ik hield van het nuchtere karakter van beide specialisten:o)

Stap 7: Glasvezelaansluiting

Eerst het eindresultaat laten zien, dit was een lang proces van beginnen met veel discussies over hoe de kam het beste op een praktische manier aan Kyle kon worden bevestigd.

Een groot deel van de verkenning was het nemen van Kyle van zijn vorige prototypes (die aan de pols waren vastgebonden) en opnieuw nadenken over hoe dit te doen als hij vrij kon bewegen - uit zijn hand. Het klinkt eenvoudig, maar het was een belangrijke stap om het goed te doen met talloze opties om uit te kiezen.

Stap 8: Versie 2.0

Dit toont het vroege ontwerp van het creëren van het 'zwaluwstaart'-loopsysteem voor de twee kammen om langs elkaar te gaan (en het haar te ontgrendelen/vergrendelen, zoals gewenst).

Het was duidelijk dat de kammen een overtuigende 'klik' op hun plaats nodig hadden, en om de vergrendeling aan te brengen wanneer Kyle de kammen niet met zijn andere hand langs elkaar bewoog. Dit mechanisme was aanvankelijk geleend van een tuimelschakelaar en evolueerde later naar nauwkeurige veerbelaste stelschroeven.

Stap 9: Click-Lock-test

Zoals je kunt zien, testte deze video niet alleen het mechanisme, maar ook de positie van de kam op zijn prothesekoker. Ik heb deze clip bekeken en opnieuw bekeken om te bestuderen hoe ik deze het beste kan combineren en gemakkelijk kan uitwisselen met andere toekomstige tools…

Stap 10: Gieten - Bewegingsvrijheid

Dit zijn afgietsels genomen in de Salon.

Deze voorlopige afgietsels (gemaakt in Alginaat-gietgelei) stelden Kyle in staat zijn handen in 4 verschillende poses te bewegen, zodat ik de 'max' en 'min' bewegingsbereiken kon begrijpen.

Een groot probleem was (zoals eerder vermeld) dat Kyle niet in staat was om enige fijne controle uit te voeren, of bijzonder krachtige controle, dus dit leidde uiteindelijk tot de noodzaak om zijn andere hand het voortouw te laten nemen.

Vele uren werden besteed aan het inspecteren hiervan en zich afvragen hoe je inzicht kunt krijgen - genoeg voor de ideeën om te komen. Ze hebben de montage niet op tv gemaakt, maar het was waarschijnlijk een van de meest waardevolle dingen die ik deed in de onderzoeksfase (behalve Kyle beter leren kennen natuurlijk!).

Stap 11: 3D-scan CAD-modellering

De afgietsels van de hand werden gescand met een 3D-scanner op een Imperial College London. Deze zijn vaak verkrijgbaar bij Hackspaces en Makerspaces, en hoewel de kwaliteit niet mm nauwkeurig is, had ik een model nodig dat 'dicht genoeg bij' was om op te herhalen. Net als kleding - de uiteindelijke pasvorm zou eventuele kleine problemen opvangen.

Ik evalueerde de beste plaats om het gereedschap te positioneren, met een minimum aan verbindingspunten en de complexiteit om indien nodig te veranderen/repareren.

Zoals te zien is in de uiteindelijke foto, springt een groot deel van de realiteit van 'Design' tussen CAD en een 3D-print om een idee uit te testen… Het is geen geweldige tv, maar is essentieel voor het verfijnen van het ontwerp. Deze fase had waarschijnlijk meer dan 20 iteraties om het mechanisme te perfectioneren.

Stap 12: het ontwerp verfijnen

Dit was een geweldige fase van het project - Kyle was nu haar aan het knippen en het prototype werkte geweldig!

Het is moeilijk om het gevoel te beschrijven om te zijn aangekomen bij een 'klik-lock-cut-unlock-comb'-lus van werk, dat zo snel ging, dat Kyle zelfs zonder enige oefening vastzat aan de taak!

Ik durf het te zeggen, ik denk dat de producer een beetje bang was dat het allemaal te gemakkelijk leek, maar de waarheid was dat maanden van verkenning leidden tot een 'Eureka'-moment. Vaak merk ik in het ontwerp dat je een 'geleidelijk - dan plotseling' progressie met idee hebt, maar ik denk dat de 'drachttijd' van het denken niet kan worden onderschat.

Stap 13: Montage: glasvezel ontmoet 3D-printen

Dit was waarschijnlijk het meest zenuwslopende deel van de bouw. Alle andere dingen kunnen opnieuw worden gebouwd of opnieuw worden gekocht … maar dit was het boren in de enige mal / cast die we voor Kyle in glasvezel hadden gemaakt.

Ik begon ook met het ontwikkelen van het systeem om de gereedschappen gemakkelijk te verwisselen, want hoewel de kam blijkbaar 80%-90% van het werk was, maakten de overige andere functies ook deel uit van wat een geweldige Salon-ervaring compleet maakt, dus die moesten parallel worden ontwikkeld: van het verven van kleurcrèmes tot scheermesjes!!

TIP: Sugru werd gebruikt om een perfecte pasvorm tussen de glasvezel en de 3D-print te creëren. Door huishoudfolie over de glasvezel toe te voegen en de Sugru (bevestigd aan de 3D-print) terwijl hij nog nat is, te laten schimmelen, hardde dit vervolgens een nacht uit tot een stevig rubber. Hiermee zijn eventuele tolerantiefouten in CAD / Fiberglass-mal verwijderd. Als u dit project repliceert, kan dit echt helpen om de 3D-print en de glasvezelinterface te koppelen.

Stap 14: CAD-overzicht

Het is begrijpelijk dat deze CAD specifiek is voor Kyle. Als men echter een glasvezelprothese zou nemen en zich hiervan zou aanpassen, dan kunnen de velden naar wens worden bewerkt. (Zie SLDPRT-bestanden)

Stap 15: Real World CAD

Een snelle tip over het werken met gedetailleerde en op schaal gemaakte onderdelen in CAD…

Ik heb een benadering gemaakt van de kam (en ook van het glasvezelgedeelte) door foto's te maken - en dit op schaal te gebruiken, zodat ik het 'echte' object binnen het CAD-model kon benaderen. Ik heb tips overgenomen van YouTube-video's zoals deze. Het kan vooral handig zijn om foto's te maken vanaf de x-, y- en z-as en deze te bevestigen aan de genoemde vlakken van het CAD-datum.

Ik heb later een profiel van de kam gefreesd (gefreesd), zodat het in de groef in het CAD-onderdeel kon worden gestoken, zoals u later kunt zien, met behulp van een multitool en een gids, zoals die is afgebeeld. Je zou de kam op andere manieren kunnen bevestigen, maar ik voelde dat dit sterker zou zijn dan alleen een face-to-face verbinding.

Stap 16: SLDPRT-bestanden

Onderdelen gemaakt in Solid Works.

Deze kunnen worden bewerkt om aan uw behoeften te voldoen en kunnen worden toegepast op een verscheidenheid aan prothetische hulpstukken.

Stap 17: STL-bestanden en afdrukken

STL-bestanden, voor snelheid.

TIP: Ik raad aan om in de getoonde richting te printen, om kracht te geven en kromtrekken te minimaliseren. De Runners kunnen een beetje buigen, maar het is het beste om het gezicht dat aan de kammen vastzit als laatste af te werken, omdat dit het meest recht is. Evenzo kan het andere oppervlak licht worden geschuurd om meer parallel te zijn.

Stap 18: Multitool-aansluiting

Zoals eerder getoond, kan dit ook worden aangesloten op een verscheidenheid aan gereedschappen - allemaal gemaakt rond een 4x4 mm vierkante roestvrijstalen staaf. Dit bleek een optimale balans tussen stijfheid en gewicht te zijn.

Het gat in de zijkant moet een koperen inzetstuk bevatten en kan worden geplaatst met een pers, een parallelle tang of met een soldeerbout. Ik deed het laatste, omdat het een sterkere greep is. Ik heb toen een beetje super-aanwijzing toegevoegd om in een opening te 'lonten' om kracht te geven.

Stap 19: Lopers en staal

Net als bij de gereedschapsbus wordt hier een messing inzetstuk aanbevolen. Zorg ervoor dat u niet te ver uitsteekt, zodat het staal niet naar binnen kan lopen.

Het kanaal in de andere loper moet het staal bevatten. 4x4mm vierkant RVS (LINK). Dit kan worden opgelost met superlijm of epoxy. Dat laatste verdient de voorkeur.

Stap 20: Verstelbare stop

Dit kleine rode stukje plastic is een subtiel aanpassingsstuk: het stelt je in staat om de afstand af te stemmen die nodig is om het haar te 'locken'. Dit wil niet zeggen dat het haar zo veel in dikte varieert dat je het tussen de knipbeurten zou moeten veranderen!

Wat ik me realiseerde door het gebruik van de tool en het observeren van Kyle, was dat je met vertrouwen een minder strakke greep nodig hebt (d.w.z. een kleinere reisafstand - en dus een langer rood stuk) naarmate je meer ervaringen opdoet en minder aarzelt. Vandaar de suggestie om er een paar tegelijk af te drukken voor de toekomst.

Ik vind het leuk dat dit stuk van binnen mooi verborgen is, maar toegankelijk is door de klemmoer los te draaien en vervolgens de twee geleiders uit elkaar te schuiven.

Stap 21: Filamentkeuzes

Ik heb eigenlijk geploeterd met wat met glasvezel doordrenkt ABS-filament, maar eerlijk gezegd was het gewichtsverschil niet veel anders dan het normale ABS, maar het is misschien verbeterd in termen van minder kromtrekken nu (?). Altijd de moeite waard om verschillende filamenten te proberen om te zien welke het beste werkt.

Het voordeel van ABS was dat het bestand was tegen heet reinigingswater, waar PLA waarschijnlijk veel sneller zou afbreken. ABS kan ook mooi gewassen worden met aceton om een gladdere (en sterkere) afwerking te krijgen.

Stap 22: Speciale onderdelenlijst

Het is veilig om te zeggen dat veel van deze build erg op maat is, en hoewel ik denk dat de Instructables-gemeenschap het op prijs stelt dat dit een project van geval tot geval zal zijn, zijn er enkele handige hulpmiddelen en tips:

Veerbelaste Grub-schroeven. (KOPPELING). & Messing inzetstukken (LINK). Deze waren van onschatbare waarde om niet alleen het 'click-lock'-mechanisme klein en compact te maken, maar omdat de druk van de bal kan worden aangepast via de schroef, moest Kyle de kracht uitoefenen om de kammen naar trigger/slip langs elkaar, was verstelbaar. Messing inzetstukken werden ook gebruikt om de socket aan te sluiten op het stuk glasvezel (zie volgende afbeelding).

Draadborgmiddel (algemeen beschikbaar). Nuttig om wat wrijving toe te voegen aan de Grub-schroeven om ze op hun plaats te houden zodra de gewenste kracht is gevonden.

Duimschroeven (van computerbehuizingen). Dit is waar de personalisatie van pas komt - men kan een reeks duimschroeven in verschillende stijlen en kleuren vinden. Eenvoudig op maat knippen met een multitool.

Stap 23: Montage: kammechanisme

Het opzetkam past bovenop de glasvezelaansluiting, zoals afgebeeld.

Hierdoor kan het 'trigger'- of 'click-lock'-mechanisme worden vastgezet. Zoals je kunt zien zijn er meerdere messing inzetstukken, omdat ik aan het ontdekken was waar de beste plaats was om de gereedschappen/kammen/enz. vast te klemmen en hoeveel kracht er nodig was. (Uiteindelijk was er maar één nodig - zie afbeeldingen zoals later getoond)

De kammen werden gerouteerd om in de 3D-geprinte onderdelen te passen en verlijmd met epoxy. Ze werden vervolgens teruggeschuurd om gelijk met elkaar te zijn.

Ten slotte werden andere tools gecontroleerd op pasvorm en bruikbaarheid.

Stap 24: Het "Zwitserse zakmes" van kappersprotheses

Hoewel de kern van het project lag op het vermogen om haar te knippen, was het uiteindelijke succes van het project de mogelijkheid om veilig, snel en gemakkelijk tussen tools te wisselen, zodat de hele oplossing ook het stylen van haar mogelijk maakte.

Voor Kyle en mijzelf moesten deze accessoires 'het middelpunt' zijn en eruitzien als op het bureau van een salon, voor de spiegel. Dus de stand was een leuke bijkomstigheid, om ze zo te organiseren dat Kyle er gemakkelijk bij kon, maar het werd ook een gespreksonderwerp voor klanten. Veel van dit project ging over de kleine details.

De laatste tool was een goed voorbeeld, dat moest evolueren om een dubbel doel te hebben - voor penseel en stylingfoto. De oude borstels kunnen worden verwijderd en weggegooid.

Stap 25: Personalisatie van de tool

Dit was erg leuk om les te krijgen van meesterjuwelier, Mark Bloomfield, van Electrobloom. Ik heb veel geleerd over het proces van het maken van sieraden - zowel het ontwerp, het ambacht als de esthetiek hiervan. Zijn inbreng was van onschatbare waarde om me te helpen een esthetiek te leveren waar Kyle trots op zou zijn. Het was zelfs een leuke bijkomstigheid dat hij voorstelde om zilver te gebruiken - niet alleen omdat het kostbaar was, maar omdat het bezoedeld was, het moest worden opgepoetst - wat op zichzelf een 'verbonden' moment voor Kyle was, vergelijkbaar met dat van bijvoorbeeld een motorliefhebber, of saxofonist - die zorg besteedt aan het polijsten en observeren van de details bij het verzorgen van een geliefd item. Zijn oog voor organische ontwerpen is duidelijk inspirerend bij het zien van de blauwe 'trigger handle', die niet alleen functioneel is, maar ook karakter geeft aan het gereedschap.

Hierdoor kon het nut van de tool naar een hoger niveau worden getild, zodat het voor een klant geloofwaardig zou zijn om te zien. Veel van de technieken zijn vergelijkbaar met de technieken die worden gebruikt in de Instructables Jewellery Class, dus ik zal ze hier niet in detail beschrijven.

Stap 26: Stel het op de proef

De onthulling!

En ik kreeg een gratis knipbeurt van Kyle =D

Bekijk de show online op BBC, of Youtube (ssshhhh!) (LINK)

Stap 27: Kyle aan het werk

Kyle vervolgt zijn opleiding en is veel beter in staat om de verschillende complexe taken van het vak te beheersen, van de click-lock-kam tot de verschillende accessoires.

Stap 28: Galerij

Enkele foto's van het eindwerk.

Stap 29: Kyle in actie

Het gereedschap gebruiken =)

Stap 30: Bedankt

Nogmaals bedankt voor iedereen die betrokken was bij het maken van de BBC Big Life Fix-serie 2. Het was een ongelooflijke rit en ik hoop dat de vele andere uitvindingen van de show een inspiratie zijn voor de Instructables-gemeenschap en daarbuiten …

Meer op:

Ik hoop dat deze Instructable een nuttige gids is, en hoewel het veel van het achtergrondverhaal bevat, is het ook nuttig, niet alleen bij het herhalen (of remixen?) van dit project, maar geeft het ook vertrouwen om een complexe ontwerpuitdaging als deze aan te gaan. Heeft u vragen, reageer dan alstublieft of stuur een e-mail naar mij.

Proost, jood

Tweede prijs in de Build a Tool-wedstrijd