Vlieger Luchtfotografie (KAP) - Ajarnpa

2024 Auteur: John Day | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-30 11:16

Ontwerp en fabriceer uw eigen mechanische intervolamerter-trigger voor uw oude digitale camera. In dit project zullen we zien hoe je je eigen camera-trigger kunt maken van gerecyclede, hergebruikte en hergebruikte materialen, waarvan je er veel in je huis kunt vinden! Proloog: Een sterrennacht van slapeloze lasagne-buik, mijn gedachten dwaalden af naar mijn opgeblazen Bolognese buik. Na de derde maagzuurremmer en mondspoeling kreeg ik een openbaring. Misschien was het de dubbele oorlog tussen kaas en knoflook, misschien het krijtachtige bruisen dat een giftig zenuwgas veroorzaakte, ik weet het niet. Ik verloor alles uit het oog tijdens de laatste 5 glazen rood. Ik had een visioen van mijn uitgezette buik die me omhoog droeg, het enige dat ik kon grijpen voordat mijn voeten de grond verlieten was mijn zonnebril en camera. Ik werd naar de lucht gedragen terwijl ik mijn weg naar boven fotografeerde. Ik had ingebroken in de stratosfeer toen…. *knipper* Het was voorbij. Een snelle blik op Google de volgende ochtend onthulde dat blijkbaar meer dan alleen ik een reactie heeft op een cocktail van voedsel, alcohol en medicijnen, en dat al 100 jaar. Geïntrigeerd, ik controleerde Instructables om te zien of iemand iets soortgelijks had gedaan, tot mijn verbazing (en tot de datum van publicatie) niet. Ik werd geïnspireerd om mijn eigen luchtfoto's te maken. Omdat ik niet bekend ben met de methoden om mijn trigger te maken van 555 timers, moest ik een mechanische trigger maken. Als een draai zou ik gerecyclede en hergebruikte materialen gebruiken en deze combineren met een oude, verlaten digitale camera om foto's van mijn vlieger te maken. Hoewel elektronica voor sommigen misschien een tweede natuur is, zijn ze voor anderen (waaronder ikzelf) een mysterie. Ik wilde niet dat bedrading of programmering een afschrikmiddel zou zijn, voor dit project is dit element volledig verwijderd. Daarnaast wilde ik een ontwerp dat de camerabehuizing niet in gevaar zou brengen. Dit sluit het openen van de camera uit om op een trigger te solderen. Mijn richtlijnen voor dit project waren:

• gebruik zoveel mogelijk gerecycled materiaal
• budget van ongeveer $ 50
• in staat om te functioneren met elke digitale camera
• geen speciale camerafunctie (of speciale stekker)
• geen speciale kennis (bijvoorbeeld: geen elektrische / arduino / 555 timers etc.)

Met de ideeën die waren uitgestippeld, was ik klaar om wat luchtfotografie te maken en misschien onderweg een avontuur te beleven. Genoeg gepraat… laten we bouwen!

Stap 1: De vlieger

Researched wees me op een paar mogelijke opties om de gewenste hoogte te bereiken. Het oorspronkelijke idee was om een ballon gevuld met helium te gebruiken om de lift te genereren. Dit idee is nog steeds goed, maar ik wilde iets draagbaars maken, en in de bus rijden met een gigantische ballon is geen geweldige manier om vrienden te maken (of toch?). In plaats daarvan koos ik voor de meer passieve methode van een vlieger. Vliegerontwerp is alles. Er zijn talloze soorten vliegers, en gelukkig zijn er een paar die zich goed lenen voor deze toepassing. Ik stel voor om je eigen onderzoek te doen om te bepalen welke stijl het beste bij je behoeften past. Ik koos een ontwerp dat eenvoudig was, gemakkelijk te vliegen, in staat was om bij elke wind op te stijgen en groot genoeg was om een lading te accepteren. De delta conyne voldoet aan al mijn criteria. Met een beetje speurwerk kun je online maatplannen vinden die je kunt gebruiken om je eigen plannen te maken. had precies de vlieger die ik zocht, in de maat die ik nodig had (6'+ of 1.8m+ van vleugeltip tot vleugeltip), en was te koop! Een echt citaat van de kassier "Ik kan niet geloven dat je dit koopt, het staat al jaren in die hoek van de winkel." Echt??! De vlieger kostte $30. De rest van het budget is besteed aan de lijn, daarover meer in stap 9. Het enige nadeel is dat de vlieger nogal roze is.

Stap 2: De trigger - materialen

Doelstelling: Op batterijen werkende motor draait een getande nok die een plunjer indrukt om een camerasluiter te activeren; Een eenvoudige mechanische intervalmeter. Aanvalsmethode: Aangezien elektronische timers uit waren, had ik een onbeschreven blad over hoe ik de trekker wilde benaderen. Na een korte bespreking van mijn opties ontdekte ik dat er onbeperkte manieren zijn om een trigger-assemblage te maken. Dit is er maar één. Eigenlijk had deze in het bijzonder misschien te veel nagedacht. Ik wilde dat een zo groot mogelijk publiek zou deelnemen. Deze instructable laat je een eenvoudige methode zien om automatisch getimede foto's te maken met gerecyclede en alledaagse voorwerpen. Het was tijd om vies en creatief te worden. Ik heb een paar verzamelingen cd-spindels samengesteld om een reservewiel vrij te maken. De verfsticks waren gratis bij de bouwmarkt. De pen en de punaises waren bevrijd van de tirannie van de kantoorboekhandel. Het speelgoedkonijntje was een cadeau van mijn zus, waarvoor ik haar bedank door het cadeau te verminken. Wat betreft de kast? Vhs is een overblijfsel uit een vervlogen tijdperk dat het best kan worden vergeten. Er zullen geen tranen vloeien om zijn lot. Bijna alles dat voor de trigger is gebruikt, is gerecycled, gevonden of gratis:

• CD-spil
• klikpen
• push pins (ongeveer 30)
• verfsticks gebruikt voor het mengen van verf
• moeren, vlindernoten, ringen
• 90 graden hoekbeugel
• 3 x 50 mm (2") stalen herstelplaten
• vhs casettee
• elektrische motor van kinderspeelgoed
• camerabevestiging _{(van oud statief)}
• plastic buizen _{(kan in plaats daarvan ringen of plastic afstandhouders gebruiken)}

gereedschap nodig:

• lijmpistool
• hobbymes
• tang
• schroevendraaiers
• veiligheidsbril _(ernstig)
• roterend gereedschap _(optioneel)

de gebruikte methoden zijn specifiek voor de beschikbare materialen, uw project kan verschillen, improviseer indien nodig.

Stap 3: Materiële wijzigingen

Een paar van de materialen die ik gebruikte, vereisten kleine aanpassingen om deze assemblage te laten werken. Verfstokjes: deze fungeren als de ruggengraat van het geheel. Het hout is zacht, licht en bewerkbaar. Omdat ik wilde dat het geheel met elke camera zou worden gebruikt, moet het verstelbaar zijn. Markeer eenvoudig een langwerpige rechthoek op de verfstok en gebruik een hobbymes om door te snijden._{verfsticks zijn gratis verkrijgbaar in uw plaatselijke verfwinkel} Duwpennen: de pennen fungeren als tanden voor onze motor om aan vast te grijpen. Deze push pins hebben plastic koppen die niet nodig zijn. De koppen kunnen eenvoudig worden verwijderd met een tang. Tijdens bedrijf kunnen de tanden tijdens het draaien aan de motor blijven haken, dit werd opgelost door elke tand onder een kleine hoek te slijpen, waardoor de motor gemakkelijker in de groeven van de tanden glijdt. Camerabevestigingsmoer: de meeste bevestigingen hebben voldoende schroefdraad om een stevige grimmigheid tussen uw camera en het montageoppervlak mogelijk te maken. Het kan echter nodig zijn om een kleine kraag (of sluitringen) aan de draden toe te voegen voor een goede pasvorm. Clicky pen: In het belang van een kleinere montage heb ik ervoor gekozen om de pen op maat te knippen. Oorspronkelijk was de pen 20 cm (8"), en werd teruggebracht tot ongeveer 7,5 cm (3"). Het is van vitaal belang dat het klikmechanisme van de pennen nog steeds werkt. Het moet een stompe, bruikbare pen zijn.

Stap 4: Trekkermontage - Extern

Het idee was om de draaiende beweging van een klein gemotoriseerd stuk speelgoed te gebruiken om de sluiter van mijn camera te bedienen. De motor rechtstreeks op de camera monteren was echter niet mogelijk omdat de motor voor het speelgoed veel te snel draaide en ongeveer 10 keer tussen de opnamen zou hebben rondgedraaid, dit zou de camera te veel hebben geschud en schokkerige opnamen hebben opgeleverd. Omdat stabiliteit een probleem is, had ik iets nodig dat het tempo van die kleine motor vertraagde. Vasthoudend aan het idee dat ik dit project buiten het domein van bedrading en elektronica wilde houden, moest ik de rotatie van de motor op een snelheid zetten die opnamen mogelijk zou maken met de intervallen die ik wilde. Eerst heb ik het speelgoed gestript tot alleen de motor en een tandwiel dat aan de achterpoten van het konijn was bevestigd. Een deel van de cd-spil werd weggesneden waardoor het draaiende deel van de motor in de spindel kon worden geplaatst terwijl de behuizing van een batterij zich buiten de spindel bevond. De motor en het huis waren zoals afgebeeld op de bovenrand van de spil gelijmd. Vervolgens werd een klein ovaal op ongeveer 90 graden van de motoropening gesneden, waardoor de pen kon worden ingebracht en vervolgens op zijn plaats kon worden gelijmd. De penpunt is wat de sluiter op onze camera activeert en moet naar buiten wijzen. Het klikgedeelte wordt bediend door de roterende nok in de spil.

Stap 5: Trekkermontage - intern

Voor het 'lef' van de trigger heb ik een nok gemaakt om rond de spil te draaien en de clicky-pen te activeren. Hiervoor heb ik een oude vhs-cassette opengebroken en een van de tapespoelen gebruikt. De binnendiameter van de spoel paste precies op de spil, de opening van de vhs-spoel was een beetje verbreed zodat deze vrij op de spil kon draaien. Daarna heb ik de gemodificeerde push-pins heet aan de buitenrand van de spoel gelijmd, deze vormden de 'tanden' die de spoel naar voren zouden brengen en uiteindelijk de nok met de pen zouden koppelen. De nok is gemaakt van een kleine metalen tong die in de VHS-cassette te vinden is. De tong is gebogen om rond de cassettespoel te passen, waarbij het taps toelopende uiteinde naar buiten steekt. De nok werd aan het binnenste wiel op de spoel gelijmd en op zijn plaats gebogen. Er werd een klein stukje buis gebruikt tussen de spoel en de spindel om de juiste hoogte te bereiken die nodig is om de motor en de tanden in te kunnen grijpen. Dit was verreweg de beste oplossing. moeilijkste stap, neem de tijd en zorg ervoor dat je de tandafstand en nokken goed hebt ingesteld, er is niet veel dat je kunt doen om dit aan te passen als je het eenmaal hebt gemonteerd. Je enige optie is misschien om te ontmantelen en de innerlijke werking opnieuw te starten, dus wees geduldig.

Stap 6: De assemblage sluiten / de tanden testen

Sluiting: De bovenkant van de cd-spil wordt gemakkelijk met schroeven verbonden met de basis. Om ervoor te zorgen dat de motor aangrijpt op de getande spoel, werd een stuk buis van grote maat onder de spoel geplaatst. De maat van de plastic slangkraag is belangrijk, niet genoeg en de tanden zullen niet ingrijpen, te strak en de spoel zal niet draaien. Ik schat een slanglengte van 25 mm (1 ). Gelukkig is de slang vergevingsgezind en heeft hij wat meegeven, gewoon niet te veel snijden of je hebt een nieuwe kraag nodig. Testen: video van de motor die de tanden aangrijpt. In het midden van de spindel je kunt de metalen lipjes zien die als mijn nok fungeren, langzaam naar de pen stappen. Andere projecten die mechanische niet-destructieve methoden gebruiken om time-lapse te bereiken: deze met een oude servo deze gemaakt van k'nexdeze met een kleine motor Rigs: ik heb KAP-rigs gezien die het typische gebruiken, de MacGyver, het bizarre. Kijk wat andere mensen hebben gedaan en vind er een die bij je past. Ik heb dit prototype gemaakt met een CAD-budget van $ 50 en materiaal gevonden. Wie weet, misschien heb je ook genoeg om zelf te maken!

Stap 7: Vliegerstreamers

Ik heb misschien een deal gescoord op mijn vlieger, maar streamers maakten geen deel uit van het pakket. Als vereiste voor de vlucht hebben vliegers geen streamers nodig. Maar vliegen zonder hen is als autorijden zonder stuur, een slecht idee. Streamers werken net als de vin op een windwijzer, waardoor je kite in een hoek naar de wind blijft gericht, voor maximale lift. Streamers zijn niets meer dan een middel om weerstand aan je kite toe te voegen (windzakken werken op dezelfde manier en kunnen worden gebruikt in plaats van, of in combinatie met streamers.) Hiervoor besloot ik mijn eigen te maken met ieders favoriete onnodige boodschappenartikel: het plastic boodschappentas. De oorspronkelijke bedoeling was om een ongewijzigde tas als sok te gebruiken en deze gewoon achter de vlieger vast te maken, als een parachute. Terwijl dit werkte, zag het er belachelijk uit. Mijn vlieger werd uitgelachen door alle andere vliegers omdat hij er slordig en rommelig uitzag. Ik vertelde mijn vlieger dat het mooier was dan alle andere vliegers, en dat roze zijn veel meer in het oog springt dan flitsende streamers op de andere vliegers die dag, maar het was geen troost. Die nacht bleef ik op en maakte mijn eigen streamers. Twee boodschappentassen vormen één streamer:

• Snijd de zijkanten van de zak af, leg plat, snijd in reepjes.
• Verzamel de uiteinden van de ene kant en knoop af met een touwtje.
• Probeer voor de padvinders in het achterste gedeelte een verlengde lus toe te voegen tijdens het afbinden, zodat je de streamers gemakkelijk aan de vlieger kunt bevestigen.

Stap 8: Alles samenbrengen

Camera op de rig monteren:

Door de schuif en zwenkarm te verstellen kan de camera direct onder de penpunt worden geplaatst. Ik heb het meeste succes gevonden door de camera aan te zetten en de sluiter iets in te drukken, waarbij ik slechts de geringste drukverhoging van de pen nodig had om de actie te voltooien en een foto te maken. De rig aan de vlieger bevestigen: ik wilde mijn rig zo licht mogelijk maken, maar de zwaarste belasting zal de camera zelf zijn. Mijn camera was ongeveer 3 keer zwaarder dan mijn rig. Gemonteerd de hele installatie met camera woog minder dan 700 g (1,5 lbs). Als je een sterke, constante wind hebt, kun je de rig monteren waar je maar wilt. In veel gevallen moet je de vlieger echter in de lucht krijgen voordat je je lading bevestigt. Met vallen en opstaan heb ik vastgesteld dat er een drempel is van turbulente lucht vanaf het dek tot ongeveer 15 m (50'), daar voorbij lijkt de lucht sneller en soepeler te bewegen. Dit was mijn markering. Het geheel hangt ongeveer 15m (50') van de vlieger, rond de genoemde drempel. Op de foto kun je zien dat de rig tussen 2 punten op de lijn is opgehangen in een poging om stabilisatie toe te voegen door de rig onafhankelijk van trekken in de lijn te laten slingeren. De oplossing is om een wieg te hebben die de rig kan ophangen en volledig kan verplaatsen, ongeacht eventuele fluctuaties of turbulentie, maar ik was niet in staat om een meer uitgebreide stabilisatiewieg voor mijn rig te voltooien. Zie de laatste stap van dit instructable voor links naar meer informatie over wiegen.

Stap 9: Een woord online

Er is nagedacht over welke lijn je bij deze kite moet halen. Hoewel mijn vlieger niet de grootste van het blok is, zou hij onder stress komen te staan, niet ontworpen voor de gemiddelde vlieger vanwege het laadvermogen. Als ik enige hoop had om mijn camera en tuig in één stuk te houden, had ik een lijn nodig die licht genoeg was om te worden opgetild, maar sterk genoeg om stress op de lijn te weerstaan. Side-bar verhaaltijd: mijn eerste gekochte regel was een nyloncomposiet gekocht bij een dollarwinkel, deze knapte bij het derde uitje. Het goede nieuws is dat de camera-rig nog niet was bevestigd. Het slechte nieuws is dat het brak terwijl ik 60m+ (200'+) line-out had. Ik was ook in een stadspark in de binnenstad. Het is een heel gevoel om je nieuwe favoriete speeltje weg te zien zeilen. de vlieger vloog net als een papieren vliegtuigje, ving een schurkenwind op en dreef langzaam verder en verder van me af. Blijkt dat het op ongeveer 550 meter (1800') afstand is geland. Ik slaagde erin om het te vinden in een steegje met een paar zwervers eromheen die er met een stok in staken. Misschien dachten ze dat het een geschenk uit de lucht was, of misschien dachten ze dat het een normale hallucinatie was van alle verf die ze opslurpen. Hoe dan ook, ik claimde mijn vlieger en ging terug. De les hier is om je huiswerk te doen voordat je de daklozen moet confronteren. De rest van mijn budget werd besteed aan een nieuwe vislijn. Ik kocht een high-stress vislijn voor ongeveer $ 20 die ik bij een ijzerhandel vond. De lijn was geclassificeerd voor 50 lbs stress (een vriend van een visser vertelt me dat dit in feite geen hoge stress is, omdat ze lijnen maken die tot 150 lbs + kunnen dragen). Als er meer dan 50 lbs spanning op de lijn staat, zal de vlieger net zo snel breken als de lijn, dus het is in dit geval niet nodig om hoger te gaan (hoewel ik plannen heb voor een grotere versterkte vlieger met een veel zwaardere lijn). Voordat je gaat vliegen, is het een goed idee om je lijn uit te meten in gemeten intervallen met markeringen (ik gebruikte intervallen van 10 m of 30'). Op deze manier kun je de hoogte van de vlieger inschatten door hoeveel lijn er wordt uitgelaten.

Stap 10: Vlucht (de juiste voorwaarden vinden)

Ik haat wachten. Het is moeilijk om een project testklaar te hebben en vervolgens te moeten wachten tot de omstandigheden gunstig zijn. Tijdens de montagebouw scheen de zon volop en stond er een stevige wind. De eerste week nadat de montage was voltooid, was het weer niets anders dan regen. De volgende week was er geen wind. Eindelijk, na een paar dagen verwoed rondrennen in het park en proberen de vlieger hoger te slepen, hadden mijn benen er genoeg van. Het werd tijd voor een andere aanpak. Toen ik me realiseerde dat het lenteweer in de beste tijden wispelturig is, was het tijd om mijn tactiek een beetje te veranderen. In plaats van op wind te wachten, besloot ik hem te gaan zoeken. Omdat ik aan de kust was, wist ik dat de beste winden zijn waar land en water elkaar ontmoeten, en aangezien ik toch klaar was voor een vakantie, maakte ik een reis naar de echte westkust van Canada. Een oude favoriete bestemming van mij, ik kom jaarlijks naar Tofino/ Ucluelet om te surfen, wandelen en er even helemaal tussenuit… en nu kan ik 'fly my kite' aan dit lijstje toevoegen. Het gebied hier is extreem, waar het landschap zichtbaar is veranderd door de intense wind uit de Stille Oceaan. Als ik hier mijn wind niet zou kunnen vinden, zou dit project nooit van de grond komen. _{woordspeling bedoeld}

Stap 11: Luchtfoto's

De dag dat dit vloog was de wind ruim 20 km/u (12,5 mph) met een constante richting, de omstandigheden waren perfect! Er waren een paar momenten waarop ik dacht dat de lijn me weer zou raken, misschien was ik gewoon gunshy van de laatste lijn die ik had. De vlieger hield stand, net als de lijn, en dat gold ook voor de kleine speelgoedmotor. Empirisch heb ik het volgende vastgesteld:

• minimale windsnelheid vereist zonder laadvermogen: ~4km/h+ (2,5 mph+)
• minimaal vereiste windsnelheid met laadvermogen: ~17km/h+ (10,5 mph+)

Het hele tuig hield goed stand onder de straf van meer dan een paar keer crashen. Uiteindelijk brak de motor af en was het tuig niet meer bedienbaar. Op dat moment had ik meer dan 400 opnamen vanuit de lucht gemaakt (en een gedeeltelijk beschadigd bestand dat tijdens het crashen moet zijn gemaakt). Eenmaal thuis kon ik de foto's ordenen. Helaas waren door het ontbreken van een nivelleer- en stabilisatieopstelling veel van de opnamen te wazig en in sommige gevallen onherkenbaar. Van alle gemaakte foto's waren er ongeveer 30 van een kwaliteit die ik graag zou willen delen. Met een

Stap 12: Laatste gedachten en verder lezen

Stabiliteit: Zoals je misschien hebt gemerkt, is mijn rig direct aan de lijn zelf bevestigd. In KAP-termen is dit alles barbaars. Er zijn geavanceerde rigs (te koop en met de hand gemaakt) die een reeks snaren en katrollen gebruiken en zijn ontworpen om de rig waterpas te maken en stabiliteit toe te voegen, waardoor kwaliteitsschoten worden gegarandeerd. Ik heb geprobeerd dit in mijn project in te bouwen, maar kon geen ontwerp voltooien vóór de deadline van de wedstrijd. Voor meer informatie over rigs, inclusief de soorten gebruikte wiegen, zie de links hieronder. Verder lezen: Er is geen tekort aan mensen die hebben geprobeerd zelfgemaakte vliegerluchtfotografie te maken. De pagina van deze man weerspiegelt veel van dezelfde gedachten en worstelingen die ik doormaakte bij het ontwerpen van mijn installatie. Natuurlijk zal alleen de vermelding van KAP veel mensen ertoe brengen om naar deze man te wijzen, en hoewel hij goed is, wil ik dat je hieraan denkt: Wayne Gretzky was niet de enige goede hockeyspeler bij de Oilers (of Kings). Wat betekent dat ja, hij is goed, maar niet de enige geweldige. Gebruik een breed scala aan referenties om je vlieger te maken, in andermans stappen volgen is soms saai, dus wees creatief en probeer onze eigen ideeën uit! mijn project totdat je deze hebt voltooid.

De ontwerpuitdaging was het gebruik van gerecyclede en hergebruikte materialen, dit Instructable laat zien dat het mogelijk is. Met een iets redelijker budget en meer verfijnde technieken kan dit worden toegepast voor nog betere resultaten. Dit was een leuke leerervaring. Ik raad dit project aan iedereen aan die de neiging heeft om iets nieuws te proberen. Ik zou graag willen zien hoe een vogelvlucht van je stad eruit ziet, of je mislukte pogingen. Veel geluk!

Veel plezier met maken:)